Het tweede seizoen van ‘The White Lotus’ kon enkel teleurstellen. Zo’n sublieme sociale satire was de reeks die superrijken en hun vijfsterrenbubbel in Hawaï fileerde. Regisseur-scenarist Mike White springt nog steeds kwistig om met humor, venijn en vitriool maar Italiaanse exotica maakt zijn schets van de impact van macht en geld een tikkeltje minder bijtend. Al blijft het verrukkelijke televisie.

Van stroperige nostalgie is er geen spoor in het macabere, mysterieuze coming of age-drama Falcon Lake. Een intrigerende graphic novel adaptatie waarmee de Canadese actrice Charlotte Le Bon stevig debuteert. “Adolescentie is fascinerend zolang je niet vervalt in ernst of meligheid.”

Veel Nederlandstalige filmboeken verschijnen er niet, maar nu belandden er toch enkele indrukwekkende exemplaren op onze leestafel. Het lijvige ‘Film. Een geschiedenis’, een studie die gaat voor een inclusieve kijk op de filmgeschiedenis. En ‘Donker en onnatuurlijk’, een fraai vormgegeven trip door het grafisch werk van tekenaar Milan Hulsing. Twee filmboeken die mogen gezien en gelezen worden. Die vertrekken van film als illusie om een verhaal te vertellen.

Verkapte memoires. Zo omschrijft journalist en filmmaker Marc Didden zijn boek ‘Over cinema’. Een terugblik op een leven, op films maken, op passioneel naar cinema kijken en praten met (andere) filmmakers. Filmische hartstochten, maar die titel was al benomen. Mijmeringen over hoe werken ook niet werken kan zijn en waarom dromen belangrijker blijven dan ambitie. Met zwier geschreven en gedrenkt in humor.

We moeten het dit jaar zonder ijspistes stellen – toch in steden die een besparingsmodus hebben ingeschakeld – maar de filmlijstjes blijven overeind. Een te koesteren traditie.

Tachtig werd hij op 5 september. Werner Herzog. Legendarisch filmmaker. Dichter. Filosoof. Levenskunstenaar. Operaregisseur. Schrijver. Avonturier. Hypnotiseur. ‘Larger than life’ figuur én verhalenverteller. Zijn verjaardag wordt gevierd met het oorlogsverhaal ‘Het schemeren van de wereld’ en de memoires ‘Ieder voor zich en God tegen allen’. Avonturen gedrenkt in poëzie.

In een eivolle bioskoopzaal en na een straffe, ruim anderhalf uur durende, Film Fest Gent Director’s Talk overhandigde regisseur Lukas Dhont woensdagsavond 12 oktober de Joseph Plateau Honorary Award aan Céline Sciamma. “Voor de cinema die je maakt. Jouw films tonen ons een heel inspirerende, andere manier van kijken. Je toont ons de weg en dat is mooi.”

“Niemand weet eigenlijk iets van jou” zei een vriend ooit tegen filmicoon Michael Cimino. Biograaf Charles Elton tracht feiten van fictie te scheiden om het mysterie te doorgronden maar stuit op een caleidoscoop van persona’s.

Na twee door de pandemie getekende edities schakelt Film Fest Gent opnieuw naar ‘normaal’. Dat betekent, van 11 tot 22 oktober, zorgeloos films kiezen uit een ruim en divers aanbod én genieten van ontmoetingen met filmmakers en -fans. Alhoewel, ‘zorgeloos’, de toestand van de wereld en het klimaat werd er niet beter op. Dat blijft zich weerspiegelen in de festivalprogrammatie. Met een accent op urgente cinema, aandacht voor actuele thema’s en nu ook een pakket films onder de noemer ‘Veerkracht’. Maar de festival barometer wijst tegelijk richting kijkplezier. Dankzij filmtovenaars met licht en beweging.

In de schaduw van Venetië maakt het ‘American Film Festival’ van Deauville jaarlijks een balans op van de Amerikaanse onafhankelijke cinema. Echt ‘happy’ was de sfeer niet, ondanks sterke films zoals Moonage Daydream, Blonde en War Pony.