BORN IN FLAMES
De Amerikaanse onafhankelijke feministische filmmaker Lizzie Borden kwam in Europa haar recent gerestaureerde en in guerrilla-stijl geproduceerde cultfilm uit 1983, Born in Flames, voorstellen. En haar hart luchten over Donald Trump, “niet mijn president”, en een dystopisch geworden werkelijkheid.
LIZZIE BORDEN ANNO 2017
“De dystopie is werkelijkheid geworden,” zei de Amerikaanse onafhankelijke feministische filmmaker Lizzie Borden toen ze in de Brusselse Cinematek haar gerestaureerde en pijnlijk actuele cultfilm ‘Born in Flames’ uit 1983 kwam voorstellen, “Donald Trump zaait haat en verdeeldheid, hij is niet mijn president.” Een gesprek over rebelse cinema en noodzakelijk verzet.
NEIL LABUTE
“Bij mijn debuut In the Company of Men had niemand inspraak maar daarna overlegde ik altijd” benadrukt Neil LaBute (°1963), “het label ‘onafhankelijk’ is relatief. Het kan een ingesteldheid zijn, maar alleen wanneer ik mijn films zelf tot in alle zalen breng kan ik ècht onafhankelijk blijven. Hoewel ik geen zakenman ben, heb ik geen problemen met het zakelijk aspect van filmmaken. Financiële keuzes verzoenen met artistieke vormt een uitdaging. Ik ben meer gedreven door het materiaal en de mensen met wie ik werk dan door de grootte van het budget”. Getuige Lakeview Terrace.
FLAGS OF OUR FATHERS
“I finally came to the conclusion that he maybe he was right,” schreef Flags of our fathers-auteur James Bradley, “maybe there’s no such thing as heroes. Maybe there are just people like my dad. I finally came to understand why they were so uncomfortable being called heroes. Heroes are something we create, something we need. It’s a way for us to understand what’s almost incomprehensible, how people could sacrifice so much for us, but for my dad and these men, the risks they took, the wounds they suffered, they did that for their buddies. They may have fought for their country but they died for their friends. For the man in front, for the man beside him, and if we wish to truly honor these men we should remember them the way they really were, the way my dad remembered them.” Clint Eastwood draaide een unieke diptiek over heroïsme, herinnering, propaganda en overlevering.
THE 39 STEPS
Alfred Hitchcock is een van de weinige filmmakers die ook een begrip werd; de term ‘Hitchcockiaans’ staat ook nu nog voor een stijl en een genre. Bovendien blijven zijn films leven op het scherm en bij het publiek. Dat wordt nogmaals duidelijk met de rerelease van het digitaal gerestaureerde The Thirty-Nine Steps, een klassieker uit de Britse periode van de ‘master of suspense’.
THE MAGNIFICENT SEVEN
“Ik wil in staat zijn westerns te maken zoals Akira Kurosawa westerns maakt,” bleef Sam Peckinpah herhalen. De western is een Amerikaans genre met een universele uitstraling, en een spiegel die onze samenleving in beeld brengt. “De western is een universeel kader waarbinnen je commentaar op de wereld nu kan geven” wist diezelfde filmmaker gespecialiseerd in western, geweld en melancholische wereldbeelden. Het speelt in ons achterhoofd wanneer we hedendaagse remakes en hommages zien zoals The Magnificent Seven en In a Valley of Violence.
THE SEARCHERS
Uiteraard blijft de bioscoopervaring onovertroffen maar wie The Searchers lang op VHS cassette heeft bekeken kreeg dankzij dvd een nieuwe kijkervaring. Dit is echt wel ademebenemende cinema, een pareltje van visueel verhalen vertellen.
ALFRED HITCHCOCK
“Een moord op televisie zien kan helpen om van je antagonisme af te geraken” aldus Alfred Hitchcock, “en wanneer je geen antagonismen hebt, bezorgen commercials je die wel”. Voor de ‘master of suspense’ was Alfred Hitchcock Presents amusement én imagobuilding.
BAD LIEUTENANT: PORT OF CALL NEW ORLEANS
Toen de licht ontvlambare Abel Ferrara Werner Herzog letterlijk naar de hel wenste omwille van de ‘remake’ van zijn cultfilm Bad Lieutenant, benadrukte de Duitse cineast dat “het om een heel ander verhaal en een volledig verschillende film gaat”. Wat klopt. Het zijn twee variaties op het thema ‘losgeslagen eenzaat in een door God verlaten universum’.
ALL THAT HEAVEN ALLOWS
Liefde, ontgoocheling, onmacht en stille wanhoop bij mensen in de greep van het noodlot en een repressieve samenleving. Met deze ingrediënten construeerde Douglas Sirk in de jaren 50 filmverhalen vol pathos en tragiek. Binnen Hollywoods studiosysteem. Magnifieke melodrama’s, staaltjes van creatieve vertelkunst, die o.m. R.W. Fassbinder en Todd Haynes inspireerden. Acht van Sirks meesterwerken zitten nu in twee doosjes, Franse import-dvd’s met een cinefiele schat aan extra’s.