Naji Abu Nowars debuut Theeb verdween snel uit onze bioscopen maar tijdens de BAFTA Awards 2016 viel de film wel in de prijzen. Theeb werd bekroond in de categorie ‘outstanding debut by a British director, writer or producer’. Een leuk visitekaartje voor de filmmaker, een stimulans voor de filmliefhebber om Theeb te (her)ontdekken op dvd.
In de jaren 10 van deze eeuw is de Amerikaanse filmmaker en producent Michael Mann (° 1943) wat uit beeld verdwenen maar rond de eeuwwisseling verwierf hij een stevige reputatie met films als Heat, The Insider, Ali, Collateral en Miami Vice. En dat was best onverwacht want over zijn vroeger werk – van tv-film The Jericho Mile over Thief (aka Violent Streets) en The Keep tot Manhunter – werd bij de release wat lacherig gedaan. Terwijl de TV-reeks Miami Vice pas achteraf een cultstatus verwierf. Patrick Duynslaegher was een ‘early fan’ van Mann, zelf lieten we ook ons enthousiasme blijken in het filmtijdschrift ‘Andere Sinema’ over The Jericho Mile, Thief en The Keep. Om wat later in het ook al verdwenen ‘The Movie’ Manhunter een meesterwerk status te bezorgen. Even een duik in onze archieven. Thief, zonder ‘progressieve spelling’ wel.
Het verhaal is simpel, een ouder koppel verlaat het platteland om hun kinderen en kleinkinderen op te zoeken in de stad maar moet vaststellen dat de jongere generaties geen tijd hebben voor hen, maar de regie van Yasujirô Ozu is zo trefzeker dat Tokyo Story (Tôkyô monogatari) uitgroeide tot een film die steevast opduikt in beste-films-aller-tijden lijstjes. De digitale restauratie van dit staaltje Japanse filmkunst is dan ook uitstekend nieuws.
“Het is een schande om homo te zijn in Tsjetsjenië.” Welcome to Chechnya valt meteen met de deur in huis want David France’s documentaire illustreert die vaststelling met beelden van een mishandeling. “Al onze problemen komen door mensen als jij,” horen we, “we gaan je doden.” Geen loze stoerdoenerij want getuigenissen maken duidelijk dat in deze autonome deelrepubliek van Rusland LGBTQ’ers vervolgd, gemarteld en geliquideerd worden. Gelukkig verleent een ondergronds netwerk steun aan de slachtoffers. Welcome to Chechnya is een verhaal van gruwel en pijn, maar ook van moed en optimisme. Een viscerale documentaire die stevig binnenkomt. Te ontdekken tijdens Film Fest Gent.
Met de levendige filmparabel ‘The White Tiger’ sluit de Iraans-Amerikaanse onafhankelijke filmmaker Ramin Bahrani aan bij zijn eerdere authenticiteit uitademende sociaal-realistische studies van de machtsverhoudingen in de neoliberale jungle zoals ‘Man Push Cart’, ‘Chop Shop’, ‘Goodbye Solo’ en ’99 Homes’. Bahrani’s adaptatie van Aravind Adiga’s met de Booker Prize bekroonde rond een jonge Indische opportunist draaiende rags-to-riches verhaal is een scherp en grimmig antwoord op Danny Boyle’s feelgood sprookje ‘Slumdog Millionaire’ en Garth Davis’ zeemzoete ‘Lion’. Een parabel tjokvol humor en woede.
mrt 19, 2016 // by Ivo De Kock // actueel, Belgische cinema, nieuws, thema // Reacties uitgeschakeld voor De wonderlijke jaren van de Vlaamse Film
THE BROKEN CIRCLE BREAKDOWN: Een Vlaamse hit
De Vlaamse film is (schreven we anno 2013) hot. Wie daaraan nog mocht twijfelen werpt best een blik op het ellenlange ‘wordt verwacht’ lijstje van de volgende maanden. Daarop prijken onder meer Marina (Stijn Coninx), De Behandeling (Hans Herbots), Kampioen zijn blijft plezant! (Johan Gevers), Flying Home (Dominique Deruddere), Los Flamencos (Daniel Limbo), Image (Adil El Arbi & Bilall Fallah), 82 dagen in april (Bart Van den Bempt), Het Vonnis (Jan Verheyen), I’m the same, I’m another (Caroline Strubbe), Brabanconne (Vincent Bal), Halfweg (Geoffrey Enthoven) en Allez Eddy! (Gert Embrechts).
MET ANNIE EN JOOP NAAR DE BIOSCOOP: Verhaal Freek de Jonge, illustratie Erik Kriek
De Nederlandse 71-jarige cabaretier Freek de Jonge heeft, samen met illustrator Erik Kriek, zijn eerste kinderboek geschreven. Met Annie en Joop naar de Bioscoop is nummertje 136 in de reeks ‘Gouden Boekjes’ en speelt in de jaren vijftig, toen naar de bioscoop gaan en films vertonen nog heel andere dimensie hadden dan in tijden van multiplexen, digitale projectie en online streamingdiensten. Dat creëert een zekere melancholie maar toch is het boekje eerder amusant dan nostalgisch. De Jonge heeft immers het feestgevoel van ‘cinema’ in de fifties perfect gevat.
Het 33ste ‘Festival du Cinéma Américain de Deauville’ zal de editie blijven van de sterren Brad Pitt, Matt Damon, George Clooney en Michael Douglas. Van de Irak-drama’s Redacted, In the valley of Elah en Grace is Gone. Van de indie-prijsbeesten The Dead Girl en Never Forever. Maar Deauville 07 zal ook bijblijven als de eerste editie die 24 uur op 24 films vertoonde. Een gesprek met festivaldirecteur Bruno Barde, drijvende kracht achter ‘Les Nuits Américaines’.
“Het is wat het is.” Top 10 lijstjes zijn subjectief. Momentopnamen. Terugblikken met beperkte relevantie. Maar net als Sinterklaas en de Kerstman keren ze jaarlijks terug. Ook al gelooft niet iedereen er in. Als appetizer het boek van het jaar – het jaar waarin Apocalypse Now, Coppola’s meesterwerk dat de protagonisten blijft verwonderen, veertig kaarsjes mocht uitblazen – waar je een jaar leesplezier aan hebt: Max, Mischa & het Tet-offensief van Johan Harstad. Kijkplezier hadden we met volgende tien (nee, twaalf) films. Netjes opgelijst.
Wanneer de laatste blaadjes van de kalender sneuvelen, kijken we graag terug op het filmjaar. Om ditmaal te merken dat 2018 – het jaar waarin naast Christina Vandekerckhove ook Lucas Dhondt en Felix Van Groeningen publiek en pers verrasten – nationaal en internationaal een goed filmjaar was. Toch zijn er ook enkele minder heuglijke tendensen.