Met de Blu-ray release van cultklassiekers The Last Picture Show en Saint Jack viert de Franse distributeur Carlotta haar 20-jarig bestaan door te focussen op een filmmaker waarmee ze een fascinatie voor klassiek én New Hollywood deelt: Peter Bogdanovich.
De Belgische zalen zijn terug open maar van het apocalyptische en burleske The Lighthouse, met voorsprong de meest verbluffende Amerikaanse film van het laatste jaar, is er geen spoor. Te veel creativiteit en originaliteit kan blijkbaar een bioscoopcarrière schaden. Gelukkig voor regisseur Robert Eggers fungeren Blu-ray en Dvd net als bij zijn debuut The Witch als vangnet. Zo blijft de huisbioscoop verder operationeel.
“Ik zal wel ouderwets zijn,” zegt de Amerikaanse filmmaker James Gray (° 1969), “maar alleen personages en een verhaal interesseren me. Hoe creëer je zingeving in een schijnbaar zinloze wereld? Hoe ontroer je kijkers? Hoe maak je iets diepgaands? Dat boeit me. Al de rest kan me gestolen worden”. De regisseur van Little Odessa, The Yards, We Own the Night,Two Lovers en The Immigrant blijft heel eigenzinnig films maken die bij hun release onderschat worden en achteraf een cultstatus bereiken. Ook zijn door pakjesdienst Amazon geproduceerde en gedeeltelijk in het Amazonegebied spelende The Lost City of Z is geen klassiek actiegedreven avonturenverhaal maar het portret van een getormenteerde dromer die zijn geliefden meesleurt in zijn obsessieve zoektocht naar een utopische verloren wereld. Sublieme, magische en melancholische cinema waar Gray een patent op heeft.
“I just do what I feel like I should be doing, and whether you are nominated for something has never been the motivating force for me. It’s in the eye of the beholder, and once you finish a film, in a way, it doesn’t belong to you anymore; it belongs to the audience to interpret it in the way they feel.” Dixit Clint Eastwood, regisseur van Million Dollar Baby.
“Het was populair om ‘in’ te zijn, ik ben ‘out’,” zegt Jacques Rivette in een documentaire bij de dvd- en Blu-ray-box van Out 1, zijn mysterieuze cultfilm uit 1971. Of liever: zijn cultfilms, want beide versies (Noli me tangere en Spectre) van dit amper vertoonde meesterwerk zijn eindelijk beschikbaar en gerestaureerd.
A PERSONAL JOURNEY WITH MARTIN SCORSESE THROUGH AMERICAN MOVIES
“Film is een ziekte, zei Frank Capra. Wanneer het virus je bloedstroom besmet, wordt het je belangrijkste hormoon. Zoals bij heroïne is het enige tegengif voor film… meer film”. Deze ‘bekentenis’ opent en duidt de documentaire filmles A Personal Journey With Martin Scorsese Through American Movies.
“Béla Tarr is een van de meest onverschrokken filmmakers,” benadrukt cineast en cinefiel Martin Scorsese, “zijn ‘Sátántangó’ is verbluffende, stoutmoedige cinema.” Het ruim zeven uur durende magnum opus uit 1994 van de door o.m. Gus Van Sant en Jim Jarmusch bewonderde Hongaarse cineast – een allegorie over de ineenstorting van het communisme in zijn land – is eindelijk op Blu-ray te zien. In een sublieme gerestaureerde versie, aangevuld met interviews en documentaires. Goed voor een bijzondere kijkervaring. Met dank aan betoverende beelden, oogstrelend zwart-wit, lange takes en afwijkende perspectieven. Kortom, met dank aan een blik die onze kijk op de wereld ondermijnt. “Kunst is altijd een soort spiegel,” stelt Tarr, “maar je kan niets leren van de spiegel: je moet de realiteit zien.”
The Tree of Life, To the Wonder en Knight of Cups producent Nicolas Gonda kreeg tijdens het jongste filmfestival van Deauville ongewild de lachers op zijn hand toen hij tijdens een hommage aan Terrence Malick (°1943) met uitgestreken gezicht zei dat de Amerikaanse cineast “graag aanwezig was geweest maar momenteel werkt aan de postproductie van zijn nieuwste film”. Want al maakte Malick de laatste vijf jaar evenveel films als in de 35 jaar daarvoor, een drukke agenda was natuurlijk nièt het probleem.
Zijn kortfilms Land of the Heroes (2010), Baghdad Messi (2012) en Bad Hunter (2014) leverden hem 97 (!) internationale festivalprijzen (o.m. in Berlijn) en lidmaatschap van de Academy of Motion Pictures Arts and Sciences op (waardoor hij mag stemmen voor de Oscars), maar het was tot 2017 wachten op het langspeelfilm debuut van de Vlaams-Koerdische filmmaker Sahim Omar Kalifa (° 1980). Zagros is echter wèl meteen een voltreffer, een heuse emotionele mokerslag.
LITTLE BABY JESUS OF FLANDERS: GUST VAN DEN BERGHE
Beeldenstormer en lefgozer Gust Van den Berghe is meer dan de zoveelste jonge snaak die hoopt zijn regiestoel ooit in Hollywood neer te zetten. Een gebrek aan ambitie is dat niet. Integendeel, door tweemaal een minder vanzelfsprekend literair werk te bewerken, geeft hij aan hoe sterk zijn eigen visie is. En waar de sterre bleef stille staan (2010) en Blue Bird (2011) bezorgden hem een aparte plaats in de Belgische cinema. Een plaats die hij zich met Lucifer (2014) definitief zou toeëigenen.