FREE STATES OF JONES

In een periode waar racistisch geweld in de Amerikaanse samenleving een heropleving kent, worden slavernij films zoals 12 Years a Slave, Django Unchained en The Birth of a Nation vooral als metaforische verhalen gezien. Waarbij de graad van realisme van de weergegeven brutaliteiten (gore in een historisch jasje) én het delen van het point-of-view van slaven (en hun woede) voor waardering zorgen. Free State of Jones, het waargebeurde verhaal van een blanke Zuiderse deserteur die met zijn rebellie de Afro-Amerikaanse zaak dient, past niet in dit stramien en bleef daardoor ondergewaardeerd.

Lees meer »

FUKUSHIMA MON AMOUR

Zes jaar na de kernramp in het Japanse Fukushima beleeft de speelfilm ‘Fukushima, Mon Amour’ zijn bioscooppremière. In deze tussen komedie en drama balancerende film van de Duitse cineaste Doris Dörrie komen de milieuproblematiek en de desastreuze gevolgen van dergelijke rampen voor ons ecosysteem aan bod maar dit is evenzeer een zedenstudie die focust op het western narcisme. Een dubbel vrouwenportret met veel liefde voor de Japanse cultuur en een satirische kijk op het Westers narcisme.

Lees meer »

STANLEY KUBRICK

Stanley Kubrick (1928-1999) was het prototype van de ’maverick director’: bezeten, eigenzinnig en origineel. Maar zijn gedrevenheid ging verder; hij was een perfectionist, een visionair schrijver met beelden, een eenzaat die vluchtte uit de wereld waarop hij zijn camera richtte.

Lees meer »

STANLEY KUBRICK

Stanley Kubrick was veeleisend. Voor zijn vrienden en familie, voor zijn medewerkers, voor zijn publiek maar vooral ook voor zichzelf. Hij was niet snel tevreden, wou nooit in herhaling vallen en streefde altijd naar vernieuwing. Zijn perfectionisme maakte van elk project een schijnbaar eindeloze odyssee. Zijn creatieve rusteloosheid zorgde ervoor dat geen twee van zijn films op elkaar leken. En zijn fascinatie voor technische innovaties resulteerde in originaliteit en in een sterke visuele impact, soms ten koste van emoties en karakterisering.

Lees meer »

LE GAMIN AU VELO

“Ik hou van de manier waarop ze het echte leven en onze samenleving tonen,” zegt Cécile de France, “de Dardennes zíjn België! Zij filmen ons land op een ongelooflijk subtiele wijze”. Jean-Pierre en Luc Dardenne houden onze nationale eer hoog door voor de vijfde keer op rij mee te dingen naar de Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes. Na Rosetta (Gouden Palm), Le fils (Beste acteur), L’enfant (Gouden Palm 2) en Le silence de Lorna (Beste scenario) is ook Le gamin au vélo kandidaat voor een prestigieuze prijs. De Dardennes zuigen ons in hun vertrouwde universum via een ongewoon zonnig sprookje en een protagonist die als een brok rauwe energie achter liefde aan fietst. Humane en aan de ribben klevende cinema met een ware revelatie: de jonge Thomas Doret.

Lees meer »

GRACE IS GONE

Film maakt het mogelijk om de grootschalige impact van een conflict te illustreren door het te herleiden tot een kleine, menselijke schaal. Getuige Grace is gone, een klein maar aangrijpend drama over een manager van een doe-het-zelf zaak, Stanley Philips, die verneemt dat zijn echtgenote tijdens een militaire missie in Irak sneuvelde en niet weet hoe hij dat tragische nieuws aan zijn twee dochters Heidi en Dawn moet overbrengen. Grace is weg en achterblijver Stanley wordt geconfronteerd met zijn onvermogen om te communiceren en om te gaan met verlies.

Lees meer »

I’M NOT THERE

‘Another side of Bob Dylan’. Deze LP-titel uit 64 zou volgens Todd Haynes de titel van èlk Dylan-werk kunnen zijn. De regisseur van Far from Heaven hoopt met I’m Not There “elke vooropgezette notie over Dylan in duizend blinkende stukjes te doen exploderen en hem te (laten) zien als een creatief individu op een bepaalde tijd en plaats én als de ware belichaming van de Amerikaanse meervoudigheid: zijn conflicten, opstanden en tradities”. Het verhaal van Haynes’ Dylan-film-die-geen-Dylan-film-is begon 7 jaar geleden met een inspiratievonk en eindigt met de release van de nu al legendarische anti-biopic. Want het filmevenement van het jaar is een heerlijke brok creatieve, speelse en emotionele cinema. Een visueel en muzikaal meeslepend filmgedicht.

Lees meer »

TODD HAYNES

Het 7 jaar durende Dylan-avontuur van Todd Haynes is na de wereldpremière van I’m Not There in Venetië nog niet ten einde. De regisseur trok ‘on the road’ met zijn onconventioneel passieproject. Na het New York Film Festival en voor het London Film Festival stapte Haynes in Gent af. We spraken met de man, wiens favoriete Dylan-album ‘Blonde on Blonde’ is, over de vele gezichten van Bob Dylan en de stilistische, thematische en muzikale rijkdom van I’m Not There.

Lees meer »

I’M NOT THERE

Kan je van leven veranderen? Van persoonlijkheid? Hoeveel keer? Ja, ja, 6 of 7 maal antwoordt Todd Haynes in zijn virtuoos filmgedicht “geïnspireerd door de muziek en de vele levens van Bob Dylan”. Dichter, profeet, outlaw, oplichter, ster, rock ‘n’ roll martelaar, ‘born-again’ christen. 7 identiteiten verweven in een levensverhaal verbonden met een tijdperk. 6 acteurs krijgen een punt achter hun naam in de generiek en brengen ons in vervoering. Na de transformerende titel I’m he / I’m her / I’m here / I’m there / I’m Not There.

Lees meer »

FAR FROM HEAVEN

“Far from Heaven is geïnspireerd door All that Heaven Allows en mijn liefde voor de films van Sirk,” stelt Todd Haynes in de dvd-commentaar, “het is een pijnlijk liefdesverhaal waarin de liefde te groot is voor de personages, waardoor ze overstroomt naar de muziek, kleren, sets…”. De regisseur van I’m Not There maakt steevast uitpuilende films, gedreven door gevoelens en doordrenkt van ideeën en invloeden. Maar in tegenstelling tot die andere cineast uit Portland, zijn vriend Gus Van Sant, is Haynes géén postmodern filmmaker. Emotionele empathie vormt het hart van zijn ‘prachtige obsessie’.

Lees meer »