Terrence Malicks Voyage of Time: Sidderen in verwondering
VOYAGE OF TIME
“Mother. Born. I. Am. Life. Restless.” declameert Cate Blanchett in Voyage of Time, een als een poëtisch kosmisch ballet geserveerde documentaire over de oorsprong van het leven, of preciezer: over het proces van “eternal birth”. Hardcore Terrence Malick, waarbij de Amerikaanse auteur de kijker tart met beelden die in chaos verankerd blijven (daar waar cinema ons in zijn autistische reflex doorgaans richting orde leidt) en woorden die balanceren op de grens van het poëtische en het ridicule. Contemplatieve maar vooral radicale cinema.
VOYAGE OF TIME
“Een raadsel voor mezelf,” zo omschrijft de bevraagde ‘moeder’ zich. Vintage Terrence Malick dus, want de raadselachtige cineast blijft verbazen. Zo heeft de auteur van Badlands en Days of Heaven zijn mythische status doen imploderen. Malick draait jaarlijks zijn film (i.p.v. om de 15 of 20 jaar), leeft niet langer als een kluizenaar (met zowaar publieke optredens), heeft lak aan evenementen (waardoor Voyage of Time een vergeten film dreigde te worden), biedt de kijker geen houvast (dit is The Tree of Life zonder scenario) en omhelst uitdagend het mysticisme dat hem vaak werd aangewreven. De man heeft panache en Voyage of Time is een bravoure stuk, het werk van een auteur. Dat is niet iemand met een vaste stijl (dat is eerder een tic), maar iemand met een schriftuur, het vermogen om zijn taal aan te passen aan zijn onderwerp.
VOYAGE OF TIME
“Ik sidder in verwondering” klinkt het in Voyage of Time en dat gevoel wil Malick delen. Hij wou deze elegische reis naar de oorsprong der dingen al lang maken, hintte ernaar in To the Wonder en smijt zich nu complexloos. In zijn pantheïstische visie verstrengelen wetenschap en poëzie. Universa, natuur en God zijn identiek en alhoewel Malick leven van water naar land voert en de opkomst en ondergang van dinosaurussen toont, ontbreekt een didactische tijdslijn. Fraaie beelden van grote en kleine kosmische wonderen worden afgewisseld met beschadigde opnamen van wat er fout loopt in de wereld terwijl Malick switcht tussen betoverende beelden van vloeiende materie en Blanchetts bezwerende mantras. Deze melancholische poëtische meditatie is pure (immersieve) cinema.
IVO DE KOCK
(Artikel verschenen in Filmmagie, n° 686, juli-augustus 2018)
VOYAGE OF TIME
GENRE documentaire
REGIE Terrence Malick
SCENARIO Terrence Malick
FOTOGRAFIE Paul Atkins
MONTAGE Rehman Nizar Ali & Keith Fraase
CAST Cate Blanchett, Jamal Cavil, Mashia Diatta
PRODUCTIE USA – 2016 – 90’
DISTRIBUTIE Lumière
RELEASE 4 juli 2018
VOYAGE OF TIME