Robert Zemeckis’ Flight: Een karikatuur van vlees en bloed

jan 10, 2018   //   by Ivo De Kock   //   actie, Algemeen, drama, film, genre, regisseur  //  No Comments

FLIGHT

Na drie motion captured sprookjes (The Polar Express, Beowulf en A Christmas Carol) keert Robert Zemcckis met Flight terug naar live-action met een verslavingsmelodrama waarin een piloot evolueert van held tot anti-held.

FLIGHT

Alcoholist en drugsgebruiker Whip Whitaker vloog immers ‘onder invloed’ toen hij levens redde tijdens een noodlanding. Door te focussen op de neerwaartse spiraal van een cool maar autodestructief personage sluit Zemeckis aan bij zijn betere films die handelden over existentiële beproevingen van anti-helden. De astronome die boodschappen uit de ruimte interpreteert in Contact, de vrouw geplaagd door geesten of waanzin in What Lies Beneath en de schipbreukeling van Cast Away.

Toch heeft de regisseur het moeilijk om de cartooneske personages en situaties te dumpen. De benevelde geest van de gezagsvoerder wordt op stripachtig geëvoceerd en zijn dealer Harling Mays is een vleesgeworden persiflage. Het lijkt of Zemeckis uit angst voor emoties en uitgediepte personages de kunstmatigheid van het melodrama zodanig uitvergroot dat enkel de metafoor rest. Het begint nochtans sterk met een adembenemende actiescène. Wanneer de techniek faalt ontwaakt de piloot net op tijd voor een onmogelijke stunt; ondersteboven vliegen en met beperkte schade landen. Spannend, dramatisch en ook heel filmisch. Een regelrechte ode aan cinema en aan larger than life filmhelden.

FLIGHT

Even lijkt Flight voor subversieve turbulentie te zorgen met de suggestie dat Whip enkel kon stunten omdat hij high en dronken was. Maar de piloot vermijdt die piste door zijn verslaving te ontkennen en zich vast te klampen aan goddelijke voorzienigheid. Zemeckis neemt over met een louteringsverhaal boordevol christelijke symboliek (inclusief kruisbeelden en laatste avondmalen).

Door braafjes het pad bewustwording, boete en openbare biecht te volgen breit hij er zelfs een reactionair slot aan. Tegelijk wordt Denzel Washington via een ‘doorleefde vertolking’ en een ernstig onderwerp (verslaving) richting Oscar-succes gepiloteerd. Maar Flight is geen The Lost Weekend en Zemeckis geen Billy Wilder. Daarvoor is zijn stijl te demonstratief en nadrukkelijk. De Oscar gaat op dat vlak naar het kleine whisky-flesje dat groot in beeld bovenop een hotelijskast staat en in extremis weggeritst wordt door Whip. Suspense for dummies.

IVO DE KOCK

GENRE drama

REGIE Robert Zemeckis

SCENARIO John Gatins

FOTOGRAFIE Don Burges

MUZIEK Alan Silvestri

CAST Denzel Washington (Whip Whitaker), Don Cheadle (Hugh Lang), Kelly Reilly (Nicole), John Goodman (Harling Mays), Bruce Greenwood (Charlie Anderson), Nadine Velazquez (Katerina Marquez)

PRODUCTIE USA – 2012 – 138’

FLIGHT

Leave a comment