MILDRED PIERCE: De emotionele empathie van Todd Haynes

Toen I’m not there-regisseur Todd Haynes aankondigde dat hij Mildred Pierce voor de Amerikaanse betaalzender HBO ging omtoveren in een miniserie dacht iedereen aan een remake van Michael Curtizs Hollywood film noir uit 1945. Maar de Sirk-fan koos voor een trouwe adaptatie van de roman geschreven door James M. Cain en een reanimatie van een vaak uitgespuwd genre: het melodrama. “Het idee was om oude films, genres en onderwerpen te gebruiken om mensen te doen nadenken over hier en nu” stelt Haynes. Televisie blijkt geknipt voor de adapatie van “een door vrouwen gedreven verhaal” dat onze verbeelding prikkelt.

Lees meer »

L’ECUME DES JOURS: Michel Gondry transformeert het boek

L’écume des jours, de zevende speelfilm van de Franse regisseur-auteur-bricoleur Michel Gondry (Eternal Sunshine of the Spotless Mind, La Science des rêves, Be Kind Rewind, The Green Hornet, The We and the I) is een ode aan artisanale cinema via een surrealistisch getint tragisch liefdesverhaal. Maar het is vooral ook een inventieve adaptatie van de onverfilmbaar geachte cultroman die Boris Vian schreef in 1947. Een eigenzinnige, poëtische en emotionele interpretatie die begint als een lichtvoetige komedie maar eindigt als een apocalyptische dystopie. Met donkere melancholie als leidraad en de dood die verankerd is in liefde.

Lees meer »

FRENZY

Afred Hitchcock is dood. Al een tijdje: de Britse filmregisseur stierf in 1980. Zijn films blijken wel onsterfelijk. Via eerst televisie, later dvd en nu Blu-ray ontdekken steeds nieuwe generaties filmliefhebbers de sublieme suspensevoering, de donkere humor en het technisch meesterschap van Hitchcock. Tegelijk is ook de waardering voor Hitchcock toegenomen. Het predicaat vakman werd ingeruild voor het aureool van kunstenaar. “Met Hitchcock omgaan is zoals omspringen met Bach,” zegt zijn grootste fan Brian DePalma, “Hitchcock dacht praktisch elk cinematografisch idee uit dat ooit werd toegepast”.

Lees meer »

VERTIGO

Eerst was hij een vakman. Dan werd hij een auteur en een merk. Om na zijn fysieke verdwijnen te blijven leven als een begrip. De naam ‘Hitchcock’ en de term ‘Hitchcockiaans’ staan nog steeds voor hoogstaande ‘pure’ cinema, passie voor film en respect voor de kijker. Speciale dvd-edities van Rear Window, Vertigo en The Birds gunnen ons een blik achter de schermen. Maar de magie van de meester blijft.

Lees meer »

DAVID FINCHER: The Social Network

“Film is verbonden met wetenschap, technologie en vakmanschap,” zegt David Fincher, “maar echt essentieel is de manier waarop je emoties communiceert aan een publiek. Niemand gaat naar de bioscoop alleen maar om een perfect beeld te zien”. Aldus de beeldtovenaar van Seven, Fight Club, Panic Room en Zodiac.

Lees meer »

FLY ME TO THE MOON

“Om échte 3D-films te maken, films die ik immersive 3D noem, is een mentaliteitswijziging nodig, zowel bij de filmmakers als bij de bioscoopuitbaters. Tot nu toe hebben we het scherm altijd gebruikt als een venster, zowel in 2D als in 3D. Ik probeer dat venster weg te nemen. Ik creëer een filmische ruimte waarmee ik het verhaal niet naar het publiek breng, maar het publiek midden in het verhaal plaats. Daar zijn een aantal technische modaliteiten voor nodig, uiteraard bij het maken, maar zeker ook bij het vertonen van de film. Om echt het gevoel van immersion te creëren, hebben we eigenlijk nieuwe bioscoopzalen nodig”. Aldus Ben Stassen. Ben wie? Fly me to the moon en Sammy’s Avonturen zullen bij een aantal filmliefhebbers een belletje doen rinkelen, maar Stassen is niet de meest bekende en mediagenieke filmmaker. Dat is jammer want de kleine Belg is een heuse animatiefilmpionier.

Lees meer »

DAVID CRONENBERG: “Ik ben niet geobsedeerd door Hollywood”

“Film gemaakt door een marsmannetje voor marsmannetjes. Hoe kan je verwachten dat een aardbewoner het begrijpt?” Deze handgeschreven boodschap van David Cronenberg sierde de aan hem gewijde expo van het filmmuseum EYE Amsterdam. De films van de Canadese regisseur blijven moeilijk te vatten en verontrustend. Ook omdat ze de veilige afstand tussen film en kijker doorbreken. Zelf heeft Cronenberg het over “erg persoonlijke, reële uitdrukkingen van hoe ik de wereld zie. Niet op een intellectuele maar op een instinctieve, gevoelsmatige wijze. Af en toe wat ambigu”. In het tweede deel van ons David Cronenberg-interview vertelt het marsmannetje uit Toronto over zijn avonturen in Hollywood en zijn relatie met de droomfabriek.

Lees meer »

DAVID CRONENBERG:” Sommigen gaan biechten, ik maak liever films”

“Ik kijk uit naar nieuwe Cronenberg films. Ik wou dat ik dat niet deed” bekende Martin Scorsese ooit. Ruim veertig jaar al maakt de Canadees David Cronenberg films die aangrijpend én verontrustend zijn. Omdat ze de vinger leggen op de kwetsbaarheid van de mens en de kijker confronteren met zijn eigen ambivalentie. Tijd voor een gesprek met een ‘Baron of Blood’ die het tot in het museum schopte.

Lees meer »

ANTIVIRAL

Imitatie wordt vaak gezien als de eerlijkste vorm van vleierij. Vanuit dat standpunt moet David Cronenberg wel heel erg tevreden zijn geweest met Antiviral, het filmdebuut van zijn zoon Brandon. Want Brandon haalde overduidelijk de mosterd bij de vroege body-horrorfilms (The Parasite Murders, Rabid, Scanners) van vader David en verbond een pervers high concept met culturele commentaar en een lo-fi aanpak. Brandon geeft een sardonische Cronenberg-draai aan een actueel onderwerp: de extreme verheerlijking van beroemdheden. En zoals het een goede Cronenberg betaamt draait het verhaal rond ziekte en aftakeling.

Lees meer »

DAVID CRONENBERG: THE EXHIBITION

De zomer van 2014 was de zomer van David Cronenberg. De Canadese filmregisseur van onder meer The Fly, Eastern Promises en A History of Violence fileerde Hollywood in Maps to the Stars en dompelde ons in het Amsterdamse Filmmuseum EYE ons onder in zijn even verontrustend als fascinerend universum.

Lees meer »