GUILLAUME CANET
In het kielzog van de Franse regisseur Guillaume Canet trokken Marion Cotillard, Clive Owen en Matthias Schoenaerts naar de VS om een Frans misdaaddrama te transformeren in een Europese versie van een Amerikaanse jaren 70 film. De titel onthult het thema: Blood Ties.
BLUE BIRD: Gust Van den Berghe
“Blue Bird is geïnspireerd door en niet gebaseerd op Maeterlinck” onderstreept Gust Van den Berghe. Het typeert de jonge Vlaamse cineast die tweemaal op rij het Filmfestival van Cannes inpakte met poëtische, gestileerde en eigenzinnige sfeerfilms die via suggestieve beelden en geluiden de verbeelding prikkelen en heel eigen spirituele verhalen vertellen. Gelukkig wil de beeldenstormer van En Waar De Sterre Stille Bleef Staan maar niet volwassen worden.
In de steek gelaten kinderen en alternatieve familievormen blijven Hirokazu Kore-eda, de Japanse filmmaker van Nobody Knows en Gouden Palm Shoplifters, bezighouden. De onorthodoxe roadmovie Broker legt de link met vondelingenschuiven. “Het taboe daarrond fascineert me.”
Lees meer »
IRA SACHS
Met Brooklyn Village, het portret van New Yorkers die hun plaats zoeken in een brutale wereld, won de onafhankelijke Amerikaanse cineast Ira Sachs de Grote Prijs van het festival van Deauville. Zijn vreugde wordt getemperd door de verkiezing van Donald Trump. “It’s a living nightmare” zucht de visuele stadsdichter.
Na enkele zuurzoete parabels verrast de Libanese actrice en cineaste Nadine Labaki met Capharnaüm, een snoeihard sociaal-realistisch drama dat ze absoluut moèst maken.
Lees meer »
CAPHARNAÜM
De Libanese actrice Nadine Labaki liet zich als regisseur al opmerken met twee komisch getinte metaforische drama’s, Caramel en Where Do We Go Now?, maar verrast nu met een snoeihard sociaal-realistisch drama. Capharnaüm toont de harde realiteit van de in Beiruts sloppenwijken aan hun lot overgelaten straatkinderen zonder papieren. Dit is geëngageerde én briljante cinema, gedraaid op locatie en met niet-professionele acteurs wat de authenticiteit en impact versterkt. Bekroond met de Juryprijs van Cannes en de Publieksprijs van Gent.
Op 49-jarige leeftijd debuteert Arantxa Echevarria met Carmen & Lola, een verhaal van onmogelijke lesbische liefde in de Spaanse Roma gemeenschap. ‘Ik wou het hebben over de nood aan empowerment van vrouwen.’
Lees meer »
Voor haar langspeelfilmdebuut Carmen & Lola koos de in Bilbao geboren Spaanse regisseur Arantxa Echevarría, die als kortfilmer een stevige reputatie opbouwde, ervoor om met niet-professionele acteurs uit de Roma gemeenschap te werken en een heel persoonlijk verhaal te vertellen. Een authentiek, intens en door flamenco zigeunermuziek gedragen ‘verboden liefde’ verhaal over de ontluikende relatie tussen graffitiartieste Lola en de streng traditioneel opgevoede Carmen. “De kracht van liefde overwint de angst om anders te zijn” stelt Echevarria.
Lees meer »
PAOLO & VITTORIO TAVIANI
“Elke film is een ander avontuur,” zegt Paolo Taviani, “in Cesare deve morire (Caesar must die) ging het ons om de osmose van Shakespeare’s tekst met de ervaringen van acterende gevangenen”. Voor zijn broer Vittorio leverde hun bezoek met digitale camera’s aan de Romeinse Rebibbia gevangenis “geen verfilmd toneel maar cinema” op.
CHOOSE ME
Toen we in 1984 het 10de Festival du Cinéma Américain de Deauville bezochten werden met Shelley Winters, George Stevens en Rock Hudson grote sterren geëerd maar toonden filmmakers en acteurs van de jongere generatie zoals Stuart Rosenberg (The Pope of Greenwich Village), Joe Dante (Gremlins), Walter Hill (Streets of Fire) en Jodie Foster (The Hotel New Hamsphire) zich heel open en bereikbaar. Dat zou met voortschrijdende mondialisering en de sterker worden marketing invloed snel.
We schreven toen in het filmtijdschrift Andere Sinema: Choose Me was o.i. dé uitblinker en verrassing van het festival. Regisseur Alan Rudolph maakte een grote indruk op mij. Want alhoewel de man duidelijk aangeslagen is door een hele resem tegenslagen, straalt hij toch een enorme energie uit. Een bezeten doorzetter, zoveel is duidelijk.