Tijdens verkiezingsjaar 2024 was er – hoe verrassend toch – goed nieuws! Een overnemer dook op voor bioscoop Sphinx en … tromgeroffel… stad Gent kocht de verlaten en vervallen voormalige Cinema Rex aan het Maria Hendrikaplein. Toenmalig cultuurschepen Sami Souguir stond ons graag te woord over de ambitieuze plannen.

Na de verkiezingen werden wèl plots onheilsklokken geluid en bleek de filmtoekomst toch niet zo rooskleurig. Wat niet belet dat het interview stof biedt tot reflectie. Hoe belangrijk kan film in het algemeen en Ciné Rex in het bijzonder zijn voor de stad met een rijke filmtraditie? De stad die verbonden zou blijven met grondlegger van de cinema Joseph Plateau én de stad waar het internationaal gewaardeerde Film Fest Gent thuis is.

De Brusselse cineast Fabrice du Welz blijft uitblinken in grimmige genrefilms maar voegt er met Maldoror een Belgisch maatschappelijk trauma aan toe: de gruwelzaak-Dutroux.

Na een reeks grimmige en vaak donkere genrefilms daalt de Brusselse filmmaker Fabrice du Welz verder af in het hart van het kwaad met ‘Maldoror’. Een Belgische tragedie, intense nachtmerrieachtige fictie geïnspireerd door de zaak Dutroux en het nationale trauma dat er uit voortvloeide. Noodzakelijke en helende cinema.

De dood van Mawda Shawri, het tweejarige Iraaks-Koerdische meisje dat tijdens een migratiecontrole in België in 2018 fataal getroffen werd door een politiekogel, en de leugenachtige framing van het gebeuren, leidde tot verontwaardiging en woede. Maar ook tot solidariteitsactivisme. Vanuit die insteek vormt Robin Vanbesiens ‘hold on to her’ een intense “oefening in rouw”.

Na de indrukwekkende portrettengalerij die ze serveerde in de documentaire ‘Rabot’, schetst Christina Vandekerckhove in haar eerste fictie langspeelfilm ‘Milano’ opnieuw even empathisch als stijlvol het portret van mensen die in cinema doorgaans buiten beeld blijven. Ditmaal een alleenstaande vader en zijn dove zoon. Met verve vertolkt door Matteo Simoni en Basil Wheatley. Zij dragen dit warme en emotionele verhaal over veerkracht en begrip. “Ik wil ‘anders zijn’ omhelzen”, stelt Vandekerckhove. Haar ‘Milano’ laat ons niet los.

Dimitri Verhulst, auteur van ‘De Helaasheid der Dingen’, maakt zijn regiedebuut met een schalkse trip dwars door een Absurdistan versie van Vlaanderen.

Na WIL levert Peaky Blinders regisseur Tim Mielants met Small Things Like These opnieuw stof voor de Boek vs. Film discussie.

Filmzalen, plaatsen waar we ons samen onderdompelen in cinema en filmcultuur, blijven van onschatbare waarde. Zeker wanneer ze, zoals de Brusselse onafhankelijke arthouse Cinema Nova, culturele diversiteit en artistieke expressie koesteren. Overleven in het hart van de (hoofd)stad is echter geen sinecure, gezien de beperkte middelen en de druk van de vastgoedmarkt. Gelukkig werd de coöperatieve ‘Supernova’ opgericht met één doel: beletten dat Cinema Nova verdwijnt door zelf de stadsbioscoop te kopen. Daarvoor zoeken de initiatiefnemers mensen die mede-eigenaar willen worden.

Verkapte memoires. Zo omschrijft journalist en filmmaker Marc Didden zijn boek ‘Over cinema’. Een terugblik op een leven, op films maken, op passioneel naar cinema kijken en praten met (andere) filmmakers. Filmische hartstochten, maar die titel was al benomen. Mijmeringen over hoe werken ook niet werken kan zijn en waarom dromen belangrijker blijven dan ambitie. Met zwier geschreven en gedrenkt in humor.

In een eivolle bioskoopzaal en na een straffe, ruim anderhalf uur durende, Film Fest Gent Director’s Talk overhandigde regisseur Lukas Dhont woensdagsavond 12 oktober de Joseph Plateau Honorary Award aan Céline Sciamma. “Voor de cinema die je maakt. Jouw films tonen ons een heel inspirerende, andere manier van kijken. Je toont ons de weg en dat is mooi.”