In Teodora Ana Mihai’s op ware feiten gebaseerd fictiedebuut ‘La Civil’ vertolkt de ervaren Mexicaanse actrice Arcelia Ramírez met verve de rol van een moeder die op zoek gaat naar haar door een drugskartel ontvoerde dochter en daarbij tot het uiterste gaat. Dat het drama tegelijk donker, intens en toch hoopvol aanvoelt is te danken aan de trefzekere regie van Mihai en de dynamische beeldvoering van DoP Marius Panduru maar zeker ook aan het subtiele acteren van Ramírez. Zonder haar gedrevenheid en engagement te vergeten. “Ik voelde me mee verantwoordelijk om de urgentie van het verhaal over te brengen” vertelde ze tijdens Film Fest Gent.
Debuteren in stijl. Met een krachtig drama in een rauw maar levendig Brussel. “Ik kan dat”, moet Eva Cools gedacht hebben en ze bewijst het met ‘Cleo’. Het verhaal van een zeventienjarige muziekminnende meid die haar ouders verloor bij een ongeval met vluchtmisdrijf. Waardoor de stap naar volwassenheid voor de rebelse tiener samenvalt met een rouwverwerkingsproces. Eva Cools sleutelde jaren aan het script, smeet zich 200% met crowdfunding en een minutieuze casting maar het resultaat mag gezien worden. We spraken met de cineaste van hèt Vlaamse filmdebuut van het jaar.
In Cleo worstelt een rebelse Brusselse tiener met rouwverwerking. Stof voor een donkere, deprimerende tragedie maar de Vlaamse cineaste Eva Cools debuteert met een even levendig als krachtig drama. “Het is vooral een confronterend verhaal.”
De jonge Gentse filmmaker Lukas Dhont heeft wind in de zeilen. Na Girl kende ook Close een opgemerkte Cannes passage en in het land van de broers Dardenne schopte hij het tot Belgische Oscar inzending. “Als kind droomde ik ervan ooit een Oscar te winnen.”
“Ik ben een atypisch Frans cineast” zegt Olivier Assayas, “ik opereer niet binnen het traditionele sterrensysteem maar ik wou opnieuw met Juliette Binoche werken omdat we beiden ‘iets’ misten in onze filmografie”. Niet toevallig is Clouds of Sils Maria een (vrouwen)film over acteren en tijd.
Jacques Audiards vaste scenarist Thomas Bidegain debuteert als regisseur met Les Cowboys een metaforisch ‘cowboys en indianen’ verhaal dat start in de Franse countrywereld. “Een microkosmos die heel aangenaam maar ook exclusief blank is,” aldus Bidegain, “het is alsof ze de huifkarren in een cirkel plaatsen om zich te beschermen”. De odyssee van een vader en zijn zoon begint somber maar eindigt hoopvol. Een moderne western over transmissie en de transformatie van de bange blanke man.
Niemand vindt zoveel menselijkheid in beschadigde personages als Todd Solondz. Of zoveel humor in tragiek. Dark Horse is zijn warmste film over beschadigde zielen in een zieke wereld.
Een cultfilm kan je carrière schaden. Dat ondervond Tony Kaye toen de industrie hem na American History X de woestijn instuurde. “Ik deed verschrikkelijke dingen” klinkt het berouwvol. Terwijl Detachment een comeback doet verhopen.
Die Blechtrommel-regisseur Volker Schlöndorff blijft films maken over WO II omdat “mensen tijdens zo’n conflict in extreme situaties belanden, wat boeiende reacties oplevert”. Zijn toneeladaptatie Diplomatie is een karakterstudie waarin een Duitse generaal en een Zweedse consul een verbaal pokerspel spelen met Parijs als inzet. Diplomatie verliest daarbij zijn nobel, onaantastbaar aureool.
“Dirty Harry is 38 jaar geleden gemaakt en hoewel mijn geheugen nog goed werkt, is het makkelijker voor een outsider dan voor mij om er op terug te kijken,” zei Clint Eastwood in een groepsinterview n.a.v. ‘The Dirty Harry Collection’, “Richard Schickel deed de audiocommentaar in mijn plaats. Als historicus kan hij de film uitstekend plaatsen in de historiek van Warner Bros, de filmgeschiedenis in ’t algemeen en de tijd waarin hij werd gemaakt”.
