Reeds voor de dertiende keer wordt in Leuven DOCVILLE georganiseerd, een festival voor documentaire auteurscinema dat traditioneel een boeiend en divers overzicht biedt van de betere recente ‘docs’. Van 22 tot 30 maart krijgen bezoekers niet enkel tal van spraakmakende en intrigerende documentaires te zien maar kunnen ze ook deelnemen aan nabesprekingen, debatten, masterclasses en lezingen. En hun favoriete documentaire bekronen.
BORN IN FLAMMES: Rebelse sciencefiction van Lizzie Borden
De Amerikaanse onafhankelijke feministische filmmaker Lizzie Borden maakt van februari de maand van de rebelse cinema. In de Brusselse Cinematek stelt ze niet enkel haar recent gerestaureerde en in guerrilla-stijl geproduceerde cultfilm uit 1983, Born in Flames, voor maar ook een retrospectieve van haar werk én een selectie ‘geestesverwante’ artistieke en activistische films. Tijdens gesprekken met de regisseuse zal het ongetwijfeld gaan over de relevantie van dit soort tegen-cinema en de actuele nood aan artistiek verzet en vurige films.
Ken Loach opent met zijn Gouden Palm, het sociale drama I, Daniel Blake, op 11 oktober de 43ste editie van Film Fest Gent. Tot 21 oktober en de Belgische slotfilm Souvenir serveert het festival volgens artistiek directeur Patrick Duynslaegher “een parade van geëngageerde auteursfilms uit de hele wereld”. De organisatoren focussen niet op sterren en beroemdheden maar willen vooral “de filmcultuur in het zonnetje zetten.” De rode loper wordt in Gent vooral uitgerold voor filmliefhebbers.
De dromerige affiche van het 69ste Filmfestival van Cannes oogt vertrouwd. De man in het witte kostuum, de trappen, de zee, de bomen, de horizon, het goudgele zonlicht; waar hebben we dat nog gezien? In Le Mépris, want de ontwerpers gebruikten stills uit Jean-Luc Godards mythische film van 1963 om ons te prikkelen met “het beeld van een man die klimt naar zijn droom in een warm Mediterraan licht”. Bovendien verwijzen de festivalorganisatoren naar de quote waarmee Godards Moraviaverfilming opende: “Cinema vervangt onze blik door een wereld die overeenstemt met onze verlangens”. Waar komt al dit moois vandaan?
De wereld mag dan wel multipolair worden, ‘wereldcinema’ koestert nog oude tegenstellingen en schittert als concept vooral door vaagheid. Hoe westers is de wereldfilm? Of: hoe alomtegenwoordig is het Witte Westen? En: kan een wereldfilmfestival zoals MOOOV filmmakers helpen om uit het getto te breken?
‘Aftersun’ en ‘War Pony’ gingen met de prijzen aan de haal tijdens het jongste ‘American Film Festival’ van Deauville maar de meeste aandacht ging naar de vertoning op megagroot scherm van ‘Blonde’. Een verbluffende, door #MeToo getekende, adaptatie van Joyce Carol Oates’ nadrukkelijk als fictiewerk gepresenteerde Marilyn Monroe roman. Helaas zal dit meesterwerk van Andrew Dominik niet in de Benelux filmzalen te zien zijn. Wel bij Netflix, de producent die onlangs aankondigde minder te zullen investeren in dergelijke ‘grote’ auteursfilms.
Van 2 t.e.m. 11 september loopt in de Normandische badstad Deauville de 42ste editie van het in 1975 gestichte ‘Festival du Cinéma Américain’. Een eerbetoon aan de Amerikaanse cinema dat laveert tussen onafhankelijke films en mainstream producties met een selectie die in de woorden van festivaldirecteur Bruno Barde “de hedendaagse samenleving een spiegel voorhoudt” en “met bitterzoet plezier de vitaliteit van de Amerikaanse cinema onderstreept”.
Van 6 tot 11 oktober organiseert Cinematek de derde editie van Âge d’Or, het (vernieuwde) Brusselse festival genaamd naar Luis Buñuels taboedoorbrekende film L’Âge d’Or uit 1930. De door filmmuseumconservator Jacques Ledoux bedachte manifestatie om experimentele, poëtische en subversieve films te ondersteunen kreeg drie jaar geleden een ‘reboot’. Het festival werd een podium en een ontmoetingsplaats voor al wie houdt van originele, vernieuwende en gedurfde cinema. Een verademing in conformistische cultuurtijden.
RIGHT NOW, WRONG THEN: Experimentele melancholische komedie van Hong Sangsoo
Voor de vijftiende keer organiseert Courtisane, van 23 tot 27 maart, een avontuurlijk filmfestival in Gent. Film is met zijn 120 levensjaren een relatief jonge kunstvorm; zeker in vergelijking met schilderkunst, theater en literatuur. Maar film evolueerde ook snel tot een massamedium wat leidde tot verstarde opvattingen en onpersoonlijke eenheidsworstcinema. Gelukkig zijn er nog initiatieven zoals Courtisane die tonen dat het anders kan en moet. Verandering mag dan niet eenvoudig zijn, het blijft mogelijk.
D’ARDENNEN: Robin Pronts misdaadfilm opent Film Fest Gent
Op 13 oktober starten de 42ste Gentse Filmfeesten met het geanticipeerde langspeeldebuut van de Vlaamse filmmaker Robin Pront. Na D’Ardennen is het nog tot 24 oktober genieten van een overzicht van jonge én klassieke Britse films, een resem interessante documentaires over muziek en film, een flink pak kortfilms, enkele toonaangevende tv-series maar vooral ook een ruime waaier films van jonge talenten en gevestigde waarden. Daarbij ontwaren de organisatoren een brandend actuele rode draad: de manier waarop Fort Europa vluchtelingen en asielzoekers ‘welkom’ heet.
