LES AMANTS DU PONT NEUF

Algemeen wordt aangenomen dat een in Engeland wonende Fransman, Louis Aimée Augustin Le Prince, rond 1888 de eerste film maakte. De nieuwe uitvinding, het nieuwe medium, kreeg echter pas een boost toen de broers Auguste en Louis Lumière furore in 1895 in Parijs vertoningen begonnen te organiseren voor een betalend publiek. Met zwart-wit films zonder geluid. Dat maakte film meteen grensoverschrijdend waardoor in alle landen snel mensen op de bewegende beelden afkwamen. Ook al oogden de onderwerpen alledaags en was film vooral documentair. Aanvankelijk was tachtig procent van de mondiale filmproductie van Franse origine en Franse filmmakers zouden ook tekenen voor belangrijke mijlpalen in de filmgeschiedenis. Een chronologisch overzicht van films, auteurs en stromingen in het meest cinefiele land op aarde.

Lees meer »

PAUL VECCHIALI

‘Eminence grise’ én tedere rebel Paul Vecchiali neemt een bijzondere plaats in de Franse filmgeschiedenis in, ergens tussen klassieke en moderne cinema. Met deze uit de filmindustrie gedrumde cineast praatten we over de Nouvelle Vague, auteurcinema, cinefilie en films op zoek naar publiek.

Lees meer »

PIERROT LE FOU

Dinsdag 17 mei 2011 was Belmondo Day in Cannes. Een hommage dag die eindigde met de première van de documentaire Belmonde, Itinéraire. “De uitgebreidheid van zijn register, het charisma van zijn persoonlijkheid, de precisie van zijn spel en de vlotheid van zijn allure maken hem samen met Jean Gabin en Michel Simon tot een van de grootste Franse acteurs aller tijden”. Aldus Gilles Jacob en Thierry Frémaux op de festivalwebsite. Voor wie twijfelt aan deze stelling brengt StudioCanal op Blu Ray twee Nouvelle Vague-klassiekers met Bébel uit: À Bout de Souffle en Pierrot le Fou.
Lees meer »

BIENVENUE CHEZ LES CH’TIS

‘Pédophiles, chômeurs, consanguins, bienvenue chez les ch’tis’ stond te lezen op een spandoek dat supporters van voetbalclub Paris Saint-Germain (PSG) ontrolden tijdens de finale van de Franse beker eind maart. Als provocatie aan het adres van RC Lens, een club uit de streek Picardië & Nord-Pas-de-Calais waar het ch’ti-dialect wordt gesproken. De associatie van Noord-Fransen met werkloosheid, pedofilie en incest zorgde voor algemene verontwaardiging en een “nous sommes tous des ch’tis”-solidariteit. Het incident toont aan hoezeer de film Bienvenue Chez Lzes Ch’tis is uitgegroeid tot een fenomeen.

Lees meer »

BIENVENUE CHEZ LES CH’TIS

Bienvenue chez les Ch’tis groeide het afgelopen jaar uit tot het grootste commercieel succes uit de Franse filmgeschiedenis (meer dan 20 miljoen bezoekers!) en sloeg ook in Franstalig België aan. Dat deze uitzonderlijke hit pas laattijdig en op beperkte schaal Vlaanderen haalde, zegt alles over hoe het in onze contreien met de Franse film is gesteld. ‘Slecht’ is de beknopte diagnose. De Franse cinema werd haast onzichtbaar en daardoor ook onbekend én onbemind. Meer dan ooit moeten Franse films hun dvd-release aangrijpen om Vlaamse kijkers te bereiken. We grasduinen in het recente aanbod.

Lees meer »

DES HOMMES ET DES DIEUX

Hoerakreten in de Franse media toen de Box Office 2010 bekend raakte. “Recordcijfers”, “steeds vollere zalen” en “historisch jaar” lazen we. Want met 206,5 miljoen bezoekers was het afgelopen jaar het beste filmjaar sinds 1967! Bovendien werd een recordaantal Franse langspeelfilms geproduceerd. Zomaar eventjes 261 stuks. Terwijl de noodkreet van Pascale Ferran tijdens de Césars van 2007 en het rapport dat haar ‘Club des 13’ daarna schreef, eindelijk tot decreten m.b.t. scenarioschrijven en productie leidde. Feest voor iedereen? Helaas niet.

Lees meer »

HOLY MOTORS

Na de jarenlange klaagzang over de economische kwetsbaarheid van de ‘kleine’ Franse film maakt men zich momenteel in Frankrijk vooral zorgen over de marginalisering van vrouwelijke filmmakers en over de neergang van de auteurcinema. Maar hoe gezond of ziek is de Franse cinema echt?

Lees meer »

METAMORPHOSES

Franse films blijven wereldwijd immens geliefd maar toch trekken pessimistische insiders met de regelmaat van de klok aan de alarmbel. Omwille van de economische kwetsbaarheid van de ‘kleine’ Franse film, de marginalisering van vrouwelijke filmmakers of de neergang van de auteurcinema. Volgens optimisten zijn dit enkel rituele klaagzangen van mensen die blind zijn voor de bruisende vitaliteit van de Franse filmindustrie. Hoe gezond of ziek is de tijdens Film Fest Gent gevierde Franse cinema echt?

Lees meer »

MOONLIGHT

In 2016 laaide onder de social media hashtag #OscarsSoWhite de discussie over de diversiteit in Hollywood hoog op. Een jaar en enkele Oscars voor Moonlight later lijkt de positie van Afro-Amerikaanse filmmakers versterkt. Maar hebben de LA Rebellion cineasten en Spike Lee dat al niet eerder gehoord?

Lees meer »

THE FLY

Als jong medium zat film in de greep van twee stromingen. Aan de ene kant waren er de broers Lumière met hun zin voor realiteit en documentaire cinema;  aan de andere kant was er Georges Méliès die zich liet drijven door zijn grenzeloze verbeelding en drang naar fictie. Uit de filmfantasieën van Georges Méliès ontstond het genre van de fantastische film: verhalen die met veel zin voor avontuur en aan de hand van speciale effecten alternatieve werelden scheppen. Imaginaire werelden die ons rationeel bewustzijn en onze empirische wetten tot het uiterste drijven. Of het nu om fantasy-adventure, science-fiction of body-horror gaat, al deze subgenres van de fantastische film hebben één ding gemeen: ze maken onze diepste dromen tastbaar. Een overzicht van markante thema’s en markante films.

Lees meer »