“Wij zijn politiemannen, geen politici,” zegt Arnold Schwarzenegger tegen James Belushi in Red Heat, “wij mogen elkaar mogen”. In deze cartoonachtige actiekomedie van The Warriors regisseur Walter Hill uit ‘88 verrast Arnie door zelfspot en het vernietigen van het toen nog in Amerika levende vijandbeeld van de Russen.
Delmer Daves’ atypische film noir The Red House uit 1947 is een van Martin Scorsese’s favorieten maar was lang enkel te zien in een verminkte versie. Gelukkig brengt het Franse Rimini Editions nu een gerestaureerde versie uit.
Na de vrouwenportretten Hedda en Lady Jane vertelt de Britse theatermaker en filmregisseur Trevor Nunn het verhaal van een gepensioneerde bibliothecaresse die gearresteerd wordt omdat ze 50 jaar eerder spioneerde voor de Sovjet Unie. Red Joan is gebaseerd op de bestseller van Jennie Rooney en wordt gedragen door Judi Dench en Sophie Cookson.
De onafhankelijke Amerikaanse filmmaker Sean Baker (Tangerine, The Florida Project) houdt van figuren in de marge en van stevig in de realiteit verankerde tegendraadse fictiefilms. Met de kleurrijke fabel Red Rocket hangt hij andermaal een ontluisterend beeld op van de Amerikaanse droom én realiteit.
The Cold War meets #MeToo. Nadat via internet gestolen naaktfoto’s van haar werden verkocht neemt Hunger Games actrice Jennifer Lawrence wraak via een spionagefilm die de empowerment van een jonge vrouw toont. In Red Sparrow verandert een slachtoffer in een sterke vrouw die de controle over haar lichaam en seksualiteit verwerft.
De Nederlandse animatiefilmer Michael Dudok de Wit was behoorlijk onder de indruk toen hij in 2000 een Oscar won voor zijn kortfilm Father and Daughter. Maar helemaal paf stond hij toen er enkele jaren later bij hem een brief van de wereldberoemde Ghibli-studio, de in Tokyo gevestigde tegenhanger van de Amerikaanse giganten Disney en Pixar, in de bus viel. Of ze misschien samen aan een langspeelfilm zouden kunnen werken? Dudok de Wit hapte toe er werd de eerste niet-Japanse filmmaker die voor Ghibli een lange film maakte. Zijn wondermooie The Red Turtle ging in première op het jongste Filmfestival van Cannes en oogstte er veel lof.
De Oekraïense regisseur, scenarist, DoP, monteur en producent Valentyn Vasyanovych liet zich in het festivalcircuit opmerken met twee weerbarstige en visueel virtuoze films: ‘Atlantis’ en ‘Reflection’. Twee helletochten die dystopisch leken maar profetisch bleken. Van beide films worden voorstellingen georganiseerd om de filmmakers in Oekraïne te ondersteunen.
“There’s no future for people like you and me, Nick,” zegt crimineel Rudy Duncan in Reindeer Games, “the places we come from – plant towns, mill towns, small lives! No future, just more of the same! You want a future you got to stand up and steal it.” Actie heeft bij John Frankenheimer altijd een context.
“Ik hoop dat ik met Réparer les vivants een een erg emotionele, menselijke film gemaakt heb over een onderwerp dat, alhoewel het een verworven recht is in Frankrijk, nog altijd moeilijk bespreekbaar blijft,” zei Katell Quillévéré (°1980) toen we haar interviewden tijdens Film Fest Gent “terwijl het juist een heel mooi gegeven is en aangeeft hoe cruciaal het is om deel uit te maken van een gezin en een gemeenschap. Een samenleving die levens verlengt is een warme gemeenschap.” Maar ook: “een hart is een heel mooi geschenk.”
De Frans-Ivoriaanse cineaste Katell Quillévéré, bekend van het melodrama Suzanne, heeft met Réparer les vivants een bijzonder filmische adaptatie gemaakt van de gelijknamige, met een Booker Prize bekroonde, roman van Maylis de Kerangal. Haar emotioneel beladen en poëtische film snijdt het thema van orgaandonatie aan en onderstreept volgens Quillévéré dat “een samenleving die levens verlengt een warme gemeenschap is.” Een gesprek met een van de grote filmmakers van morgen. Over chirurgie, cinema en een warm hart.