TONY KAYE
Een cultfilm kan je carrière schaden. Dat ondervond Tony Kaye toen de industrie hem na American History X de woestijn instuurde. “Ik deed verschrikkelijke dingen” klinkt het berouwvol. Terwijl Detachment een comeback doet verhopen.
DIPLOMATIE
Volker Schlöndorff is terug van weggeweest. De regisseur van Die Blechtrommel leek enkel te kunnen gedijen in de jaren zeventig en tachtig maar zijn toneeladaptatie Diplomatie blijkt naast een intens acteerduel tussen Niels Arestrup en André Dussolier ook een spannende karakterstudie die vraagtekens plaatst bij de rol van diplomatie.
VOLKER SCHLONDORFF
Die Blechtrommel-regisseur Volker Schlöndorff blijft films maken over WO II omdat “mensen tijdens zo’n conflict in extreme situaties belanden, wat boeiende reacties oplevert”. Zijn toneeladaptatie Diplomatie is een karakterstudie waarin een Duitse generaal en een Zweedse consul een verbaal pokerspel spelen met Parijs als inzet. Diplomatie verliest daarbij zijn nobel, onaantastbaar aureool.
ED WOOD
Tim Burton werd bij zijn langspeelfilmdebuut door de critici genadeloos neergesabeld. Pee-Wee’s Big Adventure kreeg van sommigen zelfs een quotering van -l op 10. Burton kende commercieel succes (Batman, Planet of the Apes) en oogstte kritische lof (Edward Scissorhands, Sleepy Hollow) maar bleef overtuigd dat het met de waardering van zijn werk alle richtingen uitkon. Vandaar zijn gevoel van verwantschap met Ed Wood. De «slechtste regisseur aller tijden» was onaangepast, eigenzinnig en bizar. Kortom, een typisch Burton-personage.
ET
E.T. The Extra-Terrestrial mag dan wel niet de beste film aller tijden zijn, het is ongetwijfeld de meest populaire. Zelf noemt Steven Spielberg het zijn meest persoonlijke.
THE FLORIDA PROJECT
“It’s a fictional film, but what it’s based on happens all the time” zegt Sean Baker. De onafhankelijke Amerikaanse filmmaker liet zich opmerken met stevig in de realiteit verankerde tegendraadse fictiefilms. Tangerine en The Florida Project hangen met een mix van humor en tragiek een ontluisterend beeld op van de Amerikaanse droom én realiteit.
FOXTROT
Acht jaar na zijn langspeelfilmdebuut Lebanon (2009) tekent de Israëlische filmmaker Samuel Maoz (° 1962) opnieuw voor een omstreden maar (in Venetië) bekroonde film. Foxtrot (2017) is een intieme tragedie in drie bedrijven die de absurditeit van oorlog blootlegt. Ex-militair Maoz is een ervaringsdeskundige die de traumatische impact van oorlogsgeweld en de mythe van de Israëlische natie als geen ander in ontluisterende filmverhalen weet aan te kaarten. Tot woede van Israëlische ministers die meer nestbevuiling dan kunst zien.
GANGS OF NEW YORK
New York stond centraal in Martin Scorsese’s doorbraakfilm uit 1973: Mean Streets, een energiek «coming of age»-verhaal waarin de gewelddadige straten van «Little Italy» jongeren naar de misdaad leiden. Scorsese’s personages groeiden op tot psychotische Vietnamveteranen (Taxi Driver), getormenteerde boksers (Raging Bull), gestoorde gangsters (GoodFellas, Casino) en gestresseerde ambulanciers (Bringing Out the Dead). Gangs of New York sluit de cirkel: in de 19de eeuwse New Yorkse straten kondigt de wraak van een jonge migrant de Amerikaanse gangsters aan. Martin Scorsese is toonaangevend in Hollywood. Toch heeft hij het altijd zonder commercieel succes (op Cape Fear na) en de Oscar voor beste regisseur moeten stellen.
LES GARDIENNES
Hoe fatsoenlijk kunnen fatsoenlijke mensen blijven onder druk, hoezeer vreet een crisis aan de ziel? Met Les Gardiennes, het portret van Franse boerinnen die tijdens W.O.I even bevrijd zijn van het patriarchaal juk, toont Xavier Beauvois hoe menselijkheid onder vuur komt. Daarbij sluit hij aan bij het humanistisch realisme van Renoir en Pialat.
ANNE FONTAINE
“Gemma Bovery draait om verbeelding maar vooral ook om verlangen” zegt Anne Fontaine, “dat blijft me fascineren en zorgt ook bij elke nieuwe film voor spanning. Want verlangt het publiek naar jouw creatie? Je kan het maar hopen”.