In een zomer waar traditioneel superhelden zichzelf té ernstig nemen is het leuk om te genieten van een animatiefilm die hiermee de draak steekt. The LEGO Batman Movie voert de pratende gele poppetjes met vierkante lijfjes en korte beentjes die schitterden in The Lego Movie (2014) opnieuw op in een tegelijk grappige, nostalgische en relativerende superheldenfilm met Batman in de hoofdrol. Het tempo is meestal hels en de grappen vaak volwassenen maar de kids vergeten vlot voor 104 minuten het strand en de ijsjes. En het eventuele mindere weer.
Met Les Olympiades bewijst Jacques Audiard via emotioneel gelaagde vrouwenportretten dat hij meer is dan een auteur van viriele cinema. Al reageert de graphic novel-verfilming niet op kritiek die de Fransman in eigen land krijgt. “Ik wou al lang een film maken over het moderne amoureuze discours.”
De aankondiging dat Sam Raimi van de in 1962 door Steve Ditko en Stan Lee gecreëerde stripfiguur Spider-Man een filmheld zou maken, deed nogal wat wenkbrauwen fronsen. Ook al toverde het de carrière van de filmer om tot een typisch Amerikaans succesverhaal: van low budget horror (The Evil Dead) tot big budget fantasy (Spider-Man).
Na een overdosis overbodige reboots, mislukte episodes van uitgemolken franchises en inspiratieloze stripverfilmingen zaten we niet echt te wachten op een nieuw Spider-Man avontuur. Marvel Studios is immers geen garantie voor kwaliteit. Maar, verrassing, Jon Watts toverde de superheld om in een proletarische en aan sociale media verslaafde adolescent waardoor Spider-Man: Homecoming een eerder geslaagde tienerkomedie is geworden.
dec 13, 2016 // by Ivo De Kock // actie, actueel, comics, dvd, film, genre // Reacties uitgeschakeld voor David Ayers Suicide Squad: De donkere kant van het DC Comics universum
SUICIDE SQUAD
Batman vs Superman is amper van de schermen verdwenen of DC Comics presenteert ons al Suicide Squad (live action in de bioscoop) en Batman: The Killing Joke (animatie op dvd). En dat is nog maar het begin, er komt een heuse comics tsunami aan.
Terwijl Damon Lindelofs tv-miniserie Watchmen een andere richting uitstuurt, voert regisseur Zack Snyder ons met een ‘Ultimate Cut‘ terug naar zijn even markante als omstreden comic-adaptatie uit 2009. Een versie voor fan boys die onderstreept hoe dicht de fan boy filmmaker met dit superhelden verhaal bij het cultwerk van Alan Moore en Dave Gibbons wou blijven.
De verwachtingen waren hooggespannen nadat Amerikaanse critici de loftrompet bovenhaalden voor ‘Wonder Woman’ en Patty Jenkins’ comic-verfilming omschreven als “een verbazingwekkende door een vrouw gedreven en geregisseerde superheld film” en “een sterke ‘female power’ fantasie.” Met een ‘love trumps hate’ boodschap. Dat deze zomerblockbuster zich richt op vrouwen is uitzonderlijk maar maakt de protagoniste echter nog geen feministe in vermomming. Helaas lijkt Amazone Diana Prince vaak eerder een gecamoufleerd product van mannelijke fantasie.
Wonder Woman 1984: De lasso als moreel wapen in een macho universum.
Omdat multiplexen en IMAX schermen door COVID onbereikbaar werden verlegden de filmische superhelden en superheldinnen hun speelterrein naar digitale platformen. Twee quasi gelijktijdig uitgebrachte blockbusters uit het DC Comics universum, het geanticipeerde ‘Wonder Woman 1984’ en het gehypet ‘Zack Snyder’s Justice League’, gingen daarbij andere richtingen uit. Patty Jenkins surft op de tijdsgeest met een feministische heldin terwijl Zack Snyder diezelfde wondervrouw weg drumt in zijn op-aanvraag-van-de-fans gereanimeerd viriel ‘Justice League’ epos. Het illustreert hoe het genre en filmmakers worstelen met de gender problematiek én de ambiguïteit van superhelden en superheldinnen.
