“Ik ben heel erg tegen labels” benadrukte Joel Schumacher maar bij de dood van de Amerikaanse regisseur van The Lost Boys, Falling Down en Phone Booth regende het labels. “De eerste openlijke homoseksuele cineast van zijn generatie.” “Hollywood showman.” “Specialist van slechte hitfilms.” “Ontdekker van acteertalent.” “Kitsch meester.” De ondertoon bij dit alles: Schumacher was geen al te best filmmaker. Dat was een gevolg van zijn Batman & Robin fiasco. Jammer, want wanneer Schumacher één label verdient dan is dat “onderschat outsider.”
In haar essay ‘Le Regard féminin’ pleit Iris Brey voor een “revolutie op het scherm”; een ‘female gaze‘ die anders doet kijken naar en via vrouwelijke ervaringen. Een uitnodiging om de filmgeschiedenis te herschrijven, onze verbeelding te verbinden met een andere blik en de verborgen betekenis van beelden te onthullen. Kortom, dekolonisatie van de fantasie.
“De fysieke media bevinden zich in woelig water.” Die vaststelling, en het feit dat ze niet gehoord werden door het Centre National du Cinéma in het post-Corona overleg, zette de Franse DVD en Blu-ray uitgevers aan om zich te groeperen en op 3 juni ‘L’appel des 50’ te lanceren. Hun oproep om “een waardevolle schakel in het leven en de verspreiding van films te beschermen” ging niet onopgemerkt voorbij. Een week later mag een delegatie gaan uitleggen hoe beroerd de sector van de fysieke dragers er aan toe is. Heel beroerd zal de boodschap zijn want dat ‘woelig water’ is eigenlijk een understatement.
“Black Lives Matter ontmaskerde politieagenten die bleven vasthouden aan hun versie van gebeurtenissen,” schrijft Rebecca Solnit in ‘Wiens verhaal is dit?, “terwijl er videobewijs was van het tegendeel, of fysiek bewijs en ooggetuigen die hen tegenspraken. Ze waren er van overtuigd dat ze de werkelijkheid konden bepalen omdat ze dat al decennia deden.” Zoveel is duidelijk, het actualiteitsgehalte van deze essaybundel is hoog.
Wanneer docente Monika Triest in 2019 terugkeert naar de Verenigde Staten doet ze dat om te onderzoeken of de progressieve verzetsbewegingen waarbij ze vroeger actief betrokken was, nog ‘leven’ in het Trump tijdperk. Gesprekken met vrienden die strijden tegen racisme, uitbuiting en vrouwendiscriminatie leiden tot een boek: ‘Het andere Amerika’. De ondertitel ‘In de schaduw van Trump’ zet de toon: de ‘America First’ politiek van president Donald Trump bepaalt de agenda, progressief Amerika is in het verzet gedrongen. De rijke ervaring en traditie op dat vlak zal activisten echter helpen. Dat hoopt Triest alleszins.
Trumbo-regisseur Jay Roach focust in Bombshell op het seksuele intimidatie schandaal dat leidde tot het ontslag van Roger Ailes, de machtige adviseur van verschillende conservatieve Amerikaanse presidenten, als CEO van Fox News in 2016. Mede dankzij Charlize Theron, Nicole Kidman en Margot Robbie werd het een portret van zowel misbruik als empowerment.
“I can’t afford a fucking dream house!” zegt agent Charlie Smith (Jack Nicholson) in The Border. Een Amerikaanse film uit 1982 van de Britse regisseur Tony Richardson (Look Back in Anger), heruitgegeven op Blu-ray door het Franse Rimini. Met als extra een audioweergave van een Hommage aan Tony Richardson met o.m. dochter Natascha Richardson en regisseur Karel Reisz. Tijd om onze recensie in Andere Sinema op te diepen.
“My purpose is madness. It’s the only way you can really tell what happens in war. By lying you can open the door a little crack on the truth.” Met Castle Keep realiseerde Sydney Pollack een surrealistische oorlogsfilm.
In zijn poëtische documentaire La cordillera de los sueños, het derde luik van een trilogie, mediteert Patricio Guzmán over het heden en het verleden, de natuur en de mensen, van zijn zwaar door de dictatuur van Pinochet (1973-1990) getekende geboorteland Chili. Het werd andermaal een visueel wondermooi, tegelijk persoonlijk en universeel, essay.
De Amerikaanse kortfilmer Justic Dec maakt zijn langspeelfilmdebuut met een adaptatie van een eerdere vingeroefening. Countdown draait rond een app die het exacte tijdstip van iemands dood voorspelt en is een bescheiden maar intelligente horrorthriller die heel efficiënt klassieke en moderne thema’s verstrengelt.
