De Canadese actrice Charlotte Le Bon maakt haar regiedebuut met het mysterieuze coming of age-drama ‘Falcon Lake’. Een sensuele, spookachtige graphic novel-adaptatie die meer dreiging, diepgang en dubbelzinnigheid bevat dan de doorsneefilm over verwarrende kindertijd. “Adolescentie is fascinerend zolang je niet vervalt in ernst of meligheid”, benadrukt Le Bon.
Met de dood van een anonieme vluchtelinge lijken de broers Dardenne in te spelen op de actualiteit. “Maar we werkten al aan La fille inconnue voor we aan Deux jours, une nuit begonnen,” benadrukt Luc Dardenne, “onze films zijn universele verhalen over morele vraagstukken en geen documentaire momentopnamen.”
Met Le fille inconnue maken Jean-Pierre en Luc Dardenne andermaal humane en aan de ribben klevende cinema. Na Rosetta, L’enfant, Le Silence de Lorna en Deux jours, une nuit blijven de Luikse broers in hun streek met een emotioneel en moreel verhaal. Een sociale parabel over een arts die zich wil herpakken nadat ze in de fout ging bij de opvang van een vluchtelinge. “Een mens mag nooit vergeten dat hij eerst en vooral gastvrij moet zijn” benadrukt Jean-Pierre Dardenne.
Drijvende kracht achter Pixar Animation Studios is een kleine groep door de animatiemicrobe gebeten creatievelingen. Pioniers John Lasseter, Pete Docter, Andrew Stanton en Lee Unkrich aangevuld met nieuweling Brad Bird (regisseur van de 2004-release The Incredibles). Finding Nemo-bedenker, -scenarist en -regisseur Andrew Stanton schreef de scenario’s van Toy Story, Toy Story 2, A Bug’s Life (waarvoor hij co-regisseur was) en Monsters, Inc. Lee Unkrich verzorgde mee de montage van zowel Toy Story als A Bug’s Life en fungeerde als co regisseur bij Toy Sfory 2, Monsters, Inc., nu Finding Nemo en straks Cars. Een gesprek over creatieve werksfeer en dartele visjes.
Na z’n première in Venetië en Deauville landde The Fountain in de muziekcompetitie in Gent, waar de maker van Pi en Requiem for a Dream zijn eclectisch liefdessprookje toelichtte: “Was ik een zwaardvechter, dan dacht ik in 2002 dat mijn lemmet goed zou snijden. Maar weet je wat? Ik kreeg tijd om me terug te trekken en maanden later zag ik dat er ándere manieren waren om dat te verwezenlijken. Ik maakte de film magerder, sluwer en scherper”.
FRUITVALE STATION: Vroegtijdig einde van een leven
Toen op het Fruitvale station in de vroege uren van Nieuwjaarsdag 2009 een zwarte jongeman werd doodgeschoten door een blanke metro-agent stond Oakland in vuur en vlam. “Ik was getuige van de rellen en de frustratie maar merkte dat ze zonder effect bleven,” zegt Ryan Coogler, “door met Fruitvale Station 90 minuten aandacht te krijgen bereik ik meer dan door winkels te vernielen”.
Wereldgebeuren in Gent! Buitengewoon filmevenement! Ongeëvenaarde primeur! Over alle getoeter rond de grootschalige Stanley Kubrick-tentoonstelling, die zich vanaf 5 oktober tot 7 januari tussen de zuilen, vleugels en hangbogen van het Gentse Caermersklooster neervlijt, hoor je ons niet zeuren. Als smaakmaker keken we de conservator eventjes op de vingers tijdens het klaarstomen ervan. Vlijtig en allround creatieveling Lode Van Pee: “Het wordt gewoon gigantisch”.
Heel wat filmmakers zijn vaklui. Een flink aantal van hen mag zich ook auteur noemen. Maar slechts een handvol bouwde een oeuvre en een reputatie op die het medium oversteeg: John Ford, Alfred Hitchcock en Stanley Kubrick. Van deze iconen was Stanley Kubrick de meest controversiële. Eén van zijn belangrijkste verdedigers was en is Jan Harlan. Stanley Kubrick’s schoonbroer werkte sinds 1969 als regie-assistent en uitvoerend producent mee aan A Clockwork Orange, Barry Lyndon, The Shining, Full Metal Jacket en Eyes Wide Shut. Na het overlijden van Kubrick debuteerde hij als filmmaker met de ‘labor of love’ Stanley Kubrick: A Life in Pictures.
Met zijn op de
animatiefestivals van Annecy en Brussel bekroonde debuut Funan
vertelt Denis Do via het kleine verhaal van een Cambodjaans gezin het
grote verhaal van de Rode Khmer periode. “Het is een pijnlijk
persoonlijk verhaal.”
Met zijn debuutfilm Funan won de Franse cineast Denis Do de prijs voor beste langspeelfilm op het vermaarde Franse animatiefilmfilmfestival Annecy. Do vertelt in deze Belgische co-productie een persoonlijk verhaal van gezinsleden die gescheiden worden van elkaar wanneer het regime van Pol Pot in 1975 met harde hand regeert in Cambodja. Een moeder start daarop een lange zoektocht naar haar zoon. De Rode Khmer komen in beeld maar deze realistische 2D-animatiefilm focust vooral op de lijdensweg van de Cambodjanen en de schoonheid van hun land.