“Vroeger dacht ik”; met die woorden en de close-up van een oude Robert De Niro in een rolstoel begint The Irishman. Na een onheilspellende, tragische noodlottigheid uitademende, travelling door de gangen van een bejaardenhuis op het ritme van de ballade ‘In the Still of the Night’.

Dat Hollywood diversifieert heeft meer te maken met commerciële dan met politieke of ethische overwegingen. Maar het positieve gevolg is wèl dat meer zwarte filmmakers aan bod komen en meer Afro-Amerikaanse verhalen verteld worden. Soms zelfs erg straffe verhalen, zoals Shaka Kings ‘Judas and the Black Messiah’. Een krachtig drama over het leven en de dood van Fred Hampton, de charismatische jonge Black Panther leider die in de turbulente late jaren zestig vermoord werd door het Amerikaanse repressieapparaat. De focus ligt daarbij op de criminaliteit van een systeem en vooral ook op het collectieve karakter van de nog altijd actuele strijd. In de woorden van Hampton, “waar er mensen zijn, is er macht.”

MAN TEGEN MACHT: Documentaire van Jef Maes

Op vrijdag 4 april dreigt Sint-Niklaas weer een beetje op stelten te staan. Die avond gaat immers Man tegen macht in première en de dramatische documentaire van Jef Maes over de controverse die vorig jaar ontstond omtrent de reorganisatie van de stedelijke reinigingsdienst en het genegeerde referendum zorgt voor enige nervositeit in het stadhuis. Maar, “wie recht in zijn schoenen staat hoeft niet nerveus te zijn,” knipoogt de filmmaker.

Lees meer »

MONEY MONSTER: George Clooney, tussen ernst en parodie

De tijdspanne tussen bioscoop- en dvd-release wordt alsmaar korter. Toch volstaat een afstand van enkele maanden om film lichtjes anders te ervaren. Zo ook bij Jodie Fosters Money Monster, een satirische financiële thriller waar de visie op de media plots heel verouderd kan gaan lijken.

Lees meer »

Voor haar tweede film als regisseur blaast actrice Amy Poehler, bekend van o.m. de absurde sitcom ‘Parks and Recreation’, de ‘riot grrrl’ spirit nieuw leven in. ‘Moxie’ is een bitterzoete highschoolkomedie die de seksistische clichés van dit Hollywood subgenre onderuit haalt via een Generatie Z verhaal dat inspiratie sprokkelt bij Generatie X. Verwacht geen genadeloze aanklacht of subtiele, contemplatieve cinema. Poehler kiest voor uitvergroting en ridiculisering om de toxische sociale orde van het Amerikaanse schoolleven onderuit te halen en verbindt rebellie met humor. Aangevuld met een ode aan ‘Bikini Girl’, de legendarische feministische nineties punkband.

In het evangelie volgens theatermaker en filmregisseur Milo Rau is er een prominente plaats weggelegd voor een zwarte Jezus en zijn activistische apostels. Rau’s hybride, theatrale docufictie ‘The New Gospel’ is een ‘urgent testament’, een passiespel dat thema’s zoals immigratie, racisme, uitbuiting en verzet integreert. Op locaties, in de Italiaanse culturele hoofdstad van Europa 2019 Matera, waar ook Pier Paolo Pasolini en Mel Gibson hun Jezusfilms draaiden creëerde Rau straffe en authentieke politieke cinema.

Amerikaans icoon Tom Hanks en Netflix zetten met ‘News of the World’ nadrukkelijk het Joe Biden tijdperk in. Paul Greengrass’ journalisten-roadmovie-in-westernplunje, een adaptatie van de gelijknamige literaire bestseller, duikt in Amerika’s gewelddadige verleden om via een actuele boodschap de toekomst te verzekeren. De huifkartocht over geaccidenteerd terrein verloopt moeizaam in deze neo-western maar ‘über-everyman’ Hanks stuurt de Verdeelde Staten resoluut het pad van de Verenigde Staten op. Waardoor hoop opduikt voor de wielen van de huifkar.

NO

“Ik heb er enorm van genoten,” zei hoogleraar mensenrechten Eva Brems na No, de voor een Oscar genomineerde film waarmee de Chileense cineast Pablo Larrain (Tony Manero, Post mortem) zijn Pinochet-trilogie afsluit “het is een optimistische film die je het gevoel geeft dat mensen die moedig en creatief genoeg zijn dingen kunnen veranderen”. No boeide ook 11.11.11-voorzitter Jos Geysels: “Interessant is dat de partijen die positie kiezen tegen Pinochet opteren voor het verbeelden van een vrijere toekomst en niet voor het leveren van kritiek”.

Lees meer »

Chloé Zhao’s ‘Nomadland’, een roadmovie over een door armoede getroffen vrouw die met haar bestelbus door Amerika trekt, was de grote triomfator van de 93ste editie van de Oscars. Naast ‘beste film’ en ‘beste actrice’ (derde Oscarbekroning voor Frances McDormand) won Zhao ook in de categorie ‘beste regisseur’. De Chinees-Amerikaanse was daarmee pas de tweede vrouwelijke winnaar (na Kathryn Bigelow) en de eerste vrouw van kleur. Zhao draaide ‘Nomadland’ net als ‘Songs My Brothers Told Me’ en ‘The Rider’ in een docufictie stijl die werkelijkheid en fantasie door elkaar laat lopen in het economisch beproefde nieuwe Amerikaanse Wilde Westen.

Met Les Olympiades bewijst Jacques Audiard via emotioneel gelaagde vrouwenportretten dat hij meer is dan een auteur van viriele cinema. Al reageert de graphic novel-verfilming niet op kritiek die de Fransman in eigen land krijgt. “Ik wou al lang een film maken over het moderne amoureuze discours.”