PHILIPPE CLAUDEL
Wanneer een anoniem boeket rozen bij hem thuis wordt afgeleverd begint een schijnbaar gelukkige zestigjarige neurochirurg zich vragen te stellen. Na het sombere Il y a Longtemps que Je t’aime en het speelse Tous les Soleils levert schrijver en cineast Philippe Claudel met het tragische Avant l’Hiver een nieuw staaltje humanistische observatie-cinema af.
Het in Iran verboden poëtische schuld en boete drama ‘Ballad of a White Cow’ peilt naar de impact van de doodstraf op families en een gemeenschap. Scenarist-regisseurs Maryam Moghadam en Behtash Sanaeeha doen dit via het verhaal van een weduwe die na de executie van haar onschuldige echtgenoot worstelt met de religieuze bureaucratie. Resultaat is een kroniek vol symboliek die vooral ook een liefdevol portret is van een vrouw en haar dochter, “twee onschuldigen die strijdvaardig zijn en hun waardigheid willen bewaren.” Dixit de filmmakers tijdens Film Fest Gent.
Lees meer »
Guts. Dat hadden Peter Brosens en Jessica Woodworth toen ze hun dankzij Khadak en Altiplano verworven arthouse reputatie op het spel zetten met King of the Belgians. Maar de komische roadmovie sloeg aan en leidde tot een onconventionele sequel, The Barefoot Emperor. Een even absurde maar meer urgente, politiek geladen film. Met iconische acteurs als Geraldine Chaplin en Udo Kier.
Lees meer »
BEASTS OF THE SOUTHERN WILD
“Ik wil Grote Verhalen vertellen” zei Beasts of the Southern Wild-regisseur Benh Zeitlin ons in Cannes, “en ik zoek een goede manier om fantasy te creëren. Mooie, emotionele fantasy gedreven door een organische filmstijl en niet door pompeuze technologische effecten”. Maar ook: “de opening geeft ook de toon van de film aan: energiek, moedig en gedurfd”.
BEAUTIFUL BOY
‘Breakthrough Director’ uit handen van Brad Pitt, de producent die hem de kans gaf om met Beautiful Boy het waargebeurde verhaal te vertellen van de aan crystal meth verslaafde Nic Sheff en diens vader David. Van Groeningens eerste Amerikaanse film werd een emotionele maar nooit sentimentele vader-zoon film gedragen door sterke acteurs: Steve Carell en Timothée Chalamet. Het levert hem mogelijk een plaatsje in de Oscarrace op. Samen met stadsgenoot Lukas Dhondt (Girl)?
BEAUTIFUL BOY
De Amerikaanse droom van Vlaming Felix Van Groeningen werd geen nachtmerrie. Hij bleef zichzelf en bewaarde voor het verslavingsdrama Beautiful Boy zijn stijl en thematiek.
“Een hoopvol lied”, “uniek cinematografisch essay”, “prachtige minimalistische film”. Olivier Père haalde twee jaar geleden in Cannes de loftrompet boven voor ‘Quinzaine des Réalisateurs’-openingsfilm Be with me. Terecht, want de Singaporese cineast Eric Khoo (°1965, Singapore) leverde een fraai staaltje zintuiglijke cinema af.
Lees meer »
BIRD PEOPLE
Met het poëtische Bird People maakt Pascale Ferran na haar tijdloze ode aan de vrijheid Lady Chatterley een erg hedendaagse film over vervreemding, verzet en het verlangen om uit een gekooid bestaan te breken en de vleugels uit te slaan.
BLACK: Romeo & Julia in Molenbeek
Adil El Arbi en Bilall Fallah zijn filmmakers met een missie. En die missie is niet het aankaarten van de realiteit van stadsbendes of het bijstellen van het imago van allochtone jongeren. Laat staan het duiden van Molenbeek (1080 Brussel) als wereldhoofdstad van het terrorisme. Nee, de jonge Belgische filmmakers willen gewoon Hollywood veroveren. Niet meer en niet minder. Black is hun visitekaartje op weg naar die Amerikaanse droom.
BLADE RUNNER
“If only you could see what I’ve seen with your eyes” zegt ‘replicant’ Roy Batty in Blade Runner. Heerlijk dubbelzinnig. Zowel “Kon je maar met jouw ogen zien wat ik gezien heb” als “Kon je maar zien wat ik zag door jouw ogen” (letterlijk). De in Hollywood populaire Nederlandse acteur Rutger Hauer blijft even mysterieus en ondoorgrondelijk als zijn meest legendarisch personage, de anno 2019 door een grauw LA dolende ‘synthetische mens’ Batty. “Hij opereert heel intuïtief en gaat volstrekt zijn eigen gang” benadrukt documentairemaakster Simone de Vries. Een gesprek met een erg open ‘zoeker’.