Dossiers Master of Horror. Deel 7: Documentaire Les maîtres de l’épouvante

aug 9, 2019   //   by Ivo De Kock   //   actueel, documentaire, dvd, genre, horror  //  No Comments
Dario Argento

De box ‘Meesters van de griezelfilm’ bundelt 3 boeiende documentaires waarin naast Mario Bava, de postuum gerehabiliteerde uitvinder van de Italiaanse thriller ofte ‘giallo’, ook de bevriende ‘Masters of Horror’ Dario Argento en John Carpenter aan bod komen.

Inferno

“Hij verbindt gewelddadige dood met seksuele schoonheid,” zegt John Carpenter, “Dario Argento’s viscerale films zijn daardoor voor het publiek bijzonder verontrustend”. Een uitspraak uit de doc An Eye for horror die zowel op de MOH-aflevering Jenifer als op Suspiria, Inferno e.a. meesterwerken van de Italiaanse filmer slaat. “Argento’s helden zijn steevast vrouwen,” vult Carpenter aan, “van misogynie kan men hem moeilijk beschuldigen”. De voormalige filmcriticus maakt films waarin zintuigen en rede botsen. Zijn cinema laat emoties primeren op gedachten en is nauwer verwant met Bufluel dan met Hitchcock. “Het onderbewustzijn en dromen vormen zijn inspiratiebronnen,” stelt Carpenter. Het Freudiaanse karakter van zijn rond trauma’s draaiende films is overduidelijk.

Jenifer

“Ik weet niet wat mijn grootmoeder met hem deed,” zegt dochter Asia, “maar hij zag haar altijd als een monster en wou dat via film uitdrijven”. Dario Argento werd beïnvloed door artistieke ouders (moeder was fotografe, vader filmproducent) en een jeugdziekte die hem isoleerde in een eigen fantasiewereld. Want, aldus Carpenter, “verbeelding en dromen waren zijn enige gezellen”. Weinig verwonderlijk dat hij een visuele filmer werd. “Als filmcriticus hield ik van films met sterke beelden,” stelt Argento, “en ik ging zelf visueel opvallende films maken”. Barokke films met operaachtig geweld, personages die ronddwalen als zielloze spoken en nadrukkelijke camerabewegingen.

Suspiria

“Ik geloof in totale cinema,” zegt Argento, “voor mij neemt alles deel aan een film: decors, kleurcombinaties, psychedelische belichting, kunstmatig geluid. Dat alles schept een geheel waarin een onschuldige, net zoals de toeschouwer, op zoek gaat naar een mysterie”. Om vast te stellen dat ie gevangen zit in een nachtmerrie. Argento kreeg het bij momenten zwaar te verduren van critici, censuur (Argento: “Ik ben de meest gecensureerde cineast ter wereld”) en publiek Pijnlijk voor iemand die onzeker en gesloten is. “Ik voel me op de set niet op mijn gemak omdat ik van nature een eenzaat ben” aldus Argento. “Soms denk ik dat hij me verwekte om een actrice, een muze te hebben” vult dochter Asia aan.

John Carpenter

Maverick John Carpenter heeft dan weer een familie van medewerkers en acteurs die hem helpt de zelfstandigheid te bewaren bij het afwisselen van onafhankelijke en studiofilms. Een verhuis tijdens zijn jeugd naar een rurale gemeenschap in de ‘Bible Belt’ had naar eigen zeggen “een bepalende invloed op mijn carrière want ik en mijn familie waren er outsiders. Ik ontdekte liefde voor het leven en leerde via muziek en film overleven”. Niet zonder gevolgen. Religie, buitenaardse wezens, paranoia en stedelijke verrotting werden favoriete thema’s. De regisseur van Halloween, The Thing en Vampires bleef een enigma. Patroondichter van de fantastische film voor de enen, pornograaf van geweld voor de anderen. Of Prince of Darkness.

Escape from New York

“Eigenzinnig, onafhankelijk en een tikkeltje anarchistisch,” zo omschrijft acteur Kurt Russell zijn goede vriend. “Daarom past Carpenter niet in het Hollywoodmodel,” vult producente Debra Hill aan, “hij maakt zijn films onafhankelijk, geeft ze een eigen visie. Snake Plisken in Escape from New York is zowel Carpenter als Russell”. “Ik heb altijd problemen gehad met autoriteiten,” bekent Carpenter, “nu ik ouder ben heb ik er geen problemen meer mee, zolang ik de autoriteit ben!” Daarom werkt hij momenteel, net zoals Argento, aan de tweede Masters of Horror-reeks. “Eens zal ik weg zijn,” besluit de `selfmade cineast’, “het is leuk dat men zich dan zal herinneren welke films ik maakte. Ze mogen al slecht zijn, het zijn mijn films!”

IVO DE KOCK

(Artikel verschenen in FILMMAGIE, n° 566, september 2019)

LES MAÎTRES DE L’ÉPOUVANTE: USA-F 2003;165′; documentaires MARIO
BAVA, MAESTRO OF THE MACABRE, JOHN CARPENTER & DARIO ARGENTO, AN EYE FOR HORROR; DOCS: *** / EXTRA’S: ** (boekjes); beeldformaat 4/3; dis. One Plus One

The Thing

Leave a comment