DAVID CRONENBERG – THE EXHIBITION

In de zomer van 2014 liep in het Nederlandse filmmuseum EYE (Ijpromenade 1, Amsterdam) de in Canada door het TIFF ontwikkelde expo ‘David Cronenberg – The Exhibition’. Voor de lang als vulgair horrorcineast uitgespuwde Canadese filmmaker is deze passage via het museum een vorm van erkenning. Erkenning voor zijn talent als regisseur maar vooral ook voor zijn creatieve fantasie. Want deze expo maakt duidelijk dat Cronenberg heel wat objecten ontwikkelde die onze verbeelding prikkelden. Objecten die ook wanneer ze uit de filmcontext gelicht worden, kunstwerkjes blijven. David Cronenberg is een uniek visueel kunstenaar.

Lees meer »

DAVID CRONENBERG: Op de set van Maps to the Stars

“Het was nooit mijn opzet om mensen enkel maar angst aan te jagen,” zei David Cronenberg ons toen we hem Skype-gewijs face-to-face interviewden op 12 juni 2014 (Gent-Toronto), “vooral toen men me ‘The Baron of Blood’ noemde vroeg men vaak ‘is het liefste wat je doet mensen doen schrikken?’ Maar dat vanachter een stoel verschijnen en ‘boe’ roepen interesseert me niet. Nu niet en toen evenmin. Wat mij wèl boeit is het onderzoeken van de human condition. Het gaat me om emoties en menselijke relaties en nooit om spielerei”.

Lees meer »

ORSON WELLES

“I regard posterity as vulgair as success,” zei de legendarische Amerikaanse filmmaker Orson Welles (1915-1985) de dag voor zijn dood tegen filmmaker Henry Jaglom, “voor mij is het nageslacht even vulgair als succes. Ik vertrouw het niet. Te veel goede schrijvers zijn spoorloos verdwenen”. Niet zo Orson Welles. “Iedereen zal hem altijd alles verschuldigd zijn” bekende dat andere icoon Jean-Luc Godard. Dertig jaar na zijn dood wordt Welles meer dan ooit beschouwd als een genie, een cinema-gigant die in tegenstelling tot de even mythische Britse ‘master of suspense’ Alfred Hitchcock ook in andere media (radio, toneel) fungeerde als vernieuwer.

Lees meer »

RAUL RUIZ

“Ik probeer me te herinneren dat ongelijkheid bestaat,” zei de Chileens-Franse cineast Raúl Ruiz (1941-2011) toen hij al sukkelde met zijn gezondheid, “dat is een goede manier om me de dood voor de geest te halen. Dan wordt die dood iets totaal anders dan zich neerleggen bij sterven, iets anders dan melancholie. Het wordt integendeel een werkinstrument”.

Lees meer »

FERRIS BUELLER’S DAY OFF

“Het leven gaat snel. Wanneer je niet af en toe stopt en rondkijkt riskeer je het te missen”. John Hughes (1950-2009), de filmdichter van de in de jaren 80 opgegroeide tienergeneratie, volgde de raad van Ferris Bueller en keerde na megasucces Hollywood de rug toe. Toch groeide de man die in komedies de vinger legde op existentiële tienerangst uit tot een mythisch filmmaker.

Lees meer »

BEING THERE: Hal Ashby

“Hal Ashby heeft zo’n light touch dat sommigen die met hem werkten niet eens zeker zijn dat hij de film geregisseerd heeft” stelt Jack Nicholson. Straffer nog, veel filmliefhebbers kennen Harold and Maude, The Last Detail, Shampoo, Coming Home en Being There maar weinigen weten dat ze gemaakt werden door Hal Ashby (1929-1988). “Ashby is nu grotendeels vergeten omdat hij de tegenslag had te sterven aan het einde van de jaren 80,” schrijft Peter Biskind, “maar hij heeft de meest opmerkelijke reeks films neergezet van alle jaren 70 regisseurs”.

Lees meer »

JEAN-LUC GODARD

Jean-Luc Godard filmt nog steeds, dat bewees hij in 2014 met Adieu au langage en Ponts de Sarajevo, maar hij wordt steeds onzichtbaarder. Wat in dit multimedia- en internet tijdperk vrij ongewoon is. Maar hij blijft een naam, een gezicht, een icoon. Gelukkig zijn er interessante boeken die de mythe JLG trachten te vatten en duidelijk. Zoals Colin MacCabe’s onorthodoxe biografie ‘Godard, a portrait of the artist at 70’.

Lees meer »