Dertien griezeluurtjes verzamelde ‘bedenker’ Mick Garris in de reeks ‘Masters of Horror’. Het idee ontstond tijdens een etentje van enkele horrorregisseurs. “Aan een tafeltje naast het onze vierde men een verjaardag,” vertelt Garris, “we wilden hen feliciteren met ’the Masters of Horror’ wish you a Happy Birtday.’ De naam van een project was geboren. Als grap want zo ernstig namen we ons niet.”

Na een film die niemand begreep (Donnie Darko), een die velen uitspuwden (Southland Tales) en een die iedereen prompt vergat (The Box) groeide Richard Kelly uit tot een werkloze cultregisseur. “Ik wil geen nieuwe films maken voor alle elementen goed zitten” vertelde de bedenker van het apocalyptisch konijn Frank ons onlangs in Brussel.

Op 15 juni verzorgden we de Q&A met Richard Kelly tijdens de avant-première van de re-release van Donnie Darko in Cinéma Galeries, de Brusselse bioscoop waar vanaf 24 juli de (Frans ondertitelde) director’s cut van zijn cultfilm loopt. Het werd een fijn gesprek op de bühne en achter de schermen.

Andrej Tarkovski is dood. Al een tijdje. Sinds 1986 met name. Maar de legendarische Russische filmdichter lijkt begonnen aan een tweede leven sinds de Cinémathèque française hem in 2017 eerde met een retrospectieve gekoppeld aan de restauratie van zijn films. In België liet Tarkovski’s meesterwerk Stalker vorige zomer arthouses vollopen en tracht de dystopische ruimte odyssee Solaris deze vakantiemaanden hetzelfde te doen. Terwijl het Amsterdamse filmmuseum Eye vanaf 15 september (t.e.m. 6 december) uitpakt met ‘Andrei Tarkovsky – The Exhibition’, een ambitieuze solotentoonstelling gewijd aan de filmer-mysticus.

De Amerikaanse producent, scenarist en regisseur James B. Harris was even Stanley Kubricks rechterhand tot de regiemicrobe hem stevig te pakken kreeg. Maar zijn eigenzinnigheid zorgde ervoor dat zijn creatieve output beperkt bleef tot vijf films, waaronder Fast-Walking en Cop. In 1965 debuteerde hij met het Koude Oorlog drama The Bedford Incident.

Met The Front Runner vertelt Jason Reitman, de Canadees-Amerikaanse regisseur van Juno en Tully, het verhaal van een Amerikaans politiek schandaal: de val van Gary Hart, de Democraat die in 1987 op het punt stond de nominatie als presidentskandidaat van zijn partij in de wacht te slepen toen een vermeend seksschandaal hem onderuit haalde.

Arthur Penns midden jaren zeventig gedraaide western The Missouri Breaks trok aanvankelijk vooral aandacht omwille het acteerduel tussen Marlon Brando en Jack Nicholson en belandde snel in de vergetelheid. Maar dankzij de Blu-ray release (her)ontdekken we een ontluisterende anti-western die meer is dan een legendarische badscène.

De Chileense documentairemaker Patricio Guzmán keek al in quasi ‘real time’ (drieluik La Batalla de Chile) en met afstand (La cas Pinochet, Salvador Allende) naar Pinochets staatsgreep in 1973. Nostalgia de la luz blikt poëtisch terug naar het (verdrongen) verleden. De aanklacht is er niet minder sterk om.

De ene 11 september is de andere niet. Terwijl de aanslagen van 2001 in ons collectief geheugen zijn verankerd sukkelde de Chileense staatsgreep van 1973 in de vergetelheid. Daardoor geraakten zowel de bloedige repressie van de door de Amerikanen gesteunde militaire junta als het hoopvol experiment van Salvador Allende’s Volksfront uit beeld. Gelukkig laat de Italiaanse filmmaker Nanni Moretti in zijn documentaire ‘Santiago, Italia’ getuigen deze traumatische gebeurtenis situeren in een tijdperk waar vluchtelingen (nog) een warm welkom kregen.

Van Back to the Future en Forrest Gump regisseur Robert Zemeckis kan je moeilijk zeggen dat hij niet tracht bij het vertellen van verhalen buiten de lijntjes te kleuren. Who Framed Rober Rabitt?, The Polar Express, The Walk en Welcome to Marwen zijn geen meesterwerken maar wel originele, markante films. Welkom in een bizarre wereld tussen fantasie en realiteit!