Archive from januari, 2017
BORN IN FLAMMES: Rebelse sciencefiction van Lizzie Borden
De Amerikaanse onafhankelijke feministische filmmaker Lizzie Borden maakt van februari de maand van de rebelse cinema. In de Brusselse Cinematek stelt ze niet enkel haar recent gerestaureerde en in guerrilla-stijl geproduceerde cultfilm uit 1983, Born in Flames, voor maar ook een retrospectieve van haar werk én een selectie ‘geestesverwante’ artistieke en activistische films. Tijdens gesprekken met de regisseuse zal het ongetwijfeld gaan over de relevantie van dit soort tegen-cinema en de actuele nood aan artistiek verzet en vurige films.
Lees meer »
NICOLAS WENDING REFN
“De filmwereld stelt teleur, een industriële generatie domineert en alle films zijn identiek,” kloeg onafhankelijk cineast Alejandro Jodorowsky niet zo lang geleden, “als je in die wereld één kunstenaar vindt die kan overleven en ondanks het feit dat hij zijn brood moet verdienen puur blijft, dan is dat een moment van ontzettende vreugde. Een jongen zoals Nicolas Winding Refn heeft me gered van de cinematografische depressie.” Portret van een filmkunstenaar-provocateur.
Lees meer »
NIGHT AND THE CITY: Richard Widmark in Jules Dassins film noir
Steeds meer Franse cinefielen en critici gieten hun filmgeheugen in boekvorm. Na Serge Toubiana met ‘Les fantômes du souvenir’ is er nu Pierre Rissient met ‘Mister Everywhere’. De memoires van een man die in Todd McCarthy’s documentaire werd omschreven als ‘Man of cinema’. Portret, in zijn eigen woorden, van een veelzijdig man en ontdekker van obscure talenten.
Lees meer »
MARTIN SCORSESE
“De prijs voor uw glorie is hun lijden” krijgt een katholieke missionaris te horen in Silence, “jullie houden vast aan illusies en noemen het geloof”. Na zijn hyperkinetische The Wolf of Wall Street, een helletocht door een wereld zonder God of gebod, keert Martin Scorsese in het uitgepuurde en contemplatieve Silence terug naar het thema dat loopt als een rode draad door zijn werk: geloof en de daarmee verbonden existentiële crisis. De adaptatie van Shusako Endo’s roman is minder omstreden dan dat andere passieproject The Last Temptation of Christ maar zo mogelijk nog persoonlijker. De priester, de estheet en de gangster in Scorsese leveren een even intens als metafysisch gevecht.
Lees meer »
Le Mépris
In het tijdperk van de laptop en de smartphone is ‘film’ overal – en dus heel ‘gewoon’ geworden – maar de cinematografische belevenis blijft buitengewoon. Film is belangrijk omdat het betoverende, magische en zowel artistieke als onderhoudende ervaringen kan opleveren voor het publiek. Ook al zijn sommige films enkel vluchtig entertainment terwijl andere uitgroeien tot artistieke werken die onze verbeelding stimuleren. Dat merk je wanneer je dagdromend door Gent dwaalt en in de Baliestraat gewekt wordt door RAAM103, het verlaten atelier van de Gentse kunstenaar Aharon.
Lees meer »
KEN RUSSELL: THE DEVILS
“Zoals de meeste kunstenaars sublimeerde Tsjaikovski zijn persoonlijke problemen in zijn kunst,” zei Ken Russell , “ik doe dit zelf ook”. Alhoewel de Britse beeldenstormer met meer dan 70 titels een kwantitatief indrukwekkend oeuvre naliet, drukte hij zijn stempel maar op één decennium. Maar tijdens die periode, de jaren 70, liet hij zich wèl fel opmerken met films die flirtten met schandalen en slechte smaak. Barokke cinema gedreven door persoonlijke demonen.
Lees meer »
BADLANDS
In een gepast ’Absence of Malick’ getitelde bonusdocumentaire op de dvd van Badlands spreekt Billy Weber (Oscar genomineerd voor de montage van The Thin Red Line) over de afwezigheid van de cineast (er was zelfs geen foto) bij de Oscaruitreiking: «Ik wist wat ik ging zeggen: ’Ik zou Terrence Malick willen bedanken maar ik heb hem helaas nooit ontmoet’!».
Lees meer »
BIG WEDNESDAY
Het surfepos Big Wednesday is de beste en meest persoonlijke film van John Milius, een man die liever generaal dan filmmaker geworden was en in Hollywood vooral respect afdwong met scenario’s voor 1941 (Spielberg), The life and times of judge Roy Bean (Huston), Jeremiah Johnson (Pollack) en Apocalypse Now (Coppola). Als regisseur scoorde hij met Dillinger, The Wind and the Lion, Conan the Barbarian, Red Dawn, Farewell to the King en Flight of the intruder minder. Maar Big Wednesday bereikte wel een cultstatus.
Lees meer »
BRIDGET JONES’S BABY
De immens populaire romantische komedie Bridget Jones Diary (2001) kreeg twee sequels: het gruwelijk platvoerse Bridget Jones: The Edge of Reason (2004) en het (opnieuw door Sharon Maguire geregisseerde en) meer emo- en karaktergedreven Bridget Jones’s Baby.
Lees meer »
CARMEN JONES
“De stijl van een filmmaker vloeit voort uit zijn houding t.o.v. het leven, mensen en het hele universum” wist Otto Preminger (1906-1986). Vorm was een middel en de gepaste vorm vinden voor het geheel bleef de uitdaging. In erg verscheiden films zoals Angel Face, Anatomy of a Murder, The Cardinal en Carmen Jones staat één begrip centraal: mise-en-scène.
Lees meer »