MOOOV Filmfestival 2019: caleidoscoop van de wereldcinema

Naar jaarlijkse traditie biedt MOOOV Filmfestival een overzicht van de trends en ontwikkelingen op het vlak van wereldcinema. Tussen 23 april en 5 mei zijn er wereldfilms uit alle windstreken te zien in zeven Vlaamse locaties. In Beringen, Brugge, Genk, Lier, Roeselare, Sint-Niklaas en Turnhout worden onuitgegeven en recent uitgebrachte langspeelfilms, documentaires en kortfilms vertoond. Naast de competitie is er een focus op Indië en thema’s als uitbuiting en seksualiteit. Een SEMBENE AWARD gaat voor het eerst naar de Beste Wereldfilm.

In zeven Vlaamse steden (Beringen, Brugge, Genk, Lier, Roeselare, Sint-Niklaas en Turnhout ) stelt MOOOV Filmfestival van 23 april tot 5 mei een programma van wereldcinema voor dat 86 films (70 langspeelfilms en 16 kortfilms) bevat. 26 daarvan beleven tijdens het festival hun Belgische première (en worden daarna uitgebracht in de zalen), 27 zijn bij gebrek aan Belgische distributeur enkel tijdens de festivalperiode te zien.

Stand van zaken van de wereldcinema

Maar MOOOV is geen première festival en geeft daarom ook een overzicht van de betere wereldcinema die het afgelopen jaar te zien was. Daardoor zijn er niet enkel ontdekkingen te doen maar krijgen filmliefhebbers ook de kans gemiste films op het grote scherm te bekijken. Of om favorieten te herbekijken.

Het is geen toeval dat het festival dit jaar uitpakt met een primeur: de uitreiking van een award voor Beste Wereldfilm. Alle Vlaamse filmjournalisten stemmen op hun favoriete wereldfilms van het afgelopen jaar en de winnaar ontvangt de SEMBENE Award (genoemd naar de toonaangevende Senegalese schrijver en filmmaker Ousmane Sembène).

Daarnaast gaat er dit jaar op MOOOV Filmfestival dit jaar ook een OEUVRE AWARD naar de in Marokko geboren Franse filmmaker Philippe Faucon (The Betrayal, Dans la vie, Fatima) van wie Amin, een authentieke film over het dagelijkse leven van migranten, wordt vertoond.

Ontdekkingsreis door de wereld

Er vallen andermaal films, werelden en mensen te ontdekken tijdens MOOOV Filmfestival. Om de festivalganger te helpen bij het uitstippelen van zijn ontdekkingsreis distilleerde de programmatoren verschillende thema’s en secties. Zo is er naast een stevig India luik (met o.m. Sir, Widow of Silence, Bulbul can sing, Chuskit en Gully Boy als blikvangers) ook een sectie animatiefilm (Funan, Another day of life, Dilili à Paris, The Tower) en een focus op het thema uitbuiting (A Land Imagined, Ayka, Capharnaum, Roma, Vent du Nord). Bovendien worden er ook komedies vertoond: de Palestijnse soapserie Tel Aviv on Fire die het festival opent, El Amor Menos Pensado (Juan Vera), Sawah (Adolf El Asal), …

Net als DOCVILLE besteedt MOOOV aandacht aan (onderzoeks)journalistiek (On Air, The Mercy of the jungle, A Private War) terwijl ook thema’s als seksualiteit (Acusada, Die Stropers, High Fantasy, Temblores, The Third Wife) en familie (Binti, Pahuna: the little visitors) tegen het licht worden gehouden.

MOOOV kiest als slotfilm het feministische Sibel, een aangrijpend en ontroerend portret van een vrijgevochten jonge vrouw, en richt ook de volgspot op vrouwelijke regisseurs met 24 door vrouwen gemaakte films (35 % van het totale aanbod). Bulbul can sing, Flatland, Working Woman, Binti, The Chambermaid, Gully Boy, Tiger Milch, Sofia, The Third Wife, Namdev Bau, By the name of Tania, The Breadwinner, Los Silencios, Capharnaüm,… De lijst is lang.

Uiteraard zijn er ook ‘Discoveries’, volgens de organisatoren “films die iets meer inspanning vragen omdat ze een ander ritme hebben, een vreemde structuur of een bijzondere lengte, (…) films die ontdekt moeten worden omdat ze juist een unieke cinematografische ervaring kunnen zijn voor de filmliefhebber die durft.”

Dat klinkt uitdagend en zelf kijken we reikhalzend uit naar An Elephant Sitting Still, een 230 minuten durende gestileerde kroniek van de Chinese cineast Bo Hu waarin de verhalen van vier personages kruisen. Ook intrigerend lijken het poëtische Los Silencios (Beatriz Seigneir), het visueel wonderlijke The River (Emir Bagaizin) en het cynische portret van Argentinië Rojo (Benjamin Naishtat).

Acht festivaltips

Binti (Frederike Migom). Het zowel tijdens het jongste JEF festival als in Montréal bekroonde Binti gaat over een in Congo geboren energiek twaalfjarig meisje dat geen geldige verblijfsdocumenten bezit maar optimistisch in het leven blijft staan. Een pijnlijk maar ook hoopvol verhaal over dromen in een multiculturele samenleving. Verteld met aanstekelijk enthousiasme en zonder vals sentiment. (zie recensie)

Capharnaüm (Nadine Labaki). Het snoeihard sociaal-realistisch drama Capharnaüm toont de harde realiteit van de in Beiruts sloppenwijken aan hun lot overgelaten straatkinderen zonder papieren. Geëngageerde én briljante cinema, gedraaid op locatie en met niet-professionele acteurs wat de authenticiteit en impact versterkt. Bekroond met de Juryprijs van Cannes en de Publieksprijs van Gent. (zie interview)

Funan (Denis Po). Met zijn in Annecy bekroonde Belgische co-productie Funan vertelt de Franse cineast Denis Po het persoonlijk verhaal van een moeder die tijdens het Rode Khmer regime een lange zoektocht start naar haar zoon. Deze realistische 2D-animatiefilm focust op de lijdensweg van de Cambodjanen en brengt de schoonheid van hun land in beeld. (zie interview bij DeWereldMorgen vanaf woensdag)

Roma (Alfonso Cuaron). Buitenkans om deze Netflix productie, een sublieme zwart-wit evocatie van de jeugdjaren van de Mexicaanse regisseur, te bekijken op een groot scherm. Wat dit meesterwerk beslist verdient.

A Private War (Matthew Heineman). In tijden van fake news en slaafse mainstream berichtgeving is een liefdesbrief aan de journalistiek broodnodig oordeelde de Amerikaanse documentairemaker Matthew Heineman. Met A Private War maakt hij daarom een hommage aan de in 2012 in Syrië gesneuvelde oorlogscorrespondente Marie Colvin (Rosamund Pike). Het resultaat is boeiend portret van een gedreven vrouw. Over Colvin is overigens ook de interessante documentaire Under the Wire (Chris Martin) gemaakt.

On Air (Mano Lanssens). On Air volgt RPA, de populairste niet-openbare radio van Burundi die in 2015 staatsvijand nummer 1 wordt wanneer de zender niet enkel schandalen aan het licht brengt maar ook serieuze vraagtekens plaatst bij de poging van president Pierre Nkurunziza om de wet te omzeilen en een derde ambtstermijn af te dwingen. We zien hoe onderzoeksjournalist en radiomanager Bob Rugurika onder druk wordt gezet maar vooral ook hoe sterk de impact van de zender met als slogan “la voix des sans voix” is op de bevolking en de protestbeweging.

Burning (Lee Chang-dong). Met Burning puurt de Zuid-Koreaanse meester Lee Chang-dong (Oasis, Secret Sunshine, Poetry) uit een mysterieus kortverhaal van de Japanse bestsellerauteur Haruki Murakami (‘Schuurtjes in brand steken’, 1983) een melancholische kroniek van een amoureuze driehoeksrelatie die in het teken staat van een bizarre verdwijning. Het enigmatische, visueel betoverende en emotioneel zinderende Burning transformeert een intrigerende thriller in een existentiële trip tussen realiteit en illusie en kruipt langzaam onder je huid.

Shoplifters (Hirakazu Kore-Eda). De Gouden Palm van Cannes 2018) is een ijzersterke familiefilm over een alternatief samengesteld gezin dat aan de rand van de samenleving leeft, tracht te overleven eigenlijk, en heel veel menselijke warmte uitstraalt. Hoe prettig gestoord de familieleden ook zijn. Een scherp geobserveerd emotioneel portret dat illustreert hoe onvergetelijk sterke wereldcinema kan zijn.

IVO DE KOCK

(Artikel verschenen bij DeWereldMorgen.be, 19 april 2019:

MOOOV )

MOOOV Filmfestival loopt van 23 april tot 5 mei in Beringen, Brugge, Genk, Lier, Roeselare, Sint-Niklaas en Turnhout. Voor meer info: www.mooov.be

Dit jaar tekende de gereputeerde Indische fotografe Ashima Narain voor het affichebeeld van MOOOV Filmfestival.