Archive from februari, 2018

Brian De Palma: Spanning en emotie tastbaar gemaakt via visueel vertelde verhalen

feb 24, 2018   //   by Ivo De Kock   //   actueel, De Palma, portret, regisseur  //  No Comments

CARRIE

Verwarring en illusie vormen zowat de link tussen het imago van Brian De Palma, het medium waarin hij actief is en de films die hij maakt. De Palma is een controversieel cineast die nu eens een goedkoop Hitchcock-imitator werd genoemd (Obsession), dan weer een vrouwenhater (Dressed to Kill), een geweldfreak (Scarface), literatuurverkrachter (The Bonfire of the Vanities), inspiratieloze zelfnabootser (Carlito’s Way) of commercieel gerecupereerde stilist (Snake Eyes).

Lees meer »

The Hitchcock Touch. Deel 6: Secret Agent

feb 18, 2018   //   by Ivo De Kock   //   actueel, drama, Hitchcock, portret, regisseur, thriller  //  No Comments

SECRET AGENT

Filmtitels kunnen bij Alfred Hitchcock alles (Suspicion) of niets (North by Northwest) zeggen. Ze kunnen ook bijdragen tot de verwarring. Met variaties op een thema: Secret Agent (1936), Sabotage (1936, gebaseerd op The Secret Agent van Joseph Conrad !) en Saboteur (1942). Hitchcock had daar zelf weinig problemen mee. Hij schaamde zich evenmin om films te hermaken: zo kreeg zijn Britse film The man who knew too much een gelijknamige Amerikaanse remake en werd The thirty-nine steps omgevormd tot North by Northwest. De basisgegevens en dramatische principes blijven in zijn ogen immers steeds dezelfde, enkel de vormgeving wordt aangepast. Originaliteit is voor Hitchcock van ondergeschikt belang, alles draait om creativiteit.

Lees meer »

The Hitchcock Touch. Deel 7: The man who knew too much (1934)

feb 18, 2018   //   by Ivo De Kock   //   actueel, genre, Hitchcock, portret, regisseur, thriller  //  No Comments

THE MAN WHO KNEW TOO MUCH

Alle films van Alfred Hitchcock draaien rond vormen van fysieke en/of geestelijke verlamming. Machteloosheid en angst vergroten steevast de dreiging voor zijn personages. In de twee versies die Hitchcock draaide van The man who knew too much worden de personages getroffen door een morele en emotionele verlamming. In de eerste (Britse) versie (1934) legt Hitchcock vooral het mechanisme bloot, in de tweede (Amerikaanse) versie (1956) toont hij de psychologische geladenheid van het gegeven. Zelf vond Hitchcock de originele versie het werk van een getalenteerd amateur en de remake dat van een professional.

Lees meer »

The Hitchcock Touch. Deel 8: Sabotage.

feb 15, 2018   //   by Ivo De Kock   //   actueel, genre, Hitchcock, regisseur, thriller  //  No Comments

SABOTAGE

Alfred Hitchcock was voor critici vaak moeilijk te vatten omdat hij een vleesgeworden contradictie bleek te zijn: tegelijk outsider en conformist, tegelijk provocateur en moralist. Iemand die prestatiedrang aan zijn laarzen lapte maar toch behept was van het nuttigheidsprincipe. Een cineast die ongecomplexeerd extreme films maakte – zoals Frenzy of Sabotage – maar even vlot bereid was te ‘bekennen’ aan gesprekspartners als François Truffaut of Peter Bogdanovich dat het floppen van deze films te wijten was aan een eigen ‘fout’. De hautaine auteur veranderde probleemloos in een nederige professional.

Lees meer »

The Hitchcock Touch. Deel 9: Jamaica Inn

feb 10, 2018   //   by Ivo De Kock   //   actueel, drama, genre, Hitchcock, regisseur  //  No Comments

JAMAICA INN

Eind jaren dertig begon Alfred Hitchcock naar Hollywood te lonken. Enerzijds omdat hij vond dat hij voldoende professionele ervaring had verworven, anderzijds omdat het Britse misprijzen voor een populaire kunst als film (dat het constant moest afleggen tegen hogere kunsten als literatuur en toneel) hem mateloos bleef ergeren. Hitchcock was toe aan nieuwe uitdagingen én een meer stimulerende creatieve werksfeer.

Lees meer »

The Hitchcock Touch. Deel 10: Rebecca

feb 13, 2018   //   by Ivo De Kock   //   actueel, drama, genre, Hitchcock, regisseur  //  No Comments

REBECCA

Alfred Hitchcock debuteerde in Hollywood met een vrij Britse film: Rebecca. En hij maakte meteen kennis met een erg bemoeizieke Amerikaanse producent: David O. Selznick. Resultaat was een berg memo’s (van de producent aan de regisseur), een tumultueuze draaiperiode, een film met thema’s die later nog in het Amerikaanse werk van Hitchcock zouden terugkeren en een verstoorde relatie tussen Selznick en Hitchcock.

Lees meer »

The Hitchcock Touch. Deel 12: Saboteur

feb 18, 2018   //   by Ivo De Kock   //   actueel, drama, genre, Hitchcock, portret, regisseur  //  No Comments

SABOTEUR

Tijdens zijn eerste jaren in Amerika koppelde Alfred Hitchcock aandacht voor de actualiteit (W.O.II) aan een verder perfectioneren van zijn favoriete genres en technieken. Zo realiseerde hij achtervolgingsfilms als Foreign Correspondent en Saboteur, maar ook een psychologisch melodrama als Lifeboat. Films waarin personages ofwel in beweging blijven en ruimtes doorkruisen, ofwel verlamd geraken in een beklemmende microkosmos.

Lees meer »

The Hitchcock Touch. Deel 15: The Paradine Case

feb 18, 2018   //   by Ivo De Kock   //   actueel, drama, genre, Hitchcock, portret, regisseur  //  No Comments

THE PARADINE CASE

The Paradine Case was de laatste film die Alfred Hitchcock voor David O. Selznick, die ook het scenario schreef, maakte. Dit rechtbankdrama was een variatie op bekende thema’s van Hitchcock: verliefdheid brengt het individu ten val en veroorzaakt een conflict tussen professionele objectiviteit en persoonlijke betrokkenheid (Downhill, Spellbound, Notorious), een man klampt zich vast aan een droombeeld van een vrouw en wordt blind door zijn verlangens (Rebecca, Vertigo), rechtspraak heeft weinig te maken met waarheid en rechtvaardigheid (The Manxman, Murder).

Lees meer »

The Hitchcock Touch. Deel 19: Early Hitchcock, the twenties.

feb 15, 2018   //   by Ivo De Kock   //   actueel, drama, Hitchcock, regisseur, thriller  //  No Comments

THE LODGER

Volgens Alfred Hitchcock is hij altijd een Amerikaans regisseur geweest. Ook tijdens zijn Britse periode. Rede daarvoor was zijn interesse voor de Amerikaanse cinema en het feit dat hij het vak leerde in een Britse studio waar Amerikanen de toon aangaven. Toch waren er meer invloeden en groeide de ‘Hitchcock touch’ in de praktijk, met vallen en opstaan. De stomme films van Hitchcock vallen dan ook op door hun, zowel stilistische als thematische, verscheidenheid en ongelijke kwaliteit. Wat niet belet dat er pareltjes tussen zitten: The Lodger, The Ring en The Manxman. En er heel wat elementen opduiken die later herwerkt zullen worden in zijn volbloed Amerikaanse films.

Lees meer »

Pagina's:1234»