Christophe Honoré’s Homme au Bain: Minimalistisch liefdesverhaal

HOMME AU BAIN

Pretentieus, voyeuristisch, banaal, platvoers. Het regende verwijten in de Franse pers. Christophe Honoré’s “poëtische ode aan homoseksueel verlangen” Homme au Bain is echter een fraai – zonder middelen maar mèt pornoster François Sagat gemaakt – staaltje van minimalistische cinema. Uitgepuurd maar krachtig.

“Je bent slechte kunst,” krijgt Emmanuel te horen, “je bent kitsch”. Christophe Honoré scoorde de laatste jaren met melancholische romantische drama’s zoals Dans Paris, Les chansons d’amour, La belle personne en Non ma fille, tu n’iras pas danser maar ditmaal legde hij de lat lager. “Ik wou vooral lichamen filmen” zei de cineast over dit portret van een liefdeskoppel dat kampt met de gevolgen van een breuk.

HOMME AU BAIN

Honorés camera kleeft op het duo. De frèle filmmaker Omar lijkt geen pijn te voelen en geniet van het filmen van Chiara Mastroianni tijdens een New Yorkse promotour. De in het grijze Gennevilliers achtergebleven Emmanuel kampt wèl met liefdesverdriet en hunkert naar een afwezig lichaam. Honoré liet zich inspireren door een 19de eeuws schilderij van Gustave Caillebotte dat de rug toont van een badende man.

Hij gebruikt het lichaam van pornoster François Sagat maar geeft hem de kans een emotionele vertolking neer te zetten. Daarbij gaan viriliteit en passie samen met tristesse en kwetsbaarheid. Waardoor de finale instorting van flierefluiter Omar aan kracht wint. Homme au Bain ligt in het verlengde van Dans Paris waar een telefonisch muzikaal duet de geliefden opriep te breken “avant la haine”. De gitzwarte emoties die hier opborrelen illustreren dit.

HOMME AU BAIN

“Het is een vrij experimentele film,” zegt François Sagat, “ze hebben Homme au Bain zelfs vergeleken met Pasolini’s Salo. Maar hij is minder choquerend”. Misbruikt voelt Sagat zich niet: “Het is logisch dat Honoré ons gebruikt als je meer ongekunstelde momentopnamen uit het leven wilt. Het is spontaan en uit het leven gegrepen. Het is eigenlijk een beetje alsof alles in één take is opgenomen. Het is niet perfect, maar ‘het moment’ moest worden vastgelegd. Het hoefde ook niet verfijnd te zijn”.

Dat een speelduur van 72 minuten nog lang lijkt heeft alles te maken met de aard van het project. “De film is gestart als kortfilm die niet in de zalen zou verschijnen,” aldus Sagat, “er is nu discussie tussen wat in de zalen komt en wat er op televisie te zien zal zijn”.

HOMME AU BAIN

Door als pornoster op te duiken in een auteurfilm doorbreekt hij de muur tussen twee industrieën. “Als Fransman was ik een apart geval in de Amerikaanse porno-industrie,” benadrukt Sagat, “ik heb daarvan geprofiteerd om minder pornografische dingen te doen, en persoonlijkere rollen te aanvaarden. Deze werden opgemerkt. Ook dankzij het internet. Zo heeft Christophe me leren kennen. Er zijn volgens mij geen andere pornoacteurs die artistiek werk doen”. Hij blijft even arrogant als onzeker: “Het is een beetje zelfingenomen van me, maar ik heb nogal wat vooroordelen tegenover collega-pornosterren. Ik heb een goede indruk van het project, maar of ik het nu echt kan? Dat weet ik niet”.

En de samenwerking tussen Honoré en Sagat? “Onze ontmoeting was een samenloop,” stelt Sagat, “we kennen elkaar via Gaël Morel. Honoré had ook een kortfilm gezien met mij. Hij wou me ook ontmoeten omdat hij me al op een You Tube-filmpje gezien had. Hij kende me zonder dat hij mijn pornofilms had gezien. We dronken samen een glas en kort daarna heeft het theater van Genevilliers een wedstrijd uitgeschreven voor regisseurs van kortfilms”.

HOMME AU BAIN

Sagat arriveerde met een bagage op de set en dat bleek een hinderpaal, maar “Christophe heeft me geleerd om emoties niet te intens te spelen. Op de eerste draaidag heerste er een koortsige sfeer. Ik had te veel gegeven, en moest matigen. Ik dacht dat je moest overdrijven voor de camera – niet dus”.

IVO DE KOCK

(Artikel verschenen in FILMMAGIE, n° 615, mei 2011)

HOMME AU BAIN; Christophe Honoré; F 2010; 72′; met François Sagat, Omar Ben Sellem; FILM: ** / EXTRA’S: ** (interview); dis. Lumière

HOMME AU BAIN