‘Swinging sixties’ icoon Michael Caine voert ons in David Batty’s documentaire My Generation door een periode waarin Londense creatieve vrijbuiters en kleurrijke muziek de grijze Britse klassenmaatschappij dooreenschudden.
Net zoals zijn favoriete schilder Edward Hopper voelt de Singaporese cineast Eric Khoo zich aangetrokken tot eenzame mensen die in lege ruimtes vertoeven. Na de portretten van stedelijke malaise Mee Pok Man, 12 Storeys en Be with me focust hij in het minimalistische My Magic op twee geïsoleerde figuren. In een tegelijk harde en magische wereld gaan een vader en zijn zoon op zoek naar verzoening en toekomst. Naar toverkracht en dromen.
Zilveren Beer van Berlijn winnaar ‘Natural Light’ is een visueel verbluffende en moreel complexe film over de wreedheden van het Hongaarse leger in de Sovjet-Unie tijdens W.O. II. Voor zijn fictiedebuut vertrok de Hongaarse cineast Dénes Nagy van een lijvige roman om de militairen betrokken bij deze gewelddadige excessen te portretteren. “De wandaden waren onderdeel geworden van de dagelijkse routine.”
“Ik heb er enorm van genoten,” zei hoogleraar mensenrechten Eva Brems na No, de voor een Oscar genomineerde film waarmee de Chileense cineast Pablo Larrain (Tony Manero,Post mortem) zijn Pinochet-trilogie afsluit “het is een optimistische film die je het gevoel geeft dat mensen die moedig en creatief genoeg zijn dingen kunnen veranderen”. No boeide ook 11.11.11-voorzitter Jos Geysels: “Interessant is dat de partijen die positie kiezen tegen Pinochet opteren voor het verbeelden van een vrijere toekomst en niet voor het leveren van kritiek”.
Met Les Olympiades bewijst Jacques Audiard via emotioneel gelaagde vrouwenportretten dat hij meer is dan een auteur van viriele cinema. Al reageert de graphic novel-verfilming niet op kritiek die de Fransman in eigen land krijgt. “Ik wou al lang een film maken over het moderne amoureuze discours.”
Op het filmfestival van Cannes ging in 2012 de langverwachte Jack Kerouac-adaptatie On the Road in wereldpremière. We spraken kort daarvoor met regisseur Walter Salles.
jun 7, 2021 // by Ivo De Kock // actueel, Algemeen, documentaire, film, genre, interview, regisseur // Reacties uitgeschakeld voor Sébastien Lifshitzs ‘Petite Fille’: Leven en dromen van een jonge transgender persoon
“Een film is voor mij geen onderwerp maar een ontmoeting,” benadrukt documentairemaker Sébastien Lifshitz, “ik tracht de intimiteit van mensen te benaderen en levens te vertellen.” In ‘Petite Fille’ is dat het leven van een zevenjarig meisje dat ze zich reeds op zeer jonge leeftijd bewust was van haar transidentiteit en moet opboksen tegen een vijandige buitenwereld. “Ik kreeg het gevoel dat onze camera haar zelfvertrouwen versterkte,” vertelde de Franse cineast ons tijdens Film Fest Gent waar zijn pakkend portret bekroond werd met de Grand Prix.
“Wanneer ik groot ben zal ik een meisje zijn.” Dat vertelde een vierjarige, als jongen geboren, Sasha aan haar moeder. “Ze huilde tranen van pijn toen ik zei dat ze geen meisje zou zijn” getuigt haar mama Karine aan de Franse filmmaker Sébastien Lifshitz (‘Les Invisibles’). De documentaire ‘Petite Fille’ pikt de draad op wanneer Sasha zeven is en volgt de dagelijkse strijd van deze heldin, een transgender kind dat strijdt tegen een onbegrijpende en vijandige omgeving. Gesteund door een liefdevolle familie en gerespecteerd door een empathisch filmmaker. In Gent, de geboortestad van ‘Girl’-regisseur Lukas Dhondt, praatten we tijdens het filmfestival met portretmaker Lifshitz over zijn wonderlijke documentaire ‘Petite Fille’.
Wie verwacht dat Nicolas Cage brutaal afrekent met de ontvoerders van zijn truffelvarken schat Pig fout in. De karakter gedreven debuutfilm van de Amerikaanse onafhankelijke filmmaker Michael Sarnoski is geen film over wraak maar over rouw, off-grid gaan en verbinding zoeken.
okt 30, 2021 // by Ivo De Kock // actueel, Algemeen, drama, film, genre, interview, regisseur // Reacties uitgeschakeld voor Michael Sarnoski: ‘Pig’ is geen film over wraak maar over begrip
Nicolas Cage is beestachtig sterk in Pig als een kluizenaar en varkensvriend die naast een culinair ook nog een problematisch verleden blijkt te hebben. Dat zijn we niet meer gewoon van de acteur die schitterde in films zoals Peggy Sue Got Married, Wild at Heart en Bringing Out the Dead maar de laatste jaren vooral in commerciële actie trash te ‘bewonderen’ was. De Amerikaanse onafhankelijke filmmaker Michael Sarnoski schreef een complexe en mysterieuze rol waar het neefje van Francis Ford Coppola nog een keer zijn tanden wilde in zetten. “Nicolas is en blijft een immens talent én een genereus acteur” vertelde debutant Sarnoski ons in Deauville.