David Lowery’s Ain’t Them Bodies Saints: Texaans outlaw melodrama

apr 12, 2017   //   by Ivo De Kock   //   Algemeen, film, genre, melodrama, misdaad, regisseur  //  No Comments

AIN’T THEM BODIES SAINTS

Every day I wake up thinking today’s the day I’m gonna see you,” zegt outlaw Bob Muldoon in Ain’t Them Bodies Saints, “And one of those days, it will be so. And then we can ride off to somewhere. Somewhere far away.” Melancholie en tragedie troef in wat regisseur David Lowery “a cinematic folk song” noemt.

Ik hou van Texas en zijn prachtige landschappen,” zegt regisseur David Lowery, “het contrast tussen het intieme verhaal dat ik wil vertellen en de epische achtergrond waartegen het zich afspeelt is perfect voor deze film”. De combinatie van naturalisme en lyriek levert de Amerikaanse onafhankelijke filmmaker ook vergelijkingen met de jonge (Badlands) en oude (To the Wonder) Terrence Malick op.

AIN’T THEM BODIES SAINTS

Dat heeft alles te maken met de toon en stijl van Ain’t Them Bodies Saints. Er is (ondanks referenties naar de seventies) de ijle tijdloosheid van dit melodrama maar ook de impressionistische evocatie van geheugen en herinneringen, het larger than life-karakter van de personages en het melancholische gevoel verbonden met een fotografie die fraaie kadreringen versterkt met warm zonlicht en magic hour opnamen. Maar vooral ook de voorliefde voor outlaws en spiritualiteit.

Lowery’s Texaans melodrama is een vertrouwd maar ontroerend verhaal van gedoemde liefde. Bob Muldoon en Ruth Guthrie zijn een koppel die zich tijdens de openingsscène na een bankoverval uit een door de politie belegerd huis willen schieten. Een partner sneuvelt tijdens de shoot-out, Bob neemt de verantwoordelijkheid voor het verwonden van een agent (later sheriff Ben Wheeler) op zich en verdwijnt achter de tralies terwijl Ruth hun dochter Sylvie op de wereld zet.

AIN’T THEM BODIES SAINTS

Uiteraard wil Bob ontsnappen en back home vluchten, uiteraard staan er heel wat mensen – waaronder de Machiavelliaanse patriarch Skeritt – klaar om hem duidelijk te maken dat hij niet straffeloos de klok kan trachten terug te draaien. Bob is een kleine crimineel die gevaarlijk wordt omdat hij zijn eigen hype gelooft en kost wat kost zijn droom wil realiseren. Hij is vooral ook een naïeve dromer met een romantische ziel, een outlaw met het onmogelijke verlangen gewoon en doorsnee te zijn. Met een klein huisje en een groot gezin. In Meridian, Texas.

Het emotionele hoogtepunt van Ain’t Them Bodies Saints zit al vroeg in de film wanneer Ruth en Bob na de belegering van hun schuilplaats geboeid en naast elkaar worden weggeleid door de politie. Een mooi, sensueel en triestig, moment dat de toon zet voor deze variant op het klassieke geliefden-tegen-de-wereld verhaal. Ruth en Bob houden misschien wel voor het laatst elkaars handen vast, ze fluisteren iets in elkaars oor net voor ze gescheiden worden en letterlijk een andere richting uitgaan. Doordat we de uitgesproken woorden niet horen, focussen we op hun adem en trillende lichamen. Die lijn trekt Lowery door in een film waar blikken en gebaren meer zeggen dan dialogen, waar de aandacht vooral uitgaat naar de kleine momenten tussen de grote dramatische keerpunten. En waar lichaamstaal weerspiegeld wordt in het landschap.

AIN’T THEM BODIES SAINTS

Ain’t Them Bodies Saints is dan ook meer Badlands dan Bonnie and Clyde; in dit nostalgisch outlaw-liefdesdrama primeren spiritualiteit en sfeer op traumatische explosies. Lowery’s vertelstijl is minimaal. In plaats van dingen extra in de verf te zetten onthoudt hij de kijker details zodat die alert gaten moet blijven invullen en de motivaties van de personages (ook de sheriff die zich wil ontfermen over Ruth) onduidelijk blijven.

Complexiteit en authenticiteit zijn innig verstrengeld voor de regisseur van St. Nick. Het Texaans landschap ademt de western mythologie uit maar de helden zijn vooral ‘echt’. Zoals Lowery stelt gaat het “over archetypes die door het verstrijken van de tijd versleten geraken en veranderen in echte mensen”. Echte mensen met echte gevoelens. Maar tegelijk blijft Lowery’s neo-noir western een volksverhaal met een hoog fabel-gehalte dat aansluit bij ons collectief geheugen en perfect past in het rijtje They Live By Night (Nicholas Ray), Gun Crazy (Joseph H. Lewis), McCabe & Mrs. Miller (Robert Altman), Badlands (Malick) en Thieves Like Us (Altman). Klassieke outlaw-drama’s met een twist.

IVO DE KOCK

(Artikel verschenen in FILMMAGIE, n° 639, november 2013)

GENRE Drama

REGIE David Lowery

SCENARIO David Lowery

FOTOGRAFIE Bradford Young

MUZIEK Daniel Hart

CAST Rooney Mara (Ruth Guthrie), Casey Affleck (Bob Muldoon), Ben Foster (Patrick Wheeler), Keith Carradine (Skeritt), Kennadie Smith (Sylvie Guthrie), Jacklynn Smith (Sylvie Guthrie)

PRODUCTIE USA – 2013 – 105’

DAVID LOWERY

 

Leave a comment