VIDEODROME
“De jaren 80 waren niet mijn favoriet film decennium,” zegt William Friedkin in zijn voorwoord bij Le Cinéma de Starfix: Souvenirs du Futur, “maar met zijn iconografie, nauwgezetheid en respect voor de onderwerpen was het door een stel jonge Turken gecreëerde magazine Starfix een voor filmmakers gedroomd fanblad.”
A MAN CALLED OVE
Zweedse cinema is meer dan kinderfilms (Gebroeders Leeuwenhart), misdaadseries (Wallander) en Ingmar Bergman. Zweedse films zijn ook niet steevast ernstig en dramatisch. Zweden is immers een rijk filmland met een lange filmgeschiedenis en gediversifieerd filmaanbod. Met dank aan een heel eigen, zwarte humor bezit het land ook een traditie op het vlak van komische films. Een traditie die teruggaat tot… Ingmar Bergman!
THE GENERAL: Buster Keaton
“Het opzet van komedies is mensen te corrigeren door ze aan het lachen te brengen” wist Molière. “Wanneer je filmkijkers de waarheid wil vertellen, wees dan grappig of ze verscheuren je” vulde Billy Wilder aan. De ondraaglijke absurditeit van leven en dood wordt in de Amerikaanse filmkomedie gecompenseerd door humor. Van Chaplin tot Apatow werkt de lach bevrijdend en schuilt in elke grap een tikkeltje tragiek. De komedie blijft een populair en ernstig te nemen genre.
TOO LATE FOR TEARS
“Mijn grote droom is steeds geweest in een spookhuis te filmen met direct geluid” zei Jacques Tourneur, de regisseur van de film noirs Out of the Past en Nightfall. Zijn droom werd tijdens de hoogdagen van Hollywood gedeeld door heel wat cineasten. Niet al hun film noirs waren even bekend. Sommigen belandden zelfs in de vergetelheid en dreigden ‘verloren films’ te worden tot een organisatie als de Amerikaanse Film Noir Foundation ze ontdekten en restaureerden. Dat gebeurde met Too Late for Tears en Woman on the Run. Zelden geziene films die kleine parels blijken en bewijzen dat dit genre een unieke kracht had.
ZODIAC: FIncher & Savides
“I think the best cinema is cinema with images and not words. That’s the purest form of cinema. The most powerful cinema I’ve seen has been cinema that is just images, great images. I mean, that’s the trick: To try and tell it cinematically.” Aan het woord: Harris Savides, de visuele meester-met-een-camera die als geen ander besefte dat communiceren met beelden ook betekende dat die beelden niet te mooi en te fotogeniek mogen geen. Beelden die afleiden, licht dat afleidt zijn taboe wanneer authentieke filmische schoonheid het doel is.
A QUIET PASSION
De Britse regisseur Terence Davies mag dan voor filmkenners de grootste levende Britse filmmaker zijn, een commercieel cineast is hij niet en het spel van de filmindustrie speelt hij evenmin. Daardoor ondervindt hij steevast immense problemen om zijn films geproduceerd te krijgen, ook al levert hij meesterwerken zoals The House of Mirth, Distant Voices, Still Lives en The Long Day Closes af. Omdat er vaak verschillende jaren tussen zijn films zit is het haast een mirakel dat Davies tijdens Film Fest Gent zowaar twee films kwam voorstellen, het intense lyrische drama Sunset Song en de uitgepuurde biopic A Quiet Passion. Films die nu respectievelijk op dvd en in de zalen te zien zijn.
TERENCE DAVIES: A QUIET PASSION
Terence Davies, volgens sommigen de grootste levende Britse filmmaker, is geen veelfilmer maar na enkele jaren stilte verrast hij ons met twee films over tragische zielen die hun familie koesteren ook al betalen ze daarvoor een prijs. Het intense lyrische drama Sunset Song en de uitgepuurde biopic A Quiet Passion. “Puur toeval” zegt de 71-jarige cineast.
IRA SACHS
Met Brooklyn Village, het portret van New Yorkers die hun plaats zoeken in een brutale wereld, won de onafhankelijke Amerikaanse cineast Ira Sachs de Grote Prijs van het festival van Deauville. Zijn vreugde wordt getemperd door de verkiezing van Donald Trump. “It’s a living nightmare” zucht de visuele stadsdichter.
BROOKLYN VILLAGE / LITTLE MEN
“Er zit romantiek in eerste vriendschappen,” zegt Ira Sachs, “maar opgroeien is moeilijk.” De onafhankelijke Amerikaanse cineast koestert in elk van zijn films een utopie die door de realiteit vernietigd wordt. Brooklyn Village mixt de coming-of-age film met een buddy movie en vertelt het verhaal van twee adolescenten, Jake en Tony, wiens instinctieve vriendschap bedreigd wordt door het conflict tussen hun ouders.
I, DANIEL BLAKE
Met zijn tweede Gouden Palm, I, Daniel Blake, verdedigt de 80-jarige Ken Loach vernederde arbeiders. Een sociaal melodrama dat stelling neemt.