Christopher Nolans The Dark Knight: De Joker maakt superhelden en idealisten gek
“Ofwel sterf je als een held, ofwel leef je lang genoeg om jezelf een slechterik te zien worden”. Tot dat besef wordt idealist Harvey Dent, en met hem superheld Batman, door de amorele Joker gedreven. Christopher Nolans tweede Batmanfilm blijkt zo mogelijk nog realistischer en duisterder dan Batman Begins. The Dark Knight is somber en krachtig, spiritueel en onderhoudend, visueel en dramatisch. Het is een film van zijn tijd, een commerciële hit en tegelijk ook de beste superheldenfilm aller tijden.
Christopher Nolans The Dark Knight: De grootsheid komt uit het verhaal
“Batman heeft geen superkrachten,” aldus Christopher Nolan, “op zijn geld na, hij kan alles ontwikkelen als het maar gebaseerd is op iets wat echt bestaat”. The Dark Knight vertaalt die ‘echtheid’ in een expressionistisch realisme gestoeld op technologie (Imax-actiescènes) en vakmanschap (stunts met weinig effecten). “Het moet groter aanvoelen en er groter uitzien,” vertelde de regisseur aan zijn medewerkers, “maar die grootsheid moet uit het verhaal komen”.
Christopher Nolans The Dark Knight Rises: Elk einde is een nieuw begin
“Ik ben een fan van cinema die werelden creëert,” zegt regisseur Christopher Nolan, “films die een alternatief universum scheppen waarnaar je enkele uren kan vluchten”. Dat deed hij zeker met de Batman-trilogie, fantasierijke actiedrama’s waarin de superheld erg menselijk en feilbaar is. “Superman is essentially a god,” aldus Nolan, “but Batman is more like Hercules: he’s a human being, very flawed, and bridges the divide”. Dat wordt heel erg duidelijk in The Dark Knight Rises.
Christopher Nolans Dunkirk: Immersieve cinema en de onwerkelijkheid van oorlog
“The Movie of the Year” titelde Rolling Stone toen Christopher Nolans oorlogsdrama Dunkirk in augustus uitkwam. Voor criticus Peter Travers was het de beste film ooit van de maker van de Dark Knight trilogie, “a monumental visual stunner that also hits you like a shot in the heart.” Een visueel meesterwerk met de impact van een mokerslag gemaakt door een ‘virtuoos van pure cinema’ die “breekt met conventies en op diverse vlakken innoveert.” Want, vraagt Travers, “wie anders zou een triomfantelijke oorlogsfilm kunnen maken over een smadelijke militaire nederlaag? En wie anders dan Nolan zou Wereldoorlog II aanpakken zonder Amerikanen in het verhaal?”
Dunkirk: Christopher Nolan in F- en A-modus
Met Dunkirk tekent Interstellar en Inception regisseur Christopher Nolan voor een van de beste films én Blu-rays van het jaar. Een auteur gedreven door perfectionisme en een heel eigen visie.
Christopher Nolans Inception: Koortsdromen die je hoofd doen tollen
“Van jongs af aan ben ik geïnteresseerd in dromen,” zegt Christopher Nolan, “wat me fascineert is het idee dat tijdens de slaap je geest in een droom een wereld creëert die je als echt ervaart”. Wanneer Hollywood 170 miljoen dollar uittrekt voor een zomerblockbuster verwacht je superhelden, vervolgverhalen of pretparkactie maar nooit een hersenknedende thriller gebaseerd op een origineel idee. Zeker niet wanneer die doolhofrit surrealistisch oogt en de kijker als een intelligent individu behandelt. Maar sinds The Dark Knight, een commerciële hit en tegelijk ook de beste superheldenfilm ooit, weten we dat de Britse cineast zowel een groot publiek als fijnproevers kan betoveren. Zijn Inception is andermaal de enige zomerkraker het etiket meesterwerk waardig.
Christopher Nolans Inception: De meeste dromen zijn opwindend bedrog
“Inception is een project waar ik zo’n tien jaar geleden aan begon,” zegt Christopher Nolan, “het leek me interessant om een film over dromen te maken, over hoe ons wakkere leven zich tot ons droomleven verhoudt”. Enkele kaskrakers later werd het een gestileerde en vrij ingewikkelde thriller die net zoals Finchers The Social Network in de traditie van Alfred Hitchcock de brug slaat tussen het mainstream- en arthouse-publiek.
Dossier Insomnia. Deel 1: Portret Christopher Nolan, Topografie van de geest
Christopher Nolan omschrijft zichzelf als «half Amerikaans, half Engels». Wat zich ook in zijn cinema weerspiegelt. De jonge cineast vertelt noirverhalen vanuit de eerste persoon maar laat de kijker die beeldenstroom toch af en toe evalueren. Zijn drie films nemen ons op half-emotionele, half-intellectuele wijze mee voor een ontdekkingstocht doorheen de menselijke geest. Following (1998), Memento (2000) en Insomnia (2002) brengen de mechanismen en kenmerken van de geest in kaart via een subtiel spel met narratieve structuur en point-of-view.
Dossier Insomnia. Deel 2: Interview Christopher Nolan, Arena om eigen angsten uit te spelen
Met het meesterlijke Memento zette Christopher Nolan zich op de kaart als scenarioschrijver én als regisseur. Deze verrassende en creatieve film overtuigde zowel de producenten als de Amerikaanse gigant Warner om de Brit aan te trekken voor de remake van Insomnia. Dankzij Nolans origineel visueel en dramatisch inzicht verbrandde hij zijn vingers niet aan de Amerikaanse versie van Erik Skjoldbjaergs angstwekkend origineel. We spraken in Deauville met de cineast.