DAVID LOWERY

De ‘American Independents’ mogen dan vaak tussen twee stoelen – arthouses en multiplexen – vallen, regelmatig duiken er talenten op die alles hebben om de grote cineasten van morgen te worden. Vorig jaar was er Benh Zeitlin (Beasts of the Southern Wild), dit jaar liepen Ryan Coogler (Fruitvale Station) en David Lowery in de kijker. Met het Texaanse sprookje Ain’t Them Bodies Saints, een rustig meanderend intiem verhaal tegen een epische achtergrond, tekent Lowery zelfs voor de revelatie van 2013.

Lees meer »

STUCK

“Ik wil dat je als kijker iets voelt,” aldus Stuart Gordon, “woede, angst, frustratie, opwinding, herkenning, plezier. Film moet je het leven laten proeven. En er je even bij laten stilstaan. Wat je als kunstenaar wil is mensen dingen anders laten zien. En daarvoor moet je tot hen doordringen. Soms door taboes te doorbreken, soms door tegen de stroom op te roeien”. Stuck trof het BIFFF-publiek in ‘08 als een mokerslag, won een Zilveren Raaf maar haalde achteraf bij ons de bioscoop niet. Maar in het jaar dat Gordons cultsucces Re-Animator zijn 25ste verjaardag viert, is deze op waargebeurde feiten gebaseerde thriller eindelijk dankzij dvd te bewonderen. Tijd voor een gesprek met de horrormeester.

Lees meer »

CRASH

Niemand komt heelhuids uit Crash. De ‘Grote Prijs’ van DeauviIle rukt de maskers af van àlle grootstadbewoners. “Wij zijn goed, zij slecht, zo eenvoudig is het niet,” zegt regisseur Paul Haggis, “ik wil je als kijker eerst één ding laten geloven en je daarna iets anders laten zien”.

Lees meer »

MIKE LEIGH

Veel cineasten bibberen voor de rituele persconferentie in Cannes, het festival dat hun film kan maken of kraken. Niet Mike Leigh. Die zorgt tijdens de vragenronde n.a.v. Another Year meteen voor vuurwerk door op de openingsvraag van een Sunday Times-journalist te reageren met “Ik beantwoord je vragen niet meer en je weet waarom. We gaan hier geen tijd verliezen, volgende vraag”. Even later onderbreekt hij iets vriendelijker iemand die afstevent op een vraag naar een koerswijziging met “deze film is even leven-bevestigend als Happy-Go-Lucky en bevat identieke donkere gedachten. Sorry dat ik je onderbrak maar dit kan je helpen je vraag te focussen”. Terwijl een journaliste die klaagt over het gelukkige koppel Tom & Gerri te horen krijgt “suggereer je dat we je waardevolle tijd verspillen terwijl je zou kunnen genieten van een film waar iedereen het moeilijk heeft?”

Lees meer »

WERNER HERZOG: TELLER OF TALL TALES

“Dat was ‘a real picture’ en géén gephotoshopt beeld” maakte Werner Herzog ons meteen duidelijk toen hij de Grizzly Man-promotiefoto van Herzog-met-beer zag, “mijn vrouw Lena nam de foto en was er niet gerust in dat die gigantische grizzly zo vlak achter mij stond”. Herzog is niet alleen gebiologeerd door de dunne scheidingslijn tussen feit (lees: realiteit) en fictie (lees: constructie), hij beseft als geen ander dat zijn reputatie van fantast de geloofwaardigheid van zijn beelden en verhalen aantast. Op uitnodiging van het Koninklijk Belgisch Filmarchief bezocht de legendarische cineast begin vorig jaar het Brusselse Bozar. Met pers en publiek praatte hij bezield over zijn leven en werk.

Lees meer »

LITTLE DIETER NEEDS TO FLY

“Zoals bij de meeste Herzogfilms bleken de opnames van Rescue Dawn een episch avontuur met alle drama’s die je verwacht op het scherm te zien,” getuigt producent Harry Knapp in het persdossier, “werken met Herzog is zoals ijsklimmen in korte broek en zonder veiligheidstouw”. In New Yorker Magazine ging Knapp iets verder: “Er woedde een stille oorlog op de set”. Werner Herzog bleef rustig bij alle tumult rond de ‘companion piece’ van doc Little Dieter Needs to Fly: “Ik ben erin geslaagd om deze (fictie)film uit alle problemen te houden. Op het einde van de rit is dat het enige wat telt: de film die je gaat zien. Over de moeilijkheden moeten we het dan niet meer hebben”.

Lees meer »

BORN IN FLAMES

De Amerikaanse onafhankelijke feministische filmmaker Lizzie Borden kwam in Europa haar recent gerestaureerde en in guerrilla-stijl geproduceerde cultfilm uit 1983, Born in Flames, voorstellen. En haar hart luchten over Donald Trump, “niet mijn president”, en een dystopisch geworden werkelijkheid.

Lees meer »

LIZZIE BORDEN ANNO 2017

“De dystopie is werkelijkheid geworden,” zei de Amerikaanse onafhankelijke feministische filmmaker Lizzie Borden toen ze in de Brusselse Cinematek haar gerestaureerde en pijnlijk actuele cultfilm ‘Born in Flames’ uit 1983 kwam voorstellen, “Donald Trump zaait haat en verdeeldheid, hij is niet mijn president.” Een gesprek over rebelse cinema en noodzakelijk verzet.

Lees meer »

JOHN LANDIS

“Met de huidige technologieën kan iedereen een film maken,” vertelde John Landis (° 1950) ons tijdens zijn BIFFF-doortocht in 2011, “met HD camera’s draai je voor weinig geld mooie films. Die verdeeld krijgen is echter een ander verhaal”. Toen Landis in 1980 de kassa deed rinkelen met The Blues Brothers leek zijn carrière een succesverhaal te worden maar helaas ging het snel bergaf. Na Blues Brothers 2000 in 1998 verdween de regisseur van Trading Places, An American Werewolf in London en Coming to America volledig van de radar. Het was 12 jaar wachten tot de bescheiden comeback met opdrachtfilm Burke & Hare.

Lees meer »

LAKEVIEW TERRACE

Spike Lee’s Jungle Fever leverde de in een gesegregeerd Tennessee opgegroeide Samuel L. Jackson (°1948) erkenning op, maar het was de rol van filosofische huurdoder in Quentin Tarantino’s Pulp Fiction die hem wereldberoemd maakte. Nu wil iedereen poseren (“Vroeger was men tevreden met een handtekening, dankzij de gsm-camera wil men ook een foto”) met de acteur van o.m. Jackie Brown, A Time to Kill, Star Wars, Unbreakable, Snakes on a Plane, Lakeview Terrace en straks Soul Men en The Spirit.

Lees meer »