MICHAEL CAINE
‘Swinging sixties’ icoon Michael Caine voert ons in David Batty’s documentaire My Generation door een periode waarin Londense creatieve vrijbuiters en kleurrijke muziek de grijze Britse klassenmaatschappij dooreenschudden.
PLANET OF THE APES
Tim Burton groeide op in Burbank, een gestandardiseerde voorstad waar in de jaren zestig alles wat anders leek ook verdacht was. Iedereen oogde identiek en vreesde ontmaskering. De monsterfilms die de jonge Burton bekeek openden nieuwe werelden en toonden personages die het slachtoffer werden van hun ‘ander’ uiterlijk. In zijn eigen cinema creëert Burton ook een wereld die draait om vervormingen, maskerades, eenzaamheid, angst en excentriciteit. Dat is niet anders in Planet of the Apes.
QUILLS
Wie schrijver wil worden, heeft het de eerste honderd jaar nogal moeilijk, wil een boutade. En nog: een ongelukkige jeugd is een goudmijn voor een schrijver. Een kwinkslag evoceert telkens de driehoek creatie-pijn-roem die verbonden wordt met literaire activiteit. Ook in Quills, een ernstige klucht met een hoog grand guignol gehalte, wordt schrijven gelinkt aan lijden. Regisseur Philip Kaufman en scenarist Doug Wright voeren de markies de Sade op als een dwangmatig schrijver di e inspiratie vindt in onderdrukking.
TRUE GRIT
Het stoïcijnse heroïsme van een U.S. Marshall in vakman Henry Hathaways 1969 versie leverde John Wayne een Oscar op. Of de meer complexe en grimmige Rooster Cogburn die Jeff Bridges neerzet in de True Grit van 2010 ook bekroond wordt valt af te wachten. Joel en Ethan Coen verrassen wèl met een sprookjesachtige klassieke western. Een stijlvolle genrefilm die aangeeft dat ’the West’ na de burgeroorlog geen land voor kleine meisjes was. Ook al bleef er ruimte voor grote gebaren.
SAHIM OMAR KALIFA
In Zagros vertelt Sahim Omar Kalifa het tragische verhaal van een Koerdische herder in de greep van obsessieve liefde, wurgende sociale druk en achterdocht.