Kathryn Bigelow Interviews: Adrenaline en actiecinema

sep 14, 2017   //   by Ivo De Kock   //   actueel, Algemeen, boek, regisseur  //  No Comments

KATHRYN BIGELOW

“Ze zullen denken dat Kathryn Bigelow een Oost-Europees pseudoniem voor een man is,” kreeg de cineaste n.a.v. Point Break te horen van haar toenmalige man James Cameron, “want vrouwen filmen actie zo niet. Het zal boeiend zijn om te zien hoe de wereld op jou reageert.” Verdeeld zou blijken.

NEAR DARK

“Sensatie zoekende adrenaline junkies hebben me altijd gefascineerd,” bekent Bigelow (° 1951), “het idee is dat je je het meest mens voelt wanneer je je menselijkheid op het spel zet.” De Amerikaanse cineaste die geschiedenis schreef door met The Hurt Locker de eerste vrouw te worden die een Oscar voor beste regie won, laat niemand onverschillig. Bigelows imago van ‘mannelijk’ actieregisseur (Blue Steel, K19) en vooral het omstreden karakter van haar politiek geladen films (The Hurt Locker, Zero Dark Thirty, Detroit) leidde vaak tot heftige kritiek.

DETROIT

Terwijl fans haar intense en viscerale cinema zo passioneel verdedigden dat drie van haar films een cultstatus bereikten: Near Dark, Point Break en Strange Days. Controverses dwongen Bigelow in een egelstelling en vaak toont ze zich in interviews gesloten en defensief. “Bigelow can be cagy in her answers,” schrijft Peter Keough en daarom verzamelde hij voor zijn bundel ‘Kathryn Bigelow Interviews’ gesprekken met minder zuinige reacties..

ZERO DARK THIRTY

“Soms zeggen de vragen die ze andere filmmakers stelt meer dan haar antwoorden bij interviews” aldus Keough. Zo discussieert ze met Nicholas Ray over het doorbreken van de lineaire narratieve structuur en over hoe films hun tijd weerspiegelen en beïnvloeden. Terwijl ze Douglas Sirk confronteert met zijn uitspraak dat hij zijn ogen meer vertrouwt dan woorden, “dat camerastandpunten de gedachten van een regisseur zijn, dat belichting zijn filosofie is.” Waarop die reageert met advies dat Bigelow zou volgen: “Een filmregisseur moet overal bij betrokken zijn. Geef het nooit op en laat ze je niet zeggen dat zij de specialist zijn. Je wil geen speciaal soort werk, je wil jouw soort werk. Film is een visueel medium, het verhaal wordt niet enkel verteld via woorden. Het gaat om licht, point-of-view, montage.”

THE HURT LOCKER

Bigelow studeerde semiothiek, begon te schilderen en ontdekte film via een artistiek project. Ze figureerde ook in Born in Flames van Lizzie Borden, wiens appartement de uitvalsbasis werd voor haar 1978 debuut Set-Up. “Kathryn heeft hard moeten vechten om actiefilms, een mannelijk speelterrein bij uitstek, te mogen maken,” zei Borden ons onlangs, “ze liet zich niet tegenhouden door de opvatting dat de onderwerpen die haar interesseerden mannenonderwerpen zijn.” Bij het lezen van de interviews in deze bundel valt op hoe vaak de vraag naar haar interesse in geweld(films) terugkeert. Bigelow reageert met “geweld is voor mij moreel en emotioneel”, “er zal altijd adrenaline zijn in wat ik doe”en “ik hou van high-impact, high-velocity movie-making die leidt tot catharsis.” Via actiecinema “benader ik pure cinema het dichtst.” Volgens Andrew Sarris dankzij “a maverick streak” en een “verleidelijke stijl”.

IVO DE KOCK

(Artikel verschenen in FILMMAGIE, n° 678, oktober 2017)

Peter Keough (ed.), Kathryn Bigelow Interviews, University Press of Mississippi, 2014, 247 pag.

POINT BREAK

Leave a comment