Is Leni Riefenstahl zoals regisseur Quentin Tarantino stelt de grootste filmmaker ooit? Was de favoriete cineaste van Adolf Hitler een onschuldige meeloper van het naziregime zoals ze zelf volhield? Documentairemaker Andres Veiel antwoordt tweemaal ‘neen’ in ‘Riefenstahl’ maar waarschuwt vooral voor de comeback van leugens, propaganda en de fascistische ideologie.

Met zijn hondsbrutale beelden ontmaskerde de zwarte Zuid-Afrikaanse fotograaf Ernest Cole van binnenin het Apartheidsregime. Na ballingschap volgde voor Cole vergetelheid. ‘I Am Not Your Negro’-regisseur Raoul Peck hijst met zijn documentaire ‘Ernest Cole: Lost and Found’ een kunstenaar op het podium die meer was dan een ‘chroniqueur van ellende’.

De Oostenrijkse filmmakers Veronika Franz en Severin Fiala tonen in ‘Des Teufels Bad’ hoe door het achttiende-eeuws religieus denken zelfmoord via proxy een luguber maar vaak voorkomend fenomeen werd. Via de link met depressie wordt hun verhaal akelig actueel. “Mensen met een depressie blijven nog altijd onbegrepen.”

Alain Guiraudie mixt genres en varieert toonaarden in Miséricorde, waar de terugkeer van een jongeman naar zijn dorp passies doet oplaaien.

Afscheid nam David Lynch al via een John Ford cameo in Spielbergs ‘The Fabelmans’. Met de dood van de grootste Amerikaanse surrealistische filmmaker dringt het besef door dat we geen nieuwe wonderlijke nachtmerries van deze dromer meer zullen ontdekken. Gelukkig blijft zijn uniek filmoeuvre te herbeleven. ‘Lynch/Oz’ zet ons op weg.

David Lynch laat ons een fantastisch oeuvre na. Maar ook persoonlijke herinneringen. In Filmkrant stonden we stil bij onze persoonlijke eerste kennismaking.

Met toenemende mildheid en een blijvende passie voor schoonheid kijkt de internationaal geroemde 75-jarige Spaanse filmmaker Pedro Almodóvar naar leven en dood. Zowel in de autobiografisch getinte verhalenbundel ‘De laatste droom’ als in de Gouden Leeuw-winnaar ‘The Room Next Door’, een ingetogen pleidooi voor euthanasie.

Met haar regiedebuut, het toxische zussenverhaal September Says, surft Lanthimos actrice Ariane Labed op de scheidingslijn tussen droom en werkelijkheid.

Elk jaar zijn ze er, vaak voor Sinterklaas en de Kerstman: de filmlijstjes. Hier eentje gepubliceerd bij Filmkrant. Inclusief toelichting.

In de jaren zestig en zeventig gold Nagisa Ôshima als de Godard van het Oosten. De Japanse filmmaker was immers tegelijk toonaangevend, experimenteel én taboedoorbrekend. Nu doet zijn naam nog weinig belletjes rinkelen. Gelukkig zorgt de Franse verdeler Carlotta voor een spectaculaire dvd-release van Ôshima’s schandaalsucces ‘L’empire des sens’ en pakt onze CINEMATEK uit met een stevige retrospectieve.