In een korte tijdspanne ging The Purge van een kleine horrorfilm voor een nichepubliek naar een actiefranchise voor de multiplexen. Daarbij ging de subversieve kracht wat verloren. The Purge: Election Year is zelfs behoorlijk conformistisch.
“Action, action, and then action” antwoordde Raoul Walsh toen Franse critici hem naar drie basiselementen van film vroegen. Misleidend, want Pursued illustreert hoe de Hollywoodpionier actie verankerde in zijn personages.
Van onderstroom evolueerde ‘Black Lives Matter’ in het Trump tijdperk tot een centraal thema van de Amerikaanse cinema. In haar door Lena Waithe geschreven debuut Queen & Slim vertelt Melina Matsoukas het tragische verhaal van een Afro-Amerikaans koppel dat op de vlucht slaat na een fataal afgelopen confrontatie met een blanke racistische politieman.
okt 9, 2020 // by Ivo De Kock // actueel, Algemeen, dvd, dystopie, genre, horror, regisseur // Reacties uitgeschakeld voor Narciso Ibáñez Serradors ¿Quién puede matar a un niño?: Waanzin in de kinderspiegel
“Het lijkt een slasher maar het is een metafysische, existentiële horrorfilm” zegt Fabrice du Welz in zijn intro bij het Spaanse ¿Quién puede matar a un niño? op de sublieme Blu-ray met de absurde Franse releasetitel Les révoltés de l’an 2000. De inspiratiebron voor Vinyans aardekinderen blijft een transgressief meesterwerk getekend Narciso Ibáñez Serrador.
De gedeeltelijk in België gedraaide Grote Prijs van Film Fest Ghent winnaar A Quiet Passion is een biopic over de 19de eeuwse Amerikaanse dichteres Emily Dickinson (1830-1886). De Britse regisseur Terence Davies beschouwt deze even beruchte als beroemde vrouw, zo vertelde hij ons tijdens zijn passage in Gent, als “een van Amerika’s grootste dichters.” Haar werk bevat volgens hem “een immense waardigheid en valt op door diepzinnige meditaties over sterfelijkheid en de vergankelijkheid van het leven.” Davies koesterde een levenslange fascinatie voor deze getormenteerde kunstenares die focust op “de terreur en de schoonheid van de wereld” en was zielsgelukkig toen hij uiteindelijk producenten wist te overtuigen om de film te financieren.
De verrassingshit van het jaar is een ook bij critici populaire lowbudgetfilm zonder veel effecten en met nog minder woorden. In John Krasinski’s zenuwslopende horrorfilm A Quiet Place tracht een gezin op het postapocalyptische Amerikaanse platteland een doodse stilte te bewaren om uit de dodelijke greep van blinde buitenaardse wezens te blijven.
Wie schrijver wil worden, heeft het de eerste honderd jaar nogal moeilijk, wil een boutade. En nog: een ongelukkige jeugd is een goudmijn voor een schrijver. Een kwinkslag evoceert telkens de driehoek creatie-pijn-roem die verbonden wordt met literaire activiteit. Ook in Quills, een ernstige klucht met een hoog grand guignol gehalte, wordt schrijven gelinkt aan lijden. Regisseur Philip Kaufman en scenarist Doug Wright voeren de markies de Sade op als een dwangmatig schrijver di e inspiratie vindt in onderdrukking.
Na De Oost behandelt ook Quo Vadis, Aida? een Nederlands trauma. Maar Jasmila Žbanić bekijkt de tragische gebeurtenissen van Srebrenica door de ogen van een Bosnische tolk.
“Ik ben ontzettend blij. Het is vrij uniek dat een documentaire een publieksprijs wint” zegt Christina Vandekerckhove over de Film Fest Gent bekroning van Rabot. Haar documentaire over de sloop van de Gentse sociale woonblokken is een kleurrijk portret van vergeten bewoners en een universeel verhaal over bewogen levens in een dorp in de hoogte.
Met ‘Rabot’ won de Gentse cineaste Christina Vandekerckhove verrassend maar oververdiend de Publieksprijs van het jongste Film Fest Gent. Niet evident voor een documentaire. ‘Rabot’ maakte echter indruk met zijn empatische, menselijke blik op een harde realiteit. Deze documentaire over de sloop van de sociale woonblokken in de Rabotwijk, de armste buurt in Gent, is vooral een kleurrijk portret van vergeten bewoners en een universeel verhaal over bewogen levens in een dorp in de hoogte.