DAWN OF THE DEAD
“It’s like living in Pittsburgh. If you can call that living”. Met deze wisecrack, hernomen in ‘Document of the Dead’, stak Groucho Marx de draak met de stad waar George A. Romero woont en werkt. Een stad die de cineast ook in Land of the Dead binnensmokkelt.
THE CRAZIES – ROMERO
“The Crazies was opgevat als een allegorie,” zegt George A. Romero over zijn apocalyptische horrorfilm uit ‘73, “het uitgangspunt was dat iedereen in zekere mate gek is. De gekende vraag: wat is normaal, wat is waanzin?”. De Hollywood-outsider tekent sinds Night of the Living Dead voor grimmige drama’s die op brutale wijze de culturele en sociopolitieke trends van hun tijd weerspiegelen. Breck Eisners met aanzienlijk meer middelen gedraaide remake zegt ook iets over de tijdgeest – meer bepaald over angst in de jaren nul – maar een vakman is nog geen auteur en kritiek is niet noodzakelijk subversief. Een vergelijking toont hoe horrorverhalen omgaan met verdrongen angsten en monsters met hun tijd meegaan.
LAND OF THE DEAD
“I’m not a Hollywood guy” zegt George A. Romero in de making of van Land of the Dead, “ik verlang niet naar bekendheid”. Dat horrortrendsetter Romero houdt van films maken én van mensen die films maken blijkt overduidelijk uit zijn aanstekelijk enthousiasme tijdens de opnames van deze film.
SURVIVAL OF THE DEAD
“Misschien ben ik wel de Michael Moore van de horror” zegt George A. Romero n.a.v. Survival of the Dead, een allegorische donkere satire waar ernst en humor hand in hand gaan. De roots van de patroonheilige van de zombiefilm liggen zowel in het verzet tegen de Vietnamoorlog als in de ‘larger than life’-strips van E.C. Comics. “Mijn films moeten over iets gaan” herhaalt Romero keer op keer.