JACQUES RIVETTE

“Jacques Rivette was een buitenbeentje binnen de Nouvelle Vague,” zegt scenarist Pascal Bonitzer, “maar tegelijk vormde hij er ook de ziel van; Rivette was een van de meest radicale en consequente cineasten”. Na het verdwijnen van Claude Chabrol en Eric Rohmer in 2010 en het wegvallen van Alain Resnais in 2014 betekent de dood van de 87-jarige filmmaker zowat het einde van een generatie die in de jaren zestig aan de wieg stond van het modernisme in de Franse cinema.

Lees meer »

LAURENT CANTET

Met L’Atelier, een film die het midden houdt tussen een documentaire en een thriller, mixt Laurent Cantet sociale en politieke cinema. De Franse cineast, die met het onderwijsdrama Entre les Murs in 2008 nog de Gouden Palm won, snijdt andermaal thema’s aan zoals onderwijs, transmissie, vervreemding en de generatiekloof in een vooral door amateur acteurs gedragen film. Alles draait rond een literaire workshop in het Zuid-Franse kuststadje La Ciotat die jongeren toelaat zich te ontplooien terwijl de spanningen hoog oplopen.

Lees meer »

THE MAN WHO FELL TO EARTH: Pop- en filmster David Bowie

Met het enigmatische The Man Who Fell to Earth realiseert de Britse cineast Nicolas Roeg in 1976, een jaar voor Star Wars, een sciencefiction drama mijlenver verwijderd van de space opera. Rockster David Bowie debuteert als androgene buitenaardse bezoeker in een film die door zijn bizarre structuur en uitdagende ambiguïteit Roegs reputatie van experimenteel cineast versterkt. Veertig jaar later blijft de cultfilm overeind door zijn visuele pracht en emotionele kracht.

Lees meer »

ORSON WELLES

“I regard posterity as vulgair as success,” zei de legendarische Amerikaanse filmmaker Orson Welles (1915-1985) de dag voor zijn dood tegen filmmaker Henry Jaglom, “voor mij is het nageslacht even vulgair als succes. Ik vertrouw het niet. Te veel goede schrijvers zijn spoorloos verdwenen”. Niet zo Orson Welles. “Iedereen zal hem altijd alles verschuldigd zijn” bekende dat andere icoon Jean-Luc Godard. Dertig jaar na zijn dood wordt Welles meer dan ooit beschouwd als een genie, een cinema-gigant die in tegenstelling tot de even mythische Britse ‘master of suspense’ Alfred Hitchcock ook in andere media (radio, toneel) fungeerde als vernieuwer.

Lees meer »

ROGER EBERT

“Pixar is de eerste studio die een superster werd” schreef Rober Ebert (1942-2013). Hetzelfde kon gezegd worden van de man met de beroemde duimen en de begenadigde pen. De met een Pulitzer-prijs bekroonde Amerikaanse filmcriticus was een ster tot ver buiten zijn biotoop Chicago. Ook toen hij letterlijk geen stem meer had sprak hij tot de wereld en zijn duizenden followers via het internet.

Lees meer »

RAUL RUIZ

“Ik probeer me te herinneren dat ongelijkheid bestaat,” zei de Chileens-Franse cineast Raúl Ruiz (1941-2011) toen hij al sukkelde met zijn gezondheid, “dat is een goede manier om me de dood voor de geest te halen. Dan wordt die dood iets totaal anders dan zich neerleggen bij sterven, iets anders dan melancholie. Het wordt integendeel een werkinstrument”.

Lees meer »

FERRIS BUELLER’S DAY OFF

“Het leven gaat snel. Wanneer je niet af en toe stopt en rondkijkt riskeer je het te missen”. John Hughes (1950-2009), de filmdichter van de in de jaren 80 opgegroeide tienergeneratie, volgde de raad van Ferris Bueller en keerde na megasucces Hollywood de rug toe. Toch groeide de man die in komedies de vinger legde op existentiële tienerangst uit tot een mythisch filmmaker.

Lees meer »