Archive from september, 2017

I AM NOT YOUR NEGRO
Na even intense als bijtende recreaties van een politieke moord (Lumumba) en een genocide (Sometimes in April) laat Raoul Peck (° 1953) zich opmerken met twee haast simultaan gemaakte portretten van intellectuele figuren die zowel de filmmaker als de wereld inspireerden: de zwarte schrijver en activist James Baldwin (1924-1987) en de Duitse denker en revolutionair Karl Marx (1818-1883). Zowel de experimentele documentaire I Am Not Your Negro (2016) als de conventionele speelfilm Le Jeune Karl Marx (2017) zijn anti-spectaculaire films die in de geest van de protagonisten duiken om ideeën bloot te leggen.
Lees meer »

LE FABULEUX DESTIN D’AMELIE POULAIN
Een boutade wil dat Amerikanen de film uitvonden maar Fransen de cinema. Juister is dat Frankrijk cinema blijft heruitvinden. Gelukkig maar want in een snel evoluerend filmlandschap heeft ‘le cinéma français’ het momenteel zowel in Vlaanderen als in eigen land moeilijk. Ondanks recente succesverhalen en de via dvd alsmaar sneller ontsloten schatten uit een rijk filmverleden.
Lees meer »

LES 400 COUPS
“Tout va bien” zeggen optimisten die geloven in de bruisende vitaliteit van de Franse film. “Rien ne va plus” counteren pessimisten die stellen dat de groeiende kloof tussen grote en kleine films de dood van de Franse auteurcinema inluidt. Hoe gezond of ziek is “le cinéma français”?
Lees meer »

BANDE A PART
Wanneer Sami Frey, Claude Brasseur en Anna Karina in Jean-Luc Godards Bande à part Engelse les volgen, belanden ze in de realiteit in een imitatie film noir. Godard, die gefascineerd is door zowel het woord als de traditie, laat Brasseur “modern = klassiek” op een schoolbord schrijven. De Franse filmgeschiedenis draait rond modernisme en classicisme, rond het artistieke en het commerciële, rond auteurs en entertainers, rond grote en kleine films. Tegenstellingen die in het land van de cinefilie worden opgeheven door een gedeelde passie. Een overzicht van ruim 110 jaar liefde voor film.
Lees meer »

LES AMANTS DU PONT NEUF
Algemeen wordt aangenomen dat een in Engeland wonende Fransman, Louis Aimée Augustin Le Prince, rond 1888 de eerste film maakte. De nieuwe uitvinding, het nieuwe medium, kreeg echter pas een boost toen de broers Auguste en Louis Lumière furore in 1895 in Parijs vertoningen begonnen te organiseren voor een betalend publiek. Met zwart-wit films zonder geluid. Dat maakte film meteen grensoverschrijdend waardoor in alle landen snel mensen op de bewegende beelden afkwamen. Ook al oogden de onderwerpen alledaags en was film vooral documentair. Aanvankelijk was tachtig procent van de mondiale filmproductie van Franse origine en Franse filmmakers zouden ook tekenen voor belangrijke mijlpalen in de filmgeschiedenis. Een chronologisch overzicht van films, auteurs en stromingen in het meest cinefiele land op aarde.
Lees meer »

PAUL VECCHIALI
‘Eminence grise’ én tedere rebel Paul Vecchiali neemt een bijzondere plaats in de Franse filmgeschiedenis in, ergens tussen klassieke en moderne cinema. Met deze uit de filmindustrie gedrumde cineast praatten we over de Nouvelle Vague, auteurcinema, cinefilie en films op zoek naar publiek.
Lees meer »

PIERROT LE FOU
Dinsdag 17 mei 2011 was Belmondo Day in Cannes. Een hommage dag die eindigde met de première van de documentaire Belmonde, Itinéraire. “De uitgebreidheid van zijn register, het charisma van zijn persoonlijkheid, de precisie van zijn spel en de vlotheid van zijn allure maken hem samen met Jean Gabin en Michel Simon tot een van de grootste Franse acteurs aller tijden”. Aldus Gilles Jacob en Thierry Frémaux op de festivalwebsite. Voor wie twijfelt aan deze stelling brengt StudioCanal op Blu Ray twee Nouvelle Vague-klassiekers met Bébel uit: À Bout de Souffle en Pierrot le Fou.
Lees meer »

DES HOMMES ET DES DIEUX
Hoerakreten in de Franse media toen de Box Office 2010 bekend raakte. “Recordcijfers”, “steeds vollere zalen” en “historisch jaar” lazen we. Want met 206,5 miljoen bezoekers was het afgelopen jaar het beste filmjaar sinds 1967! Bovendien werd een recordaantal Franse langspeelfilms geproduceerd. Zomaar eventjes 261 stuks. Terwijl de noodkreet van Pascale Ferran tijdens de Césars van 2007 en het rapport dat haar ‘Club des 13’ daarna schreef, eindelijk tot decreten m.b.t. scenarioschrijven en productie leidde. Feest voor iedereen? Helaas niet.
Lees meer »

HOLY MOTORS
Na de jarenlange klaagzang over de economische kwetsbaarheid van de ‘kleine’ Franse film maakt men zich momenteel in Frankrijk vooral zorgen over de marginalisering van vrouwelijke filmmakers en over de neergang van de auteurcinema. Maar hoe gezond of ziek is de Franse cinema echt?
Lees meer »

METAMORPHOSES
Franse films blijven wereldwijd immens geliefd maar toch trekken pessimistische insiders met de regelmaat van de klok aan de alarmbel. Omwille van de economische kwetsbaarheid van de ‘kleine’ Franse film, de marginalisering van vrouwelijke filmmakers of de neergang van de auteurcinema. Volgens optimisten zijn dit enkel rituele klaagzangen van mensen die blind zijn voor de bruisende vitaliteit van de Franse filmindustrie. Hoe gezond of ziek is de tijdens Film Fest Gent gevierde Franse cinema echt?
Lees meer »