ARRIVAL
De Frans-Canadese cineast Denis Villeneuve groeide met Polytechnique en Incendies uit tot arthouse lieveling. Maar Hollywood wenkte. Prisoners, Sicario en Arrival leidden tot een internationale doorbraak én Blade Runner 2049. Straf, want Villeneuve koestert complexiteit. En taal. Geen mainstream stuff.
INSYRIATED
Terwijl nogal wat filmfestivals in hun parallel universum vooral wereldvreemde films koesteren en sporadisch een ‘actuele’ film bekronen om hun geweten te sussen, kiest Film Fest Gent bij haar 44e editie, van 10 tot 20 oktober, resoluut voor rebelse cinema en films die ons een spiegel voorhouden. Een gedurfde keuze, want opstandigheid rijmt niet echt op rode loper, maar wel een die het festival een echte ‘smoel’ geeft. En filmliefhebbers kennis laat maken met nieuwe en oudere films die ergens over gaan. Film Fest Gent is dit jaar erg urgent.
KATHRYN BIGELOW
“Ze zullen denken dat Kathryn Bigelow een Oost-Europees pseudoniem voor een man is,” kreeg de cineaste n.a.v. Point Break te horen van haar toenmalige man James Cameron, “want vrouwen filmen actie zo niet. Het zal boeiend zijn om te zien hoe de wereld op jou reageert.” Verdeeld zou blijken.
BLADE RUNNER
In 1982 leek Blade Runner niet voorbestemd om een cultklassieker te worden. Ondanks de visuele kracht van deze grimmige Philip K. Dick-verfilming. Ridley Scotts dystopische sciencefictionfilm flopte commercieel en de cineast betreurde opgedrongen wijzigingen. Kritische herwaardering opende echter de deur voor herwerkingen. Na de ‘Director’s Cut’ uit ‘92 volgt nu een ‘Final Cut’. De film zoals de regisseur hem voor ogen had. Een unieke ‘Collector’s Edition’ boxset vergelijkt de vijf versies en duidt dit meesterwerk.
BLADE RUNNER
“If only you could see what I’ve seen with your eyes” zegt ‘replicant’ Roy Batty in Blade Runner. Heerlijk dubbelzinnig. Zowel “Kon je maar met jouw ogen zien wat ik gezien heb” als “Kon je maar zien wat ik zag door jouw ogen” (letterlijk). De in Hollywood populaire Nederlandse acteur Rutger Hauer blijft even mysterieus en ondoorgrondelijk als zijn meest legendarisch personage, de anno 2019 door een grauw LA dolende ‘synthetische mens’ Batty. “Hij opereert heel intuïtief en gaat volstrekt zijn eigen gang” benadrukt documentairemaakster Simone de Vries. Een gesprek met een erg open ‘zoeker’.
BLADE RUNNER
Bij zijn release in 1982 flopte Blade Runner. Wat de weg opende voor een cultstatus én een ‘Director’s Cut’ die in 1991 de geschiedenis herschreef. Ineens was Ridley Scotts toekomstthriller een klassieker. Meer nog, de filmpers sprak over “de belangrijkste en meest invloedrijke sciencefiction film van de jongste 30 jaar”.
BLADE RUNNER 2049
“Ik denk, dus ik ben” zei replicant Pris in Ridley Scotts op Philip K. Dicks ‘Do Androids Dream of Electric Sheep?’ gebaseerde distopische scifi klassieker Blade Runner. “De toekomst van de soort wordt duidelijk” belooft de trailer van Blade Runner 2049. Gelukkig koestert Denis Villeneuve twijfel.
BOBBY
“Na 5 juni 1968, na de moord op Robert F. Kennedy, werden Amerikanen cynischer en berustender,” aldus Emilio Estevez, “het is hartverscheurend, dat keerpunt leidde tot de huidige harde, verdeelde samenleving”. Met Bobby vertelt de acteur-regisseur “een fictieverhaal dat de ‘spirit’ van Bobby eert” en via een parallel met het heden aangeeft “hoe relevant zijn ideeën nog altijd zijn”.
SUDDEN IMPACT
Tijdens Cannes ‘08 vierde Warner Bros, de studio van Stanley Kubrick en van Clint Eastwood, zijn 85ste verjaardag. Een feest dat, na de sluiting van haar arthousefilialen Picturehouse en Warner Independent, veeleer in mineur verliep voor de studio die aanvankelijk acteurs en later auteurs koesterde. Gelukkig friste Richard Schickel ons filmgeheugen op met de documentaire ‘You Must Remember This’ en kwam Eastwood een met extra’s overladen Dirty Harry dvd-collectie persoonlijk voorstellen.
DIRTY HARRY
“Dirty Harry is 38 jaar geleden gemaakt en hoewel mijn geheugen nog goed werkt, is het makkelijker voor een outsider dan voor mij om er op terug te kijken,” zei Clint Eastwood in een groepsinterview n.a.v. ‘The Dirty Harry Collection’, “Richard Schickel deed de audiocommentaar in mijn plaats. Als historicus kan hij de film uitstekend plaatsen in de historiek van Warner Bros, de filmgeschiedenis in ’t algemeen en de tijd waarin hij werd gemaakt”.