“Het is een schande om homo te zijn in Tsjetsjenië.” Welcome to Chechnya valt meteen met de deur in huis want David France’s documentaire illustreert die vaststelling met beelden van een mishandeling. “Al onze problemen komen door mensen als jij,” horen we, “we gaan je doden.” Geen loze stoerdoenerij want getuigenissen maken duidelijk dat in deze autonome deelrepubliek van Rusland LGBTQ’ers vervolgd, gemarteld en geliquideerd worden. Gelukkig verleent een ondergronds netwerk steun aan de slachtoffers. Welcome to Chechnya is een verhaal van gruwel en pijn, maar ook van moed en optimisme. Een viscerale documentaire die stevig binnenkomt. Te ontdekken tijdens Film Fest Gent.
Sinds begin jaren 90 is Werner Herzog vooral actief als documentairemaker. Via Wheel of Time, The Wild Blue Yonder, Grizzly Man en The White Diamond werd hij opnieuw ‘hot’. Herzog zou daarna het genre trouw blijven met documentaires zoals Encounters at the End of the World, Into the Abyss, Cave of Forgotten Dreams en Into the Inferno.
“Met de wereldwijde opkomst van fascisme en racisme, met Brexit en de toename van rechts populisme voelt White Riot bijzonder relevant aan” benadrukt scenarist-regisseur Rubika Shah. Haar urgente documentaire neemt ons mee naar het Groot-Brittannië van eind jaren zeventig en de strijd die de culturele basisbeweging ‘Rock Against Racism’ voerde tegen discriminatie en extremisme in een grimmige en verscheurde samenleving. Met muziek, jongerencultuur en activisme als wapens. ‘White Riot’ ademt de punkspirit uit en koppelt een speelse stijl aan stevig onderbouwd discours en verhelderende getuigenissen.
“Ze zullen me zich herinneren zoals zij dat willen. Er zullen boeken en films zijn, iedereen een eigen visie. Ik wil herinnerd worden als een heel aardig persoon. Iemand die zich bekommerde om anderen en alles juist wilde doen. Als ze me maar geen heks vinden.” Met deze quote van Whitney Houston sluit documentairemaker Nick Broomfield Whitney: Can I be Me af. Een portret dat de wens van de tragisch overleden Amerikaanse zangeres respecteert en haar voorstelt als een aardig, spontaan en warm mens. Een door de industrie tot pop-icoon omgevormde gospelzangeres met een fenomenale stem. Tot het leven en verslavingen hun tol eisten.
Waarom vechten we? Waarom zeggen we meer met geweld dan met woorden? De vragen van ‘Why we fight?’ zijn enkel relevanter en de film van Alain Platel en Mirjam Devriendt is alleen urgenter geworden sinds zijn première tijdens Film Fest Gent. De release van deze ijzersterke ‘creatieve documentaire’ komt dus als geroepen.
Filming Red swamp crayfish or crawfish (Procambarus clarkii). Amstel Hotel, Amsterdam, The Netherlands
Vijf jaar na de spectaculaire natuurdocumentaire De Nieuwe Wildernis, waar hij zijn camera’s richtte op een weinig gekend natuurgebied vlak bij Amsterdam, werkt Mark Verkerk met De Wilde Stad aan zijn reputatie van opvolger van Bert Haanstra. Een visueel fraaie en speelse documentaire over het ongetemde dierenrijk in de urban jungle Amsterdam.
Quentin Tarantino cultiveert zijn imago van mega-cinefiel door te benadrukken dat hij de wereld leerde kennen via de films die hij in de videotheek ontdekte. In de documentaire The Wolfpack maken we kennis met de gebroeders Angulo, zes jonge mannen die gekleed lopen zoals de personages in Tarantino’s Reservoir Dogs.
Met de creatieve documentaire ‘Zie mij doen’ pleit Klara Van Es (Verdwaald in het Geheugenpaleis, Carnotstraat 17) met verve voor inclusie. Haar gestileerd en respectvol portret van mensen met een beperking is even beklijvend als subtiel en blijft nazinderen. Lang nadat de documentairemaakster ons 85 minuten lang rond gidste in zorgcentrum Monnikenheide blijven de bewoners door onze geest spoken. Mensen die verdrietig zijn “wanneer niemand luistert.” Eén boodschap: luisteren en kijken, maar zonder te staren.
