Archive from maart, 2018
THE WRONG MAN
I Confess en The Wrong Man hebben heel wat gemeen. Het zijn sombere films, gefilmd in een expressief zwart/wit. Ze vertellen reëel geworden nachtmerries van verlamde mannelijke personages. Ze ensceneren de angst (politie, gerecht), de hoop (voorzienigheid) en het (katholieke) geloof van Alfred Hitchcock. Maar ook: ze werden achteraf door hun maker verloochend. Officieel omwille van ‘denkfouten’. Maar in feite omdat Hitchcock even het masker van de (vr)olijke poppenspeler had laten vallen.
Lees meer »
MR. AND MRS. SMITH
In het oeuvre van Alfred Hitchcock lijkt Mr. and Mrs. Smith een bizar buitenbeentje: een ‘screwball comedy‘ die de ‘master of suspense‘ draaide om actrice Carole Lombard, een vriendin van Alma en Alfred Hitchcock, te plezieren. Een film ook waarover de meester zich achteraf zlf tamelijk geringschattend uitliet. Toch is Mr. and Mrs. Smith geen vreemde film of flop. Het is een geslaagde komedie met voor Hitchcock typische humor en thema’s. Net als in de romantische (The Farmer’s Wife, Rich and Strange, To Catch a Thief) en de zwarte (The Trouble with Harry, Family Plot) komedies van Hitchcock draait alles immers om de vorming en desintegratie van man-vrouw relaties door het conflict vertrouwen-wantrouwen.
Lees meer »
MARNIE
Eind jaren vijftig, begin jaren zestig leek Alfred Hitchcock zijn hoogtepunt bereikt te hebben. Na de sleutelfilm The Wrong Man volgde het unieke kwartet Vertigo – North by Northwest – Psycho – The Birds, films die narratieve originaliteit koppelden aan thematische intensiteit. Achtervolging werd fysieke en geestelijke stalking, emoties en seksualiteit bleken grondig verstoord, obsessieve liefde en dood geraakten verstrengeld. De films werden alsmaar extremer en verontrustender. Met als absoluut hoogtepunt een film die geldt als orgelpunt van deze glorieperiode: Marnie.
Lees meer »
TORN CURTAIN
In de jaren zestig leek Alfred Hitchcock achterhaald te worden door zijn eigen thema’s en obsessies. De man die voor de Nouvelle Vague nog een ‘betekeniscineast’ was, werd voor een progressieve generatie cinefielen na het spionage tweeluik Torn Curtain – Topaz een oude reactionair. De val van Hitch werd verbonden met ouderdom, een verslechterende gezondheid en de afwijzing door Tippi Hedren tijdens het draaien van Marnie.
Lees meer »
TOPAZ
In zijn belangrijkste spionagethrillers van de jaren vijftig, The Man Who Knew too Much en North by Northwest, verwerkte Alfred Hitchcock de koude oorlog vooral in de paranoïde sfeer, de verwarde emoties van zijn personages en de angstgevoelens die de verhalen voortstuwden. Spionage was een gigantische puzzel en een absurde hindernissenrace. In de jaren zestig sluipen enkele meer realistische elementen in de spionageverhalen van Hitchcock: overlopers en dubbelspionnen duiken op in Torn Curtain, de Cubaanse rakettencrisis verschijnt in Topaz.
Lees meer »
FRENZY
De laatste twee films van Alfred Hitchcock, Frenzy en Family Plot, zijn niet enkel onderschatte meesterwerken maar ook zelfbewuste testamentfilms. De eerste is een herbronning voor de regisseur, de tweede een heroriëntatie voor de kijker. Met Frenzy sloot Hitchcock alvast de cirkel van zijn professionele carrière af. Hij keerde voor de opnamen terug naar Groot-Brittannië en begaf zich ook inhoudelijk op vertrouwd terrein.
Lees meer »
FAMILY PLOT
Alfred Hitchcock beschouwde Family Plot niet als zijn laatste film. Na de opnamen stortte hij zich samen met scenarist David Freeman op het script van The Short Night. Maar Hitchcock was zich duidelijk bewust van het feit dat zijn einde naderde. In ‘The Last Days of Alfred Hitchcock’ schrijft Freeman hoe zijn co-scenarist creatieve en melancholische buien afwisselde. De artistieke en de re‘le strijd tegen de dood vielen voor de master of suspense steeds meer samen .
Lees meer »
APRES MAI
François Truffauts liefde voor lichtjes cryptische autobiografische films die zonder nostalgie iets zeggen over het heden wordt door weinig Franse cineasten gedeeld. Uitzondering op de regel is outsider Olivier Assayas die met Après mai een complexe kroniek over de kinderen van mei 68 maakt, een companion piece op zijn seventies adolescentenverhaal L’Eau froide.
Lees meer »
BLADE RUNNER 2049
“Roger Deakins behoorde tot de kleine groep waarmee ik Blade Runner 2049 voorbereidde,” stelt regisseur Denis Villeneuve in een making of, “hij was vanaf het begin de vader van de filmtaal. Dus het is net zo goed zijn film als de mijne. Het behoort tot het beste wat hij gedaan heeft.” Dat vond de Academy ook zodat Deakins terecht met een Oscar aan de haal ging.
Lees meer »
BORG McENROE
De Deense regisseur Janus Metz had van Borg McEnroe een documentaire of een realistische biopic kunnen maken maar het is een stuk dramatische fictie geworden opgehangen aan de legendarische Wimbledonfinale tussen beide giganten uit 1980. Een tennis clash als ‘einde-van-een-tijdperk’.
Lees meer »