“Een pater familias die een familiemaaltijd afsluit met een lied is mij erg vertrouwd,” zegt André Téchiné, “het is geen ‘Souvenir d’en France‘ maar een ‘Souvenir d’enfant‘.” Twintig jaar voor Les roseaux sauvages terugkeerde naar Zuidwest Frankrijk en zijn jeugdherinneringen draaide Téchiné er Souvenirs d’en France, een familiedrama gedrenkt in het verlangen weg te trekken.
Lees meer »
SPETTERS
Paul Verhoevens bij zijn release in 1980 erg controversiële Spetters verwierf met de jaren een cultstatus. Niet omwille van zijn uitzonderlijke artistieke kwaliteiten. Wie de gerestaureerde en met verwijderde beelden aangevulde versie van de film op dvd bekijkt ontdekt niet meteen het sterkste werk van de maker van o.m. Keetje Tippel, Turks Fruit, Soldaat van Oranje, De Vierde Man, Total Recall, Showgirls, Hollow Man en Zwartboek. Ook al werd het voor Verhoeven, net als voor acteurs Rutger Hauer en Jeroen Krabbé, een springplank naar Hollywood.
SPIDER-MAN: HOMECOMING
Na een overdosis overbodige reboots, mislukte episodes van uitgemolken franchises en inspiratieloze stripverfilmingen zaten we niet echt te wachten op een nieuw Spider-Man avontuur. Marvel Studios is immers geen garantie voor kwaliteit. Maar, verrassing, Jon Watts toverde de superheld om in een proletarische en aan sociale media verslaafde adolescent waardoor Spider-Man: Homecoming een eerder geslaagde tienerkomedie is geworden.
SPLIT
Na het fenomenaal succes van The Sixth Sense eind jaren ’90 leek de meester van de plot twist M. Night Shyamalan voorbestemd om de Amerikaanse cineast van het nieuwe millennium te worden. Maar het ging pijlsnel bergaf met Shyamalan die de commerciële flops opstapelde en door de critici steevast werd afgeslacht. Na de release van Lady in the Water was hij zonder meer Hollywoods meest omstreden filmmaker en na het After Earth debacle werd hij persona non grata. Shymalan vocht terug met de lowbudget horrorfilm The Visit. Een andere ‘kleine’ indie later, de bizarre psychologische kidnappingsthriller Split, is hij weer terug van weggeweest.
THE SQUARE
De koele Zweedse provocateur Ruben Östlund (Play, Turist) verdeelde Cannes in 2017 met zijn Gouden Palm The Square. Een briljant gefilmde maar niet echt bijtende satire van de hedendaagse bourgeois samenleving die een jaar later ondanks zijn onevenwichtigheid nog altijd indruk maakt met enkele verontrustende scènes.
STAR TREK II: THE WRATH OF KHAN
Na het mooie maar emotieloze Star Trek: The Motion Picture (1979) van Robert Wise leek het door Gene Roddenberry bedachte sf-feuilleton de stap van tv naar film niet te kunnen zetten. Zonder veel overtuiging gaf de tv-afdeling van Paramount Nicholas Meyer, een beginnende cineast die zich met Time After Time had laten opmerken, een beperkt budget om een sequel te maken. Star Trek II The Wrath of Khan (1982) lanceerde echter de reeks in de bioscoop en zou achteraf de beste Star Trek-film blijken.
STAR TREK INTO DARKNESS
Met Star Trek Into Darkness is de grote bioscoopzomerhit in de dvd-rekken beland. Onschuldig vertier op maat van ‘geeks’ of een onfraai staaltje donkere, cynische cinema voor de ‘kids’? Helaas het tweede. In de handen van J.J. Abrams, de Amerikaanse nieuwe Steven Spielberg, worden kapitein Kirk & co de speelbal van luidruchtige actie en reactionair gedachtegoed. Militarisme in de ruimte.
STAR TREK BEYOND
Star Trek Beyond is de dertiende film in de Star Trek franchise en de derde aflevering van de nieuwste reeks na J.J. Abrams’ reboot uit 2009. De oorspronkelijke door Gene Roddenberry bedachte sciencefiction-televisieserie liep van 1966 en 1969, een woelige periode in de Amerikaanse geschiedenis, en ging met zijn utopische centrale gedachte (milieuproblemen, politieke conflicten en armoede zijn in de 23ste eeuw uit de wereld geholpen, Starfleet bemanningen dragen vrede uit) tegen de paranoïde tijdsgeest in.
STAR WARS VII: THE FORCE AWAKENS: Start van de slottrilogie
“Chewie, we’re home!” zegt oldtimer Han Solo met een knipoog tegen zijn harige trouwe kompaan Chewbacca. “Luke Skywalker! I thought he was a myth” roept een jonge snaak met naïef enthousiasme uit. Iets nieuws, iets ouds en veel geleend spul; Star Wars VII: The Force Awakens speelt op bekend terrein met vertrouwde mythologieën en doet dat erg goed.
STAR WARS: THE FORCE AWAKENS
Hoed af voor Francis Ford Coppola die met een experimenteel concept (live cinema, dat live performance en traditioneel filmmaken combineert) en een gedurfd project (Distant Vision) film grondig wil vernieuwen. Hij is een uitzondering want meestal ontstaan mijlpalen in de filmgeschiedenis, die leiden tot een ander soort film, toevallig. Ook al zijn ze het werk van mensen met een visie, uiteindelijk stuurt het publiek door zijn enthousiasme de cinema in een andere richting. Dat was zo met Steven Spielbergs Jaws maar ook met Star Wars.