WEEK END
’68 wordt 50. De impact van de mei-revolte op cultuurvlak was groot maar toch zijn er amper films die het verhaal van deze turbulente periode vertellen. Erger nog, veel filmmakers herleiden mei ’68 tot een karikatuur. Het beeld van een mislukte utopie camoufleert samen met nostalgische melancholie de authentieke revolutionaire woede.
SUSPICION
Alfred Hitchcock viel na Rebecca in ongenade bij David O. Selznick, maar hij kon meteen aan de slag bij United Artists en R.K.O. Zijn films bleven aanvankelijk vrij Brits: de spionagefilm Foreign Correspondant en de komedie Mr. and Mrs. Smith verschilden weinig van zijn vroeger werk en Suspicion werd door de meester zelf beschouwd als een volbloed Engelse prent. Een aantal belangrijke acteurs waren Britten, de sfeer was Brits, de roman was geschreven door een Brit en bewerkt door het huisteam van Hitchcock (Joan Harrison & Alma Reville).
SHADOW OF A DOUBT
In 1943 verraste Alfred Hitchcock het publiek met een donkere en pessimistische film: Shadow of a Doubt. Het zou één van zijn favoriete films blijven. Omwille van de samenwerking met de schrijver Thornton Wilder, die o.m. zorgde voor de vele kleurrijke en zorgvuldig getypeerde nevenpersonages. Maar ook omwille van het donkere wereldbeeld dat hij compromisloos mocht tekenen. Waardoor Shadow of a Doubt Hitchcocks eigen ‘film noir’ werd.
SPELLBOUND
In Suspicion en Shadow of a Doubt verbond Alfred Hitchcock gewelddadige mannelijke ambiguïteit met, verre van onschuldige, vrouwelijke verbeelding. Met de trilogie Spellbound, Notorious en Under Capricorn richtte hij zijn aandacht op de verschillende facetten van de vrouwelijke persoonlijkheid.
ROPE
Nadat er met The Paradine Case een definitief einde was gekomen aan zijn samenwerking met producent David O. Selznick, besloot Alfred Hitchcock zijn films zelf te produceren en zo zijn eigen vrijheid te garanderen. Samen met Sidney Bernstein, de Britse eigenaar van een bioscoopketen, stichtte hij Transatlantic Pictures. Hun eerste productie, Rope, was meteen ook de eerste Technicolor film van Hitchcock.
STRANGERS ON A TRAIN
Toen Alfred Hitchcock begin jaren vijftig aan de verfilming van Patricia Highsmiths Strangers on a Train begon, had hij met Under Capricorn en Stage Fright net twee commerciële flops achter de rug. En het project startte andermaal onder geen goed gesternte. Hitchcock en schrijver-scenarist Raymond Chandler konden het absoluut niet met elkaar vinden.
REAR WINDOW
Voor Alfred Hitchcock was Rear Window “de zuiverste uitdrukking van een filmisch idee”. Pure cinema, maar tegelijk ook autoreflexieve cinema. En in dat opzicht vormde deze film uit 1954 zowel voor Hitchcock (als bewijs van zijn vakmanschap en filmisch inzicht) als voor de filmgeschiedenis (waarbij film meer en meer in zijn eigen staart begon te bijten) een mijlpaal.
TO CATCH A THIEF
Dat To Catch a Thief een wat ondergewaardeerde Hitchcock-film zou worden, was eigenlijk te verwachten. Net na het nadrukkelijk artistieke Rear Window was de ongedwongenheid en het lichtvoetige karakter van To Catch a Thief een té fel contrast.
THE TROUBLE WITH HARRY
Ook The Trouble with Harry bewijst het, als perfectionist besteedde Alfred Hitchcock steeds veel aandacht aan de generieken van zijn films. Vaak geeft de generiek de toon van de film aan: het lijnenspel in North by Northwest en Psycho kondigt aan dat de personages opgejaagd en ingesloten zullen worden, is een voorteken van zowel beweging als val. Soms is de generiek ook een muzikale ouverture die het Leitmotiv prijsgeeft: het muziekje en de omhoog rollende gordijnen in Rear Window, het orkest en de cimb alen in The Man Who Knew too Much en de in een duizelingwekkende spiraalbeweging gevatte vrouwenogen in Vertigo.
NOTORIOUS
Van alle liefdesverhalen die Alfred Hitchcock realiseerde, zijn er twee die eruit springen: Vertigo en Notorious. Beide films handelen over het niet-communiceerbare van liefde en verbinden passie met ziekte. Notorious is een schitterend melodrama vermomd als politieke thriller, een verhaal waarin alles draait om loutering en tragische passies.