“Ik ben héél fier op mijn film”, geeft Julia Ducournau ons nog mee wanneer we afscheid nemen na een gesprek waarin de Franse cineast en Gouden Palm-winnaar haar artistieke ziel blootlegde. Ducournau’s derde film ‘Alpha’ is een intieme en radicale ode aan de liefde waarin zieken transformeren in marmeren figuren en de blik van een jonge heldin empathie introduceert.

Zeven jaar werkte de Japanse animatiefilmer Hayao Miyazaki aan zijn testamentfilm ‘The Boy and the Heron’. Kaku Arakawa’s Hayao Miyazaki and the Heron toont hoe hij continu worstelt met creatieve twijfels en vecht met de dood. Een documentaire die voelt als een intense observatie, een portret gedrenkt in pijn en melancholie.

Met haar prettig gestoord vrouwenportret Les femmes au balcon zet acteur-regisseur Noémie Merlant patriarchaal geweld én vrouwelijke vrijheid in de verf.

Na een reeks grimmige en vaak donkere genrefilms daalt de Brusselse filmmaker Fabrice du Welz verder af in het hart van het kwaad met ‘Maldoror’. Een Belgische tragedie, intense nachtmerrieachtige fictie geïnspireerd door de zaak Dutroux en het nationale trauma dat er uit voortvloeide. Noodzakelijke en helende cinema.

De dood van Mawda Shawri, het tweejarige Iraaks-Koerdische meisje dat tijdens een migratiecontrole in België in 2018 fataal getroffen werd door een politiekogel, en de leugenachtige framing van het gebeuren, leidde tot verontwaardiging en woede. Maar ook tot solidariteitsactivisme. Vanuit die insteek vormt Robin Vanbesiens ‘hold on to her’ een intense “oefening in rouw”.

“Wat we beleven vind je in onze passies terug” benadrukte Roman Polanski. De regisseur van Chinatown maakte in 2002 met The Pianist, het verhaal van Holocaust-overlever Wladyslaw Szpilman, een persoonlijke film over genocidehorror en de weerbaarheid van de menselijke geest.

‘Anora’ regisseur Sean Baker ziet Roberto Minervini als “een ondergewaardeerd filmmaker én een lichtend voorbeeld.” Dat begrijpen we want de cineast van ‘The Other Side’ maakt bijzonder fascinerende en karakter gedreven humanistische cinema. Nu opnieuw met ‘The Damned’, een hondsbrutaal historisch drama dat in het donkere hart van Amerika duikt.

Leni Riefenstahl een slachtoffer en estheet? Fake news stelt Andres Veiel, de cineaste van Olympia was een prototype van fascisme en mythevorming.

Angst is terug in Hollywood en dat zal niet zonder gevolgen blijven. Zo is de kans klein dat Bong Joon Ho, de Zuid-Koreaanse regisseur van Oscarwinnaar ‘Parasite’, nog eens 80 miljoen dollar van een studio als Warner versiert voor een antikapitalistische, anti-Trump allegorie. Gelukkig werd ‘Mickey 17’ een heerlijke absurde, dystopische satire.