“Forgive me, Majesty. I am a vulgar man! But I assure you, my music is not.” Aan het woord Wolfgang Amadeus Mozart in Milos Formans met 8 Oscars bekroonde Amadeus.

In 1972 nam gospel-, soul- en r&b-zangeres Aretha Franklin live en voor het oog van camera’s ‘Amazing Grace’ op in de kleine New Temple Missionary Baptist Church in Los Angeles. De LP groeide uit tot het meest succesvolle gospelalbum aller tijden maar de beelden van het gebeuren werden door technische problemen nooit vertoond. Tot nu. Tot Amazing Grace.

Filmmaker Bart Layton balanceerde al op de scheidingslijn tussen fictie en realiteit met de ‘documentaire’ The Imposter en herhaalt dit met de ‘heistfilm’ American Animals. .Een verdwijningszaak en een kunstroof worden belicht met hetzelfde procédé – een mengeling van interviews en nagespeelde gebeurtenissen – en blijven zo fascineren. En intrigeren.

AMERICAN GANGSTER

Het ging er toen, door de onrust die de Vietnamoorlog veroorzaakte, op de straat heftig aan toe” stelt Richie Roberts. “Wanneer ze je respecteren dan is dat mooi, maar het brengt niets op. Wanneer ze bang voor je zijn, dàn verdien je geld” merkt Frank Lucas fijntjes op. De uitspraken van de protagonisten van dit waar gebeurde gangsterverhaal maken duidelijk waarom Ridley Scott koos voor een harde, donkere reconstructie van een tumultueus en moreel verwarrend tijdsgewricht in zijn jager- en prooidrama American Gangster.

Lees meer »

AMERICAN GRAFFITI

De jaren 70 waren de jaren van de ‘rock movies’ met vooral festivalfilms (genre Woodstock) en rock musicals (genre Tommy) maar het was de nostalgische coming-of-age prent American Graffiti die de muziekfilm heroriënteerde en de soundtrack als songcompilatie in de markt zette. In sociaal en politiek bewogen tijden bracht George Lucas een melancholische ode aan de (verloren) onschuld.

Lees meer »

AMERICAN HONEY

Na oer-Britse stedelijke claustrofobe drama’s (Red Road en Fish Tank) en een mistig highlandmelodrama (Wuthering Heights) pakt Andrea Arnold uit met een roadmovie over jongeren die klem zitten tussen hun Hollywooddroom en de Amerikaanse realiteit: American Honey. Opnieuw een uit twee woorden bestaande filmtitel met een knipoog. De gelijknamige song van de Amerikaanse country groep Lady Antebellum idealiseert immers jeugdherinneringen terwijl Arnolds film een veel rauwer beeld van jeugd en opgroeien schetst.

Lees meer »

AMERICAN MADNESS

In het begin van de jaren dertig worstelden de filmmakers van ‘Poverty Row’ (de locatie in L.A. waar de kleinere filmstudio’s zich bevonden) met zware problemen: ze moesten het doen zonder het geld, de vedetten en de faciliteiten van de majors. Het dwong hen om inventief en origineel te blijven. Soms resulteerde het ook in smakeloze gimmicks, maar Frank Capra besloot sensatie en inhoud te combineren door in te spelen op de actualiteit. Samen met Robert Riskin schreef hij in 1932 het script van een krachtig sociaal drama: American Madness. Dit eerste product van de tandem Capra-Riskin speelde wel èrg kort op de bal. De grote depressie die volgde op de krach van 1929 was immers nog brandend actueel toen Capra dit verhaal van een bankcrisis losliet op het publiek. De film werd geen commercieel succes maar inspireerde wel de politieke discussies i.v.m. de economische crisis.

Lees meer »

De in Oostenrijk geboren Amerikaanse filmmaker Otto Preminger was de advocaat van authentieke vrijheid. Zijn rechtbankdrama Anatomy of a Murder wint na Me Too aan actualiteitswaarde als studie van de male gaze en de relatie tussen macht en seks.

Zelf vertelt regisseur Koen Mortier dat hij zijn films niet meteen herbekijkt maar wij genoten van een tweede visie van Un Ange. Op Blu-ray komt niet enkel de oogstrelende visuele schoonheid van deze Dimitri Verhulst adaptatie tot zijn recht, het verhaal van een ‘amour fou’ tussen twee verloren, gedoemde zielen blijft nazinderen. Dit is betoverende cinema.

Na het cerebrale Ex Machina heeft de jonge Britse sciencefiction meester Alex Garland met het emotionele en karaktergedreven Annihilation een boekverfilming gemaakt die onder je huid kruipt. Een staaltje verontrustende cinema verwant met Solaris èn Stalker. Met dank aan een bevreemdende, angstaanjagende sfeer. De industrie wist er geen raad mee.