Nadine Labaki over Capharnaüm: “Kunst kan niet enkel kunst zijn”
Na enkele zuurzoete parabels verrast de Libanese actrice en cineaste Nadine Labaki met Capharnaüm, een snoeihard sociaal-realistisch drama dat ze absoluut moèst maken.
Lees meer »Na enkele zuurzoete parabels verrast de Libanese actrice en cineaste Nadine Labaki met Capharnaüm, een snoeihard sociaal-realistisch drama dat ze absoluut moèst maken.
Lees meer »“Binnen 50 jaar is een nieuwe versie zeker aan de orde” stelt Ramin Bahrani, de Iraans-Amerikaanse filmmaker die een halve eeuw na François Truffaut Ray Bradbury’s dystopische literaire klassieker opnieuw verfilmde. ‘Fahrenheit 451’ bleek visionair en blijft helder branden. De temperatuur waarop de waarheid vlam vat geldt als krachtig alarmsignaal.
Een wilde, wonderlijke wereld. Waar de grens tussen pathos en humor verdwenen is. Daarin blijven de films van de Griekse cineast Yorgos Lanthimos spelen. Want de auteur van Dogtooth, The Lobster en The Killing of a Sacred Deer mag dan wel het scenario van The Favourite niet zelf geschreven hebben, zijn kostuumfilm blijft vreemd én bevreemdend.
Lees meer »De immer nuchtere en cynische Billy Wilder zou The Fortune Cookie achteraf als het begin van het einde van zijn carrière zien maar mede dankzij de briljante tandem Jack Lemmon – Walter Matthau wist de Amerikaanse regisseur midden jaren zestig toch een schitterende oplichterskomedie te maken. Deze miskende Wilder is eindelijk uit op Blu-ray.
Lees meer »Lost in Translation, Eternal Sunshine of the Spotless Mind, Little Miss Sunshine. Elk jaar is er wel een Amerikaanse ‘independent’ die zowel scoort bij het arthouse- als bij het multiplexpubliek, die een gooi doet naar zowel de Spirit Awards als de Oscars. Dit jaar gaat de titel van grootste ‘kleine’ film naar Juno, een tienerkomedie waarmee Thank You For Smokingregisseur Jason Reitman het hart en niet de onderbuik viseert.
Lees meer »De Zuid-Koreaanse autodidactische cineast Kim Ki-duk draaide na zijn poëtische doorbraakfilm Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring vooral omstreden films. The Net is minder choquerend, ook al is bikkelharde tragische vissersparabel die aangeeft hoe mensen in beide Korea’s het slachtoffer worden van achterdocht, wantrouwen, angst en fanatisme.
“Mensen verdwijnen dagelijks” zegt ‘het meisje’. “Telkens ze de kamer verlaten” antwoordt David Locke. En: “Ik was iemand anders maar ik heb hem ingeruild.” Maria Schneider en Jack Nicholson zijn verveelde en vermoeide zielsverwanten die vruchteloos zoeken naar een avontuurlijke vluchtweg in Professione: Reporter, Michelangelo Antonioni’s laatste meesterwerk uit zijn internationale periode.
Als finalist van de door het Europese parlement uitgereikte LUX prijs, gewonnen door het Ijslandse Woman at War, zal Styx door alle Europarlementsleden én door heel wat burgers uit verschillende landen gezien worden. Positief want met dit sober realistisch gefilmde maar moreel geladen avontuur van een solozeilster levert de Oostenrijkse filmmaker Wolfgang Fischer commentaar op de westerse onverschilligheid tegenover vluchtelingen. “Geld is internationaal, data zijn internationaal maar mensen zijn dat niet,” zegt Fischer, “dat is vreemd.”
Lees meer »Met Styx, het sober realistisch gefilmde maar moreel geladen avontuur van een solozeilster, levert de Oostenrijkse filmmaker Wolfgang Fischer een stevig commentaar op de westerse onverschilligheid tegenover vluchtelingen.
Lees meer »Het postmoderne cultmeesterwerk Under the Silver Lake bleef ondanks een Cannes selectie wat onder de radar maar David Robert Mitchells opvolger van It Follows houdt Panos Cosmatos’ prettig gestoorde Mandy van de titel ‘cultfilm van het jaar’. De met een popsaus overgoten film noir ontluistert op hilarische, knotsgekke wijze de mythe van Hollywood.
Lees meer »