David Gordon Greens Pineapple Express: Prettig gestoorde geestesverruimende cinema

“When you have heartfelt filmmakers and really bold, strong actors that are willing to take creative risks and risk their reputation for the reinvention and the inspiration that these director are going to provide, it just makes you want to high five your buddy and say, ‘Fuck yeah, let’s get in the ring and get dirty.’” Dixit American Independent David Gordon Green, regisseur van het gedurfde en knotsgekke Pineapple Express.

Een marihuanakomedie is zelden grappig (slechts Smiley Face van Gregg Araki en Dazed & Confused van Richard Linklater zijn enigszins memorabel). En humor is nergens te bespeuren in de poëtische drama’s van David Gordon Green (All the Real Girls, Undertow, Snow Angels). Dat een pot comedy in een regie van Green een hilarische Apatow-productie oplevert, is dan ook zowat de verrassing van het jaar. En het beste bewijs dat een combinatie van arthouse en mainstream voor ‘geestesverruimende’ cinema kan zorgen.

Het schrijversteam van Superbad, Seth Rogen en Evan Goldberg, serveert met PINEAPPLE EXPRESS een volwassen variant van de puber buddy komedie waarin een naïeve loser de krankzinnige ideeën van zijn asociale vriend vruchteloos tracht onder controle te houden. Softdrugs doen ditmaal de grens tussen waanzin en normaliteit nog meer vervagen. Dale is een nietsnut die liever een jointje rookt dan zijn job van deurwaarder te doen, Saul is een dealer die in een parallel universum vertoeft (de ‘normale’ wereld is voor hem juist vreemd en verwarrend) en de gekste plannen bedenkt.

Wanneer Dale getuige is van een moord, en opgespoord kan worden door de unieke marihuana (de ‘Pineapple Express’) die Saul hem aansmeerde, moet het duo op de vlucht gaan voor sadistische gangsters en corrupte agentes. Niet evident voor het weinig atletische en heroïsche duo, maar in een bizarre weerspiegeling van de absurditeit van het bestaan komt alles op zijn pootjes terecht.

Niet alles want in ware tekenfilmstijl gaat het er weinig fijngevoelig en uiterst destructief (en soms morbide) aan toe. David Gordon Green maakt er niet echt een donkere komedie van (ondanks de macabere accentjes) maar zijn terloopse regiestijl vergroot de dwaasheid zo uit dat alles een sfeer van vreemdheid uitademt. De film is even kierewiet als de gekke personages en hun bizarre avonturen.

Als acteursregisseur weet Green bovendien te voorkomen dat Seth Rogen en James Franco in de overacting-val trappen. Waardoor de weirdos die ze spelen hilarisch worden maar (in hun kinderlijke onschuld) menselijk blijven. En ‘dwaasheid’ heel ‘echt’ wordt. PINEAPPLE EXPRESS is een (ook zonder joint) uiterst genietbare mix van arthouse ‘gekte’ en mainstream ‘amusement’. Met dank aan een regisseur die God is in het festivalcircuit (Terrence Malick-fan Green) en een team dat de box-office kraakt met heel eigen komedies (de Rogen-Apatow gang). Een perfect medicijn voor misplaatste ernst en bekrompenheid.

IVO DE KOCK

PINEAPPLE EXPRESS: actiekomedie / reg. David Gordon Green / sce. Seth Rogen & Evan Goldberg / fot. Tim Orr / mon. Craig Alpert / muz. Graeme Revell / act. Seth Rogen (Dale Denton), James Franco (Saul Silver), Danny R. McBride (Red), Gary Cole (Ted Jones), Rosie Perez (Carol) / pro. Judd Apatow & Shauna Robertson / USA / 2008 / 111’ / dis. Sony