“A female revenge story” lezen we op de cover van Are Snakes Necessary?; de debuutroman van de Amerikaanse filmregisseur Brian De Palma (Carrie, Body Double, Scarface, Carlito’s Way, The Black Dahlia).
Lees meer »
CARRIE
Verwarring en illusie vormen zowat de link tussen het imago van Brian De Palma, het medium waarin hij actief is en de films die hij maakt. De Palma is een controversieel cineast die nu eens een goedkoop Hitchcock-imitator werd genoemd (Obsession), dan weer een vrouwenhater (Dressed to Kill), een geweldfreak (Scarface), literatuurverkrachter (The Bonfire of the Vanities), inspiratieloze zelfnabootser (Carlito’s Way) of commercieel gerecupereerde stilist (Snake Eyes).
BODY DOUBLE: The voyeur
“Dramatische personages en de periode waarin het gebeuren zich afspeelt interesseren me nu meer dan het idee van ‘pure cinema’ dat me in het begin van mijn carrière fascineerde,” vertelde Brian De Palma ons ooit tijdens een interview, “films zoals Scarface en The Untouchables waren wel succesvol in de V.S. terwijl Blow Out en Body Double flopten”. Deze laatste, omstreden en ondergewaardeerde, thriller wordt in een gerestaureerde versie uitgebracht op Blu-ray. Reden genoeg om eens te kijken wat we bij de release over deze vintage De Palma schreven in het maandelijks filmtijdschrift ‘Andere Sinema’.
BODY DOUBLE
De Franse cinefiele dvd- en Blu-ray verdeler Carlotta (knipoog naar Carlotta uit Alfred Hitchcocks Vertigo) opent haar nieuwe ‘Ultra Collector’-reeks (met telkens een boek én een 4K-gerestaureerde film op Blu-ray) gepast met Body Double, een onderschat meesterwerk van Hitch-fan Brian De Palma.
DE PALMA
Sinds o.m. Dressed to kill, Body Double, The Untouchables en Snake Eyes weten we dat de visuele verhalenverteller Brian De Palma (° 1940) een fan is van long takes. Het is dan ook gepast dat de documentaire De Palma ons schijnbaar via één lange opname toont dat de Italo-Amerikaanse cineast ook een begenadigd verbaal raconteur is.
Sinds de millenniumwisseling en het floppen van Mission to Mars is Brian De Palma persona non grata in Hollywood. Ook voor zijn terrorisme thriller Domino moest de regisseur van Carrie, Scarface en Body Double financiering zoeken in Europa. Het budget was te beperkt en De Palma had geen final cut maar hij levert toch een fraai staaltje pure cinema af.
Lees meer »
Heel wat films halen de bioscopen niet meer en voor een aantal anderen is de bioscoopcarrière zo voorbij. Zelfs ooit grote namen zoals Brian De Palma ontsnappen er niet aan. Zijn terreur thriller DOMINO – een zieke film maar tegelijk magistrale pure cinema – leek veroordeeld tot een ‘direct-to-dvd’ status en een reputatie van mislukte film maar gelukkig zijn er nog vertoners die bereid zijn om miskende films uit de vergetelheid te halen. De naam One Shot Cinema is goed gekozen.
Lees meer »
DRESSED TO KILL
“De thriller was een genre dat me erg boeide toen ik visual narration, het vertellen van een verhaal met beelden, onder de knie trachtte de krijgen,” vertrouwde Brian De Palma ons ooit toe, “dramatische personages en de periode waarin het gebeuren zich afspeelt interesseren me nu meer dan het idee van ‘pure cinema’”. Zijn gestileerde thrillers Dressed to Kill en (het geflopte) Blow Out waren omstreden maar blijven na dertig jaar overeind als staaltjes van pure cinema. Briljante smaakmakers voor De Palma’s nieuwste thriller, Passion.
Femme Fatale is een film naar het beeld van Brian De Palma: paradoxaal en geniaal. Het déjà-vu gehalte is hoog: Femme Fatale is ultrareferentieel, zit boordevol visuele bravoure, introduceert dubbelgangers en voyeurs, vertelt een ingewikeld verhaal waarin de scheidingslijn tussen werkelijkheid en illusie vaag is, geeft dromen vorm en brengt sensualiteit tot leven.
Lees meer »
PASSION
“Passion is een film over vrouwen en voor vrouwen,” zegt Brian De Palma, “de vrouwen zien er mooi uit, ze worden als gracieuze ballerina’s in beeld gebracht”. De nieuwste thriller van de maker van Carrie, Femme Fatale en The black dahlia is op papier een vreemd project. Een Duits-Franse coproductie en een remake van Alain Corneau’s laatste film, Crime d’amour, over een sensuele machtsstrijd binnen een bedrijf. Een realistische studie over machiavellisme was nooit De Palma’s cup of tea en ook ditmaal werd het geen moderne film noir maar een opera-achtige, surrealistische Hitchcockiaanse thriller die teruggrijpt naar de ‘verhoogde realiteit’ drama’s van de regisseur uit de jaren 80 zoals Dressed to Kill, Blow Out en Body Double. Staaltjes pure cinema met een hoog droomgehalte.