Drie jaar na de mokerslag I, Daniel Blake maakt de ondertussen 83-jarige regisseur van de arbeidersklasse Ken Loach opnieuw een van zijn beste en meest urgente films. Sorry We Missed You is een genadeloze afrekening met het gig-tijdperk, een even scherpe als menselijke kroniek die een familie portretteert die door technologisch gedreven flexibilisering in de armoede wordt gedreven. We spraken tijdens Film Fest Gent met hoofdacteurs Kris Hitchen en Debbie Honeywood over een wereld die uit de haak is en een filmmaker die gedrevenheid aan engagement blijft koppelen.
Als finalist van de door het Europese parlement uitgereikte LUX prijs, gewonnen door het Ijslandse Woman at War, zal Styx door alle Europarlementsleden én door heel wat burgers uit verschillende landen gezien worden. Positief want met dit sober realistisch gefilmde maar moreel geladen avontuur van een solozeilster levert de Oostenrijkse filmmaker Wolfgang Fischer commentaar op de westerse onverschilligheid tegenover vluchtelingen. “Geld is internationaal, data zijn internationaal maar mensen zijn dat niet,” zegt Fischer, “dat is vreemd.”
Met Styx, het sober realistisch gefilmde maar moreel geladen avontuur van een solozeilster, levert de Oostenrijkse filmmaker Wolfgang Fischer een stevig commentaar op de westerse onverschilligheid tegenover vluchtelingen.
«Er zijn stiltes die veel meer zeggen dan woorden», weet Sam Garbarski en hij illustreert dat met zijn langspeelfilmdebuut Le Tango des Rashevski. Dit klassiek gestructureerd tragikomisch psychodrama toont hoe het rouwproces van asjkenazim joden leidt tot identiteitscrisis en uiteindelijk loutering. De dood van grootmoeder Rosa Rashevski, en haar wens voor een joodse begraafplaats ondanks een hekel aan rabbijnen, confronteert elk lid van de familie met vragen over de eigen identiteit en de onderlinge band. Het gevolg is geen moraliserend gewetensonderzoek maar een komisch getinte reflectie over tradities, geloof en de scheidingslijn tussen generaties.
“Tony Manero is geen promoprent voor Chili,” zei regisseur Pablo Larrain in Cannes, “het is een film over een tijd die in ons collectieve geheugen verankerd is als een nachtmerrie, een vervaagde herinnering die niet als een feit maar als een gevoel bijblijft”. De Amerikaanse Saturday Night Fever discokoning Tony Manero en de Chileense dictator Augusto Pinochet (die in ‘73 de democratisch verkozen president Salvador Allende gewelddadig van de macht verdreef) ontmoeten elkaar in een rauw drama over een duistere man die wil schitteren via een
imitatiewedstrijd. Twee jaar na zijn Cannes-première bereikt deze parel, gedragen door een Alfredo Castro die John Travolta vertolkt als gold het Al Pacino, ons via dvd.
Al te vaak is in films een sterfgeval een faits divers, de dood een betekenisloos hobbeltje in de plotlijn. Niet zo in Catherine Corsini’s Trois Mondes. Een overlijden is er belangrijk. De dood van een man wordt niet snel vergeten in de daaropvolgende scènes. Want de ethische keuzes waarrond alles draait zijn er mee verbonden.
Acht jaar nadat hij Cannes en de filmwereld verraste met Caméra d’Or-winnaar Beasts of the Southern Wild pakt Benh Zeitlin uit met een nieuw passieproject. Wendy, een ‘female gaze’ versie van J.M. Barrie’s jongensverhaal ‘Peter Pan’ geschreven door Benh en zijn zus Eliza, is opnieuw een magisch-realistische filmfabel.
“De boodschap van Anne Franks dagboek is in de verdrukking geraakt,” benadrukte de Israëlische filmmaker Ari Folman (‘Waltz with Bashir’) toen hij tijdens Film Fest Gent zijn animatiefilm ‘Where is Anne Frank’ voorstelde, “terwijl die boodschap net actueler dan ooit is.” Het is geen toeval dat de vluchtelingcrisis een thema is in dit verhaal waar zowel Anne Franks imaginaire vriendin als haar dagboek centraal staan.
Waarom vechten we? Waarom zeggen we meer met geweld dan met woorden? De vragen van ‘Why we fight?’ zijn enkel relevanter en de film van Alain Platel en Mirjam Devriendt is alleen urgenter geworden sinds zijn première tijdens Film Fest Gent. De release van deze ijzersterke ‘creatieve documentaire’ komt dus als geroepen.
In Zagros vertelt Sahim Omar Kalifa het tragische verhaal van een Koerdische herder in de greep van obsessieve liefde, wurgende sociale druk en achterdocht.